ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

48.Bölüm

Karan Bozkurt

Geçmişin gölgesinde gizlenen düşmanın akıbeti büyük olduğu kadar kalbine tutsak olanı sen den alması da kolay olur kaderin sana biçtiği hayatı yaşama dan bu öfkenin , kinin dinmeye hiç niyeti yoktur yıllar önce verilen bir karar kaybedilen bir hayatın tüm sorumluluğu kalbine saplanan hançerle seni nefessiz bıraktığın da asıl düşmanın bir hayaletten farksız olduğunu öğrendiğin de tuzağının ortasın da olduğunu da anlardın .

Kılıcın öfkesi büyük olduğu kadar beraberin de getirdiği yıkımın akıbeti de büyük olurdu onun oyununa dahil olup kartlar önüne bir bir açıldığın da yanlızca elin kolun bağlı kalmaz tüm bedenin ona esir tutulmuştur bu onun gücün den değil sevdiğinin yüreğin den silinip gitmesin den korktuğun içindir .

Ecrin'i bana her ne derse desin arabada bebeklerimle birlikte yanlız bırakıp adamlarımla birlikte silah seslerinin geldiği yöne ormana doğru ilerlediğim de ardım da yanlızca bir kaç adamı mı her ihtimale karşı bırakıp gitmiştim amacım biran önce bu yaşanan tatsız olaya son verip bunun altın dan çıkacak olacak kişileri bulduğum gibi cezalarını gerektiği gibi vermekti.

Silah seslerinin yoğun olduğu yöne doğru adamlarımla ilerlediğim de kimsenin ortada gözükmediği gibi ustaca düzenlenen bir tuzağın içine bir aptal gibi çekildiğimi anlamam da çok kısa sürmedi işte o an yüreğime düşen kor ateşle Ecrin'in adını dudaklarımın arasından söylemem bir oldu.

Bugün bana karşı ustaca düzenlenen bu tuzakla düşmanımın benimle istediği gibi oynamasına sadece izin vermemiş adeta kendi ellerimle sevdiğim kadını ve bebeklerimi de ona teslim etmiştim annem ve babamın biz den önce yola çıkmasıyla bu olayla karşı karşıya gelmemelerine sebep olmuştu.

Elimde ki silahımı gökyüzüne doğru kaldırıp art arta ateş ettiğim de dahi içimde ki öfke dinmedi kısa süre sonra silahım da kurşun kalmadığın da silahımı yere doğru fırlatıp avazım çıktığı kadar bağırıp adeta yerin göğün hiddetim den nasibini almasını sağladım.

"Allah kahretsin bir salak gibi tuzağa çekildiğim yetmiyormuş gibi ailemi de ardım da bıraktım çabuk toplanın daha fazla vakit kaybetmeden gidiyoruz."

Sağ kolum Emir emri mi ikiletmeden diğer adamlarımla birlikte tıpkı onlar dan istediğim gibi ellerin de biran bile düşürmedikleri silahlarıyla hızlı bir şekilde benimle birlikte orman da ilerlemeye başladılar şuan içimde ki tek korku Ecrin'e ve bebeklerime birşey olmasaydı .

Eğer ben oraya gidene kadar onlara birşey olursa işte o zaman yaşayamazdım elbet bana bu tuzağı kuranı bulacaktım bulduğum an ise son nefesi olacaktım henüz karşısına kimi aldığını dahi bilmiyordu bakalım Karan Bozkurt 'la karşı karşıya geldiğin de ne yapacaktı.

Bu tuzağa çekilmemin tek sebebi Ecrin'e ve bebeklerime daha çabuk ulaşmak içindi peki ben ne yapmıştım adeta bir aptal gibi sevdiğimin tüm ısrarlarına rağmen onu tamamen benim varlığım dan uzak tutup bir anlık öfkemle silah seslerinin olduğu yöne doğru ilerlemiştim.

Öfkeli adımlarımla ilerlediğim de bile adeta bastığım yerler hidetim den sarsılıyordu içimde ki öfke bir anlık dinmediği gibi bedenimi de kendine esir etmekten geri durmuyordu kısa süre de arabamın yanına geldiğim de gördüğüm manzara hoşuma gitmediği gibi adeta nefessiz kalıp sendelememe de neden olmuştu.

Ardım da bıraktığım adamlarım yerde baygın bir şekilde yattıkları gibi adeta etrafı derin bir sessizlik bürümüştü korktuğumun başıma gelmemesi için arabama doğru ilerlediğim de hayatım da hiçbirşey den korkmayan ben ilk defa korkuyu iliklerime kadar yaşamıştım.

Kalbim kor alevlerin tesiri altın da kalmakla kalmamış adeta bana sonum olacak görüntüyü göstermek için bilinçsizce elimin arabamın kapısına doğru gidip tek seferde açmama da neden olmuştu pusetlerin de can hıraş bir şekilde ağlayan bebeklerimin sesini duyduğum da ise tamamen yıkılışım olan görüntüyle karşı karşıya gelmiştim.