Noong isang araw, sumakay ako ng lumang dyip
Mabilis kong sinulyapan — aking orasang pambisig
Natampal ko na lamang ang pawisan kong noo
Pagkat 'di na pala gumagana yaring relo ko.Pilit na pinaharurot ng matandang tsuper
Tila kay bagal bago kami dumaan sa p'yer
Mga pasahero'y nakasimangot sa mainit na tanghali
May sanggol pang humihiyaw at hindi mapakali.Isang dalaga ang sa akin ay nagtanong
Kung anong oras na ng mga sandaling 'yon
Nagsimula nang umulan habang sinipat ko ang 'di umaandar kong orasan
Dagling dinukot ko ang cellphone sa bag, nang tamang oras ay tingnan.May natanggap naman akong relo no'ng Pasko
Ngunit bakit sadyang ito'y laging suot ko?
Tanda ko pa, pitong taon na ito'y aking dala-dala
Limot ko na, ilang beses nang napalitan ng baterya.Ngayo'y nakapagdesisyon na ako
Itatapon na 'tong lumang orasan ko
Pilitin ko ma'y 'di na kayang mapagawa
Kung kaya't ibabaon ko na ito sa lupa.Ang mga bagay ay nagbabago
Katulad ng ugali ng isang tao
'Wag manatili kung 'di nakikita ang taglay mong halaga
Humiling sa langit, kaaya-aya'y ipagkakaloob Niya.***
"Ito ang sabi niya: "Ilibing mo na sa limot, at huwag nang alalahanin pa, ang mga nangyari noong unang panahon. Masdan mo, ako ay gagawa ng isang bagong bagay; ito'y nagaganap na, hindi mo pa ba makita? Gagawa ako ng isang daanan sa gitna ng disyerto, at magkakaroon ng ilog sa lugar na ito."
- Isaias 43:18-19Pinagkuhanan ng larawan:
FreepikSa panulat ni:
J. Z. ROMEO
YOU ARE READING
VOICE OF TRUTH
PoetryPOETRY COLLECTION ••• "My mouth will tell of your righteous acts, of your deeds of salvation all the day, for their number is past my knowledge. With the mighty deeds of the Lord God I will come; I will remind them of your righteousness, yours alone...