Selamünaleyküm arkadaşlar!Bu şimdiye kadar yazdığım en uzun bölüm oldu.Yazmam haftalarımı aldı. Oy ve yorumlarınız için teşekkür ederim.Her bildirim geldiği zamanki yüz ifademi bir görseniz :)
Keyifli okumalar!
Allah'a emanet olun!***
YGS'ye gün saymaya başlamıştık. Bir haftam kalmıştı. Artık ders çalışmayı bırakmıştım,okula da gitmiyordum. Annem de kafamın dağılması için beni her gün bir yere götürüyordu.Bir gün komşular,bir gün akrabalar...
Fazla kafama takmıyorum aslında. Hayırlısı ne ise o olsun İnşallah. Ben gerekeni yaptım ve Allah'a tevekkül ettim.
Bugün de halam gile gidecektik. Dört tane kızları var. Kızları diyorum çünkü aramızda kuzenliğe yakışacak bir samimiyet yok. Halam misafir seven,kapalı,sohbetlere gitmeye çalışan biridir ama kızları aksine kendilerini dünya zevkine ve telaşına kaptırmış kişiler.Neden böyle bilmiyorum ama aramızda akrabalık bağlarına hakaret sayılabilecek derecede fazla bir mesafe var. Öyle olunca o ortamlarda geriliyorum. Bunu kendi ailemi yüceltmek için söylemiyorum ama ailede dinin gerektirdiklerini yerine getirmeye çabalayan tek aile biziz. 2 halam 2 amcam,çocukları...Bazı konularda çok gevşek davranıyorlar. Allah hidayet versin...
Giyeceklerime karar vermek için dolabımın önünde elbiselerimi incelemeye koyuldum. Açık mavi kot eteğimi elime aldıktan sonra beyaz,üstünde küçük çiçek desenleri olan uzun kollu bir gömlek buldum. Onları giydikten sonra
Tekrar dolabımın önüne gidip giydiklerime uygun bir başörtü aradım. Karıştırırken hardal sarısı şalıma rastladım. Artık onun bendeki yeri bambaşkaydı. O şalın vesilesiyle karşılaşmıştık biz. Beni Sevde ile karıştırmıştı. Ben artık bu şalı takmaya kıyamam ki...Bir eşarp alıp aynanın karşısına geçtim. Deli gibi gülümsediğimi kendime baktığımda farkedebilmiştim..Hep onu düşündüğümde benden bağımsız bir şekilde gülümseme oluşuyor yüzümde. Biri o halimi görse sanırım pek sağlıklı biriymişim gibi bakmazdı bana. Ama seviyorum,aklıma gelince oluşan gülümsemeyi seviyorum,çözdüğümüz o soruyu seviyorum,çoktan kitaptan koparıp günlüğüme yapıştırdım bile...Bana onu hatırlatan her şeyi seviyorum...
Şimdiye kadar kimse için düşünmediğim şeyleri düşünüyorum onun hakkında... Tamam gözümün yerde olmadığı nadir zamanlarda gördüğüm erkekler hakkında bazen ister istemez Maşallah yakışıklıymış filan diye düşünüyordum ama bu daha da fazlası... Böyle diyorum ama bana haram olan biri için böyle şeyler düşündüğümden dolayı kendime kızmıyor, kendimden utanmıyor değilim. En azından içimden geçiriyorum her şeyi, icraat yapmıyorum. Allah'ın izniyle de zinaya teşvik edecek şeylerden de uzak dururum, her ne kadar ona karşı ne hissetsem de... -ki buna hala bir açıklık getirmiş değilim- .Bu onun bana haram olduğu gerçeğini değiştirmez.
Vakit kaybetmeden koridora çıkıp kapıya doğru yürüdüm.Annem aynanın karşısında eşarbını bağlıyor Derya da çantamıza ayakkabılarını koyuyordu. Benimkini de içine koyması için uzattım.
Annemin"Hadi çıkalım otobüsü kaçırmayalım." demesiyle hareketlendik.
Otobüste ilerlerken yine cam kenarında yolu seyretmeye dalmıştım. Bu arabalar,yaya olarak giden insanlar...Geçtiğimiz evlerde yaşayanlar...Hepsi farklı farklı hayatlar...Herkesin kendine özgü bir yaşam biçimi var...Kendimce onlara bakıp hayatlarıyla ilgili fikir yürütüyorum hep... Bazen de ben kurgularım kafamda...Okuduğum kitaplardaki yaşananlarla bağdaştırıp onları karakterlerin yerine koyarım.Bakmayın öyle çok kitap okuyunca öyle oluyor ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON BAHAR
Romanceبِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم Onlar sonbahar gibiydiler... Hüzünlü, yapraklarını dökmüş ve darmadağın... "Ya helalim olur ya da imtihanım olur dedim. İmtihanım oldu, her an her saniye. Üzüldüm, sinirlendim, ağladım ve sonunda...