"Beni çağırmışsınız Yarkın bey?"
Meraklı ses tonunda gizlenen tedirginliği hissedince gülümsedi Yarkın. Bakışlarını dışarıda oynayan çocuklardan çekerek adımlarını Sâra'ya doğru çevirdi.
"Ben şimdi sana elmacı güzeli mi diyeceğim, yoksa Sarı Gül mü Sâra?"
Yanan elini ovuşturduğundan bile haberi dahi olmayan Sâra şaşkınlıkla başını kaldırdı.
"Ne?" Diye şaşkınlığı diline dolanınca Yarkın daha geniş gülümsemişti...
___________
"Bizim burada Avukatlara ne derler bilir misin?"
"Hayır, ne derler?"
"Çantalı hırsız."
Kendini tutamayıp kahkaha attı Sidar. Suna'nın kara gözlerinin ta derinine bakınca kahkahasını tebessüme bırakmıştı. Yavaşça Suna'nın yüzüne doğru yaklaşınca;
"Ben gönül hırsızı olmayı tercih ederim. İçinde senin masum gönlün olan..." Dedi fısıltıyla...
________
"Eee aldığın bu günlüğe yaşadıklarını mı yazacaksın?"
Yarkın'ın merak ettiği bu günlüğün içine ne yazılacağı zihninin köşesinden diline döküldü.
"Yaşadığım en özel anları mı yazacağım." Dedi Sâra. Çünkü o yonca motifli günlük, en özel anlarını hakkediyordu Sâra için.
"En özel anlarına unutulmaz anların da dahil olacak mı?"
Yine soru sordu ve Sâra'yı şaşırttı Yarkın. Kaşlarını çatarak;
"Nasıl unutulmaz?" Dedi Sâra.
Derin nefes aldı Yarkın;
"Özel anlarına nefretin de dahil Sarı Gül, onları kast ettim." Dedi beklenti içinde.
Ve o an da düşündü Sâra... Nefreti nasıl en özel an olabilirdi? Duygu barındıran her şeye nefret de mi dahildi? Evet! Nefret de bir duygu eylemiydi ve nefretini tetikleyen tek şey sevgiydi...
"Nefreti mi yazmam için sevmem lazım Yarkın." Dedi Sâra. Çok şeyi içine hapseden bir cümle Yarkın'ın aklına kazınmış gibiydi. Ama onun da bu hayatta öğrendiği bir şey vardı ve bu bildiğini de nasihat yüklü cümlesine ekleyerek emin bir şekilde dudaklarını araladı Yarkın.
"Sevmen için de nefret etmen lazım Sarı Gül." Dedi ve Sâra'nın solan yeşil gözlerine baktı. Bazen her iki eylem için bir bağdaş kurmak gerekirdi ve bu bağdaş birbirlerine çok zıttı...
_________
Adar;
"Savcılıktan haber bekliyorum."
Botan;
"Peki bunu onlar biliyor mu?"
Adar;
"Herkes öğrenecek."
_________
Gürkan'ın adımları koridorda yankılanırken Aziz'e döndü.
"Bugün burada biri ölecek Aziz."
_________
Gecenin gölgesinde sızan ay ışığı bir çok silahın ışıldamasına neden oluyordu. Tıpkı Yalçın'ın elinde her an patlayamaya hazır silah gibi... Girdiği inşaat alanında attığı adımları sertti ama korkusu ruhunu titretiyordu. Hiç tanımadığı ayak sesleriyle kolonun arkasına geçince arkasında hissettiği bedenin kafasına silah dayamasıyla gözleri kapanmıştı Yalçın'ın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİLİNMEYEN MÜHÜR
General FictionSâra ile Yarkın'ın sarı gül motifli, tahta kapaklı bir günlükle başlamıştı aşkı. Birbirlerini hiç tanımayan iki kuzenin aşk hikayesi... Yarkın; "Nefretinle aklımdan, sevginle gönlümden çıkmıyorsun sarı gül." Kulağının fısıltıyla işittikleri ile gözl...