Doğum günü

74 5 64
                                    

(Bu aslında hiç yoktu. Neyse bugün Kerem'in doğum günüüü 🥳🥳 ilk öncelikle Kaptanımızın doğum günü kutlu olsun diyorum ve hemen bölüme geçiyorum. Çünkü zaten bölümde yeterince doğum günün kutlu olsun lafını ve Pınar'ın romantik konuşmalarını duyacağız.)

Üstteki not Kerem'in doğum gününde yazıldı.

Sözden 2 gün sonra tekrar İstanbul'a dönmüştük. Ama bu sefer evime ailemle birlikte gelmiştim çünkü nişan,düğün hazırlıkları falan derken onlarında İstanbul'da kalması gerekiyordu. Bir sabah kahvaltımı yaparken elime telefonu aldım ve Kerem'in doğum gününün geldiğini gördüm. Sürprizimiz çoktan hazırdı zaten.

Mutfağa geçtim ve Kerem'e kendi ellerimle pasta yaptım. Tabii ki Galatasaray ve sözümüz ön planda olmalıydı. Pastacıdan gerekli olan bütün malzemeleri almıştım ve bence ortaya mükemmel bir şey çıkmıştı. Pastayı hemen dolaba attım.

Hediye olarak ikimizin anılarının olduğu özel bir albüm yaptırmıştım. Oldukça güzel görünüyordu. 2 kağıda da onu ne kadar çok sevdiğimi ve ne kadar şanslı olduğumu anlatan bir doğum günü notu yazmıştım ve albümün içine koymuştum. Tabii küçük bir hediyem daha vardı.

Bizim kızlar şu an dışardaydı ve Kerem'e hediye arıyorlardı.

Sığınılacak tek liman ⚓️

Kizil firtina
Enişteye ne alınır??

İkizim
Sey biz hicbisey bulamadik da

Pınar
Bulsanız şaşardım zaten

Hollandalı mesajınıza 🙄 ifadesini bıraktı.

Sırıtarak telefonu kapattım. Umarım akşama kadar bir şey bulup alırlardı.

Güzelce hazırlandım ve pastayı alıp evin önünde bizimkileri beklemeye başladım. Halil ve Ravza gelip beni almışlardı,arka koltuğa geçtim.

Ne aldınız lan Kerem'e

Sana da merhaba Pınar

Halil bi kes

Ravza gülüp elindeki poşeti göstermişti.

Ben güneş gözlüğü aldım Halil'de saat aldı.

Heh iyi iyi.

Ravza arkasında dönüp omzunun üzerinden bana bakmıştı.

Ne güzel olmuşsun lan sen

Anlık gelen övgü ile gülümsemiştim.

Teşekkür ederim cano sende çok güzelsin.

Birbirimize öpücük atmışken Halil yüzünü buruşturdu.

Ne oldu lan zoruna mı gitti?

Halil Ravza'dan böyle bir çıkış beklemeyerek şaşırırken ben kahkaha atıyordum.

Sonunda hep beraber Kerem'in evinin önüne gelmiştik. Arabada Damla,Barış,Betül ve Yunus'u bekliyorduk.

Sonunda onlarda geldik diye mesaj attıklarında arabadan indik. Herkesle küçük bir merhaba seansından sonra güvenliği haber vermemesi için uyardık ve apartmana girdik. Herkes asansöre binecekken ben durdum.

Ben merdivenden çıkıcam.

26. Kata?

Herkes bana garip bakışlar atarken ben sırıttım. Betül asansörden çıktı.

Asansörden korkuyorda ondan biz merdivenle gideriz.

Betüle Allah razı olsun bakışı atıp beraber merdivenlerden çıktık ve evet 26 kat çıktık.

Terim? || Kerem AktürkoğluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin