"Excuse me sir..."
"Come in..."
"සර්... මම ලිස්ට් එක හදලා සර්ට mail කලා, print outs අරගෙන ෆයිල් එකක් හැදුවා... මේ ඒක..."
"Good job Sihina... සිහින ඇයි අද තාම ගියේ නැත්තේ, බබා ඉන්න නිසා මම හිතුවා ඉක්මනටම යයි කියලා, අනිත් කට්ටිය සේරම ගිහින් නේද..."
"එයාලා පහ වෙනකොට යනවනේ සර්, මට පහු ගිය ටිකේ මග ඇරුන වැඩ වගයක් තිබුනා..."
"5.20 යි... සිහින තේ බිව්වද...?"
"තුනට කට්ටියම තේ බොනවනේ සර්..."
හවස පහ වෙනකල් කට්ටිය කටු ගැන ගැන ඉන්නෙ ඉක්මනට ගෙදර යන්න බලාගෙන... සිහින නම් එයාගෙ වැඩ ඉවර වෙන විදිහට තමයි ගෙදර යන්නේ, ඒත් ගොඩක් පරක්කු වෙන්නෙ නෑ... ශේනුක තමයි හැමදාම අන්තිමට ඔෆිස් එකෙන් යන්නෙ, ඒකත් රෑ වෙලා...
"සිහින දැන්ම යනවද...?"
"තව පොඩි වැඩක් තියනවා සර්, තව පැයක් විතර යයි..."
"ම්න්..."
සිහින අද උදේ ඉදලා කතා කරන්නෙ රාජකාරී මට්ටමින් විතරයි, එකට හේතුව උනේ උදේ ආව ගමන් ශේනුක පුද්ගලික දේවල් අහන්න එපා කියපු එක...සිහිනට ඒකට තරහයි, සිහින ශේනුකට ෆයිල් එක දීලා එයාගේ සීට් එකට ගියා... ගිහින් තනියම කුටු කුටු ගානවා...
"එයාට හොඳයි සේරම විස්තර අහන්න, අපිට තමයි තහනම, පුදුම ලොකුකමක් තියෙන්නෙ, මට තේරෙන්නෙ නැත්තෙ මට විතරද මේ මනුස්සයා නපුරු කියලා, ඇයි යකෝ අහන අහන හැම එකාම කියන්නෙ ශේනුක සෑර් හරිම හොඳයි සේවකයො ගැන හිතනවා බ්ලා බ්ලා බ්ලා කියලා, හොඳයි තමයි... ඒත්... ඒත් ඉතින් මේ නපුරුකම තමයි මට ඉවසන්න බැරි... පිස්සුද කොහෙද... මුකුත් අහන්න බෑ ඇස් දෙක හීනි කරගෙන ඔරවන්න එනවා, මගුල..."
සිහිනගේ මේ බැනිල්ල ශේනුකට AirPods වලින් ඇහෙනවා, ශේනුක ඒක අහන ගමන්ම එයාගෙ කැබින් එකේ එයා තියාගෙන ඉන්න coffee maker එකෙන් එයාටයි සිහිනටයි කෝපි කෝප්ප දෙකක් හැදුවා, හවස පහමාර පහු වෙද්දි දවල් කාපුවා දිරවලා ආයෙම හීනියට බඩගින්නක් වගේම චූටි නිදිමතක් එන නිසා ශේනුක හැමදාම කට්ටිය ගියාමත් ඉන්න නිසා එයා හවසට කෝපි හදාගෙන බීලා තමයි තියන වැඩක් කරන්නෙ... විනාඩි දහයකින් විතර ශේනුක සිහිනටත් කෝපි කෝප්පයක් අරන් සිහිනගෙ ටේබල් එක ලඟට ගියා...
