بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
Onlar sonbahar gibiydiler...
Hüzünlü, yapraklarını dökmüş ve darmadağın...
"Ya helalim olur ya da imtihanım olur dedim.
İmtihanım oldu, her an her saniye.
Üzüldüm, sinirlendim, ağladım ve sonunda...
Selamünaleyküm herkese ve Hayırlı Cumalar :) İyisiniz inşallah :) Bugün 24 Kasım ve bir öğretmen adayı olarak kendimin ve bu yola gönül vermiş öğretmenlerimizin gününü kutluyorum :)
Git gide büyüyoruz ve bu çok güzel. Anlatmak istediklerim ne kadar çok kişiye ulaşırsa bu kitap bir o kadar daha anlamlı oluyor benim için. Bir sonraki bölüme kadar görüşmek üzere, kendinize iyi bakın, Allah'a emanet olun :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salıverdim tüm içime attıklarımı, biriktirdiklerimi. Bir damla gözyaşı attı kendini göz çukuruma.
"Evet çok iyi biliyorum öz mü öz kız kardeşimi!"
"Bahar neden ağlıyorsun? Kız kardeşin ne alaka? Ben Emin' den bahsediyorum. Hani sana görücü gittiğini sonradan öğrendiğim arkadaşım.Camide buluştuk ezan işini konuşmak için."
Canı tekrar acıdı Ensar'ın, tıpkı o günkü gibi. Duyduğunda başına kaynar sular dökülmüştü o zaman. İstemeye gittiği kız onun sevdiği kızmış meğer. Ne yapacağını şaşırmışken dayanamayıp sormuştu Bahar'a kabul edecek misin diye. Aralarındaki esas kıvılcımlar o zaman çıkmaya başlamıştı. Emin haberi bile yokken onları birbirine yakınlaştırmıştı. Az kalsın onların arasına girecekken, birbirlerine ulaştıran köprü olmuştu belki de.
"Ben ondan bahsetmiyorum ama Ensar. Derya'dan bahsediyorum. Sizi gördüm."
İşte şimdi çıkmaz sokağa girmişti Ensar. Tedirgin olmuştu zaten Derya ile konuşurken, daha doğrusu Derya onunla konuşmaya zorlarken. Kapana kısılmış hissediyordu, ne diyecekti şimdi? O kendinden emindi ama Derya sorundu. Her şeyi anlatsa her şeyi daha yokuşa sürecek, iki kardeşin arasını bozmuş olacaktı. Buna hakkı yoktu, Bahar sevecek başka bir adam bulabilirdi ama bir kız kardeş daha bulamazdı.
"Anlatsana neden bir şey söylemiyorsun? Düşünmekten ben de kafayı yiyeceğim. Sana tek bir açıklama hakkı tanıyorum Ensar, ikna etmek için tek bir şansın var, yoksa gördüklerime inanacağım."
"Sana dün ne demiştim, özellikle bugünlerde bana olan güvenin had safhada olmalı demiştim değil mi? Lütfen bunu yap."
"Neden öyle dedin? Hemen sonra yaptıklarını kollamak için mi?"
Ensar kendini sakin olmaya zorluyordu. Bahar'a bir şey demeye hakkı yoktu. Kendini onun yerine koyduğunda az çok anlıyordu ne düşündüğünü.
"Süveydam bak, aklından her ne geçiyorsa, gördüklerini nasıl yorumladıysan sil at hepsini aklından. Sadece bana inan, ben seni üzecek hiçbir harekette bulunmadım."
"Neden şimdi kendimi yaşayan bir ölü gibi hissediyorum o zaman? Lafı dolandırma Ensar, net ol bana.Ne işin var senin Derya'yla? Ne konuşuyordunuz? "
