AZRAİL İLE KRAL(TAMAMLANDI)

Gerçek Eylül

Saat gecenin üçüydü ve biz daha yeni eve gelmiştik.Yeni evimize.Demir ve benim evim.
Sinirli ve yorgundum.Derin terbiyesizi
-Kardeşime iyi bak.
Demiş göz kırpmıştı.Ona en kısa zamanda okkalı bir eşek şakası şarttı.

-Ben odaya çıkıyorum.Sanada çarşaf falan getiririm.

Diyerek merdivenlere yöneldim.

-Bir dakika bir dakika.Neden ben odada yatmıyorum?

-Çünkü ben yatacağım.

Diyerek ona yalandan gülümsedim.

-Kusura bakmayınız ama bende yorgunum.O yatakta sen rahatça uyurken ben koltukta kıvrılamam.Sen yat burada.

Diyerek yanımdan geçti ve üst kata çıkmaya başladı.
Olmazdı.O yatak benim olmalıydı.Gelinliğimin eteklerinden tutup hızlı hızlı peşinden koştum.Ama beyefendi benden hızlı olduğundan yatak odasına girmiş ve kapıyı kapatmıştı.Birde kilitlemiş pislik.Kapıyı kıracak gibi tekmelesemde açmamıştı.

Umutsuzca banyoya yöneldim.Ama kıyafetlerim yoktu. Tekrar kapısına dayandım.

-Açsana bir dakika kıyafet alacağım.

-Hııı.Açayımda buraya kamp kur dimi?

-Salak mısın lan?Gelinlikle mi uyuyayım?Aç işte iki dakika alıp çıkıcam.

-Tamam ama kalırsan benden günah gider.

-Tamam.

Diyerek onu onayladım.Kapıyı açtı.Bende hemen ellerimle yüzümü kapadım.

-Pislik!Üstünü giyinsene sen.

Altında boxerı vardı sadece.

-Ben böyle uyuyorum kızım.Gir ne alacaksan al çık işte.

Tek gözüm görecek şekilde parmaklarımı araladım.Tek gözümle gardroptan bir gecelik takımı aldım.Tek gözümle ona baktım.Bana bakıyordu.Şimdi iç çamaşırlarımı nasıl alacaktım?
Ellerimi yüzümden çektim.Nasılsa görmüştüm artık baklavalı vücudunu.

-Dön arkanı iki dakika.

Dedim.
Salak sırıtmıştı.

-Nedenmiş?

Dedi.Niye böyle gıcıktı bu ya?

-Ya sana açıklama mı yapayım?Dön işte bir dakika.

Arkasını döndüğünde hemen çekmecelerden iç çamaşırlarımın olduğu yeri açtım.Siyah çamaşırlarımı aldım ve hızlıca kapattım.

-İç çamaşırı mı alacaktın?

Dedi.Ona döndüm.Bana bakıyordu.Domates olduğuma emindim.

-Sana dön diyen oldu mu?!!

Gecelik takımının arasına iç çamaşırlarımı gizlemeye çalışırken ona bağırmıştım.

-Sana güvenemezdim.

-Ukala şey.

Diyip hızla odadan çıktım ve banyoya girdim.

******

Ilık duşumun ardından gelinliğimi misafir odasına bıraktım.Tekrar o gıcığın yanına gidesim gelmemişti.
Çarşafta alamayacaktım.Artık o güzelim beyaz koltuk takımı kirlenirsede...

Aşağı kata indiğimde koltuğun üzerini kendisine yatak yapmış uyuyan Demir'i gördüm.Kesin uyuma numarası yapıyordu.Beni kandıracaktı herhalde.O rahat yatağı bana asla vermezdi.
Yanına yaklaştım.Ona doğru eğildim.

-Kalk hadi numara yaptığını biliyorum.

Ses gelmemişti.Rolünü çok iyi yapıyordu.

-Kalk hadi ben yatarım burada. Uyuma numarası yapma. Git odana.

Yine ses gelmemişti.Cidden uyuyor olabilirmiydi?Ya da ölmüştü.Çünkü horlamıyordu bile.Hemde erkekti.Ben horlardım mesela.Yani Ayşe teyze söylemişti.

-Demir?Öldün mü lan?

Yine cevap yoktu.Ölmüş olamazdı değil mi?Yavaşça elimi burnuna götürdüm.Bir şey anlaşılmıyordu ki.İkinci şeçenek onun kalp atışını dinlemekti.Başımı yavaşça çıplak göğsüne yaklaştırdım.

Yaşıyordu.Kalp atışlarını duyabilmiştim.Nedense gülümsüyordum ve kendime engel olamıyordum.Ne kadar da huzur vericiydi kalbinin ritmi.
Biraz daha dinleyebilirdim.Uyuyordu sonuçta. Koltuğun yanına oturdum ve başımı göğsüne koydum.Şu anda uyansa ne açıklama yapacağımı bilmiyordum ama uyanmamıştı.Sorun yoktu yani.
Gözlerimi kapattım.Bu ritim benim kalp atışlarımı hızlandırıyordu.Yaşıyordum bende.İlk defa yaşadığımı hissetmiştim.Eylül gerçektende vardı.Azrail lakaplı olan değil.Gerçek Eylül...