Το Ημερολόγιο Του Χαμένου Φωτός

κεφάλαιο εικοστό έκτο

Από νωρίς το πρωί ο Αντρέι περίμενε στο λιμάνι.

Ούτε πρωινό μαζί με την οικογένεια δεν έφαγε, καθώς ο ερχομός του αδελφικού του φίλου τον κρατούσε σε ανυπομονησία.

Ο Μπακού ερχόταν από την Αφρική, σε μια από τις πλέον ελεύθερες από τους Τούρκους περιοχές.

Γνωρίστηκαν πριν από λίγα χρόνια στα βάθη της Ασίας, όπου τον πουλούσαν για σκλάβο.

Ο Αντρέι τον αγόρασε και έπειτα του χάρισε την ελευθερία του.

Ο Μπακού, υποσχέθηκε αιώνια ευγνωμοσύνη για το δώρο που του έκανε και από τότε κρατούσαν επαφή δια αλληλογραφίας.

Αργότερα ο ίδιος ασπάστηκε τον χριστιανισμό και βαφτίστηκε με το όνομα <<Αθανάσιος>>.

Πλέον είχε λάβει το άξιομα του ιερέα αλλά και του πνευματικού.

Και από στιγμή σε στιγμή θα πατούσε το πόδι του στη Μάνη, για να διαδώσει το λόγου του Θεού ως παπάς στο ναό που έχτισε ο Αντρέι.

Ήταν κάπως ειρωνικό που πορεύτηκε μέσα από τα κύματα πάνω σε τουρκικό σκαρί, ενώ λίγα χρόνια πριν ήταν αιχμάλωτος τους.

Ο θαλασσινός αέρας χτυπούσε ευχάριστα το πρόσωπο του ευγενικού γίγαντα, που πήρε μια βαθιά ανάσα πριν κατέβει από το καράβι και άρχισε να ψάχνει τον φίλο του.

Τον εντόπισε λίγο πιο πέρα, το βλέμμα του χαμένο στη θάλασσα.

"Andrei! Over here!" Του φώναξε.

Εκείνος γύρισε το κεφάλι του και άρχισε γοργά να κατευθύνεται προς το μέρος του.

"Baku, I'm so glad that you came. I hope your journey was a peaceful one ."

"Is this how you welcome your friends? No wonder none came to visit you, come here you heartless man." Του είπε χαριτολογώντας και τον πείρε στα χέρια του.

Ο Μπακού τον έσφυξε στην αγκαλιά του τόσο πολύ που ο Αντρέι πίστευε πως να τον σκάσει.

"If you keep up with this hug, I might die from suffocation." Του αποκρίθηκε ο Αντρέι με το ελάχιστο οξυγόνο που είχε παραμείνει μέσα του.

Ο Μπακού άφησε ένα βαφή γέλιο να ξεφύγει και να θερμάνει την ατμόσφαιρα.

Ξεκίνησαν να βαδίζουν προς το μικρό σπίτι που είχε εξασφαλίσει για εκείνον καθώς αντάλλαζαν ενθουσιασμένοι τα νέα και τις καινούργιες τους περιπέτειες.

"You really should start practicing your Greek again. The people here will be judgemental of you, much more if you do not speak their language."

"There's nothing to worry about my friend, I learned from the best. Now tell me , who's the lady that has you smiling like that?" Τον ρώτησε , το ύφος του πονηρό.

"What are you talking about Baku, I'm just happy to have you nearby again."

"Oh cut the bullshit my brother, I know you better than anyone else. Now spill your so personal secrets."

Ο Αντρέι ήξερε πως θα μπορούσε να τον αποφύγει και ούτε σκόπευε με τις ιδέες που είχαν αρχίσει να καλλιεργούνται στο κεφάλι του μετά το ταξίδι του στη Μονεμβάσια.

"There is this girl, Thewfanw, that lives at the tower. She is adopted by one of the brothers, the older one."

"Well she must be a special, having you smitten like that ." Αστειεύτικε για άλλη μια φορά ο Αφρικανός .

Ο Αντρέι ένιωσε την ανάγκη να κρύψει το πρόσωπο του , νιώθοντας τα μάγουλα του να κοκκινίζουν.

Ο Μπακού δεν του το επέτρεψε όμως , αντίθετος έπιασε τους ώμους του και τον έφερε απέναντι του.

"Come on ,there is nothing to be shy about. You are in love, and I'm happy about that."

Ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή να ρωτήσει αυτό που τόσο καιρό τον έτρωγε μέσα του .

"I was thinking you know, about settling down and stuff."

"Well, what is stoping you?"

"I'm afraid that it will scare her. She is such a free spirit and such commitment...." Εξομολογήθηκε ο Αντρέι, οι φόβοι που τόσο καιρό τον ταλάνιζαν γνωστοί και σε άλλους.

"Andrei, if she has dealt with you for the past year and still be happy about it , I'm sure she can do it for the rest of her life. And most important, if you don't ask her you'll never now."

Τα λόγια του Μπακού έπεσαν σαν ένα μικρό βροχοπτώχι που θα πότιζε το θάρρος του.

"As always you are right. I hope to gain the confidence soon or else I might lose her."

"Life is full of risks my brother, we can't calculate everything in it , it's beyond our will."

*Τον τελευταίο καιρό βιώνω ένα writers block και δυσκολεύομαι αρκετά στο να γράψω.Ο χρόνος που έχω είναι άπειρο ελάχιστος και γενικός προσπαθώ να μην αποσπάσω την προσοχή μου από τα πράγματα που έχω ορίσει ως προτεραιότητες. Ίσως χρειαστεί κάποιες ιστορίες να μπουν ον χολντ μελλοντικά.