AŞKER

24.BÖLÜM🩶

Merhabalar, finale adım adım yaklaşıyoruz. Bu bölüm gelecek bölümlere göre biraz kısa olabilir. En uzun bölüm final bölümümüz olacak. Son 5... bölümlerin yayın tarihlerini sosyal medya hesaplarımdan ve WhatsApp kanalımdan paylaştım.

Ayrıca finalin ardından Ferhat'ın  hikayesi başlayacak. Kurgunun taslağı hazır aslında ismine karar verdikten sonra paylaşmaya başlarım.

Lafı fazla uzatmayayım, keyifli okumalar dilerim. Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın şimdiden teşekkürler ❤️

🩶🤍🩶

Bizi yıkan, yoran şey aslında hiçbir zaman başımıza gelen felaketler olmazdı, bu felaketlerle tek başına mücadele etmek zorunda kalmak asıl yorucu olandı. Oysa yalnız değilsek, bize destek olan tek bir kişi bile varsa yanı başımızda, üstesinden gelinmeyecek hiçbir zorluk olamazdı. Yaşadım, gördüm. Çok zor şeyler yaşamıştım ama şanslıydım, hayatımda her zaman bana destek olan biri vardı. Bu yüzden ne yaşarsam yaşayayım isyan etmezdim.

Şu an riskli bir gebelik yaşadığım için beni ben yapan mesleğimi bile yapamıyordum. Mecburen ara vermiştim. Bebeğimi doğurabilmek için çocuklarımdan ayrıydım fakat Civan buna üzülmeme asla fırsat vermiyordu. Evliliğimizin 7. Ayına girmek üzereydik, hamileliğimin 8. Ayındaydım. Sıkça beni öğrencilerimle bir araya getirecek organizasyonlar ayarlıyordu. Bugün ocak ayında olduğumuz için dışarı çıkmayı istememiştim. Karlı havalarda düşme riskini göze alamazdım. Kar yağdığından beri evden çıkmıyordum ama keyifli saatler geçiriyordum. Ben gidemesem de Ferhat her hafta sonu beni ziyarete gelmeyi ihmal etmiyordu. Tüm öğrencilerim özeldi ama Ferhat ile aramızda farklı bir bağ oluşmuştu. Hamilelik serüvenimi merakla inceliyor, her gelişinde karnımda olmasına rağmen kızıma masal anlatmayı ihmal etmiyordu. Doğumunu en az benim kadar sabırsızlıkla bekliyordu.

Konaktaki herkese alışmıştım, kocaman bir aileye sahiptim. Şadiye Hanımla bile iyi anlaşıyorduk, hâlâ kendisine anne demiyordum ama bu onun için artık bir problem değildi. Gerçekten inanılmaz bir değişim yaşamıştı. Herkes onun bu haline şaşırıyordu. Bir yandan da öğretmenlikten vazgeçememiş ve Şehnaz'a okuma yazma öğretmiştim. Başlarda benimle iletişim kurmaya ve okuma yazma öğrenmeye çekimser yaklaşıyordu. Öğrenememekten ve evdekilerin tepkisinden korkuyordu. Hatta ilk günlerde hata yaptığında kızmamdan korkarak beni fazlasıyla üzüyordu. Kendisine olan yaklaşımım onun endişesini azaltmıştı.

Ceylan’dan bile iyi anlaşır hale gelmiştik. Eskisi kadar çekimser biri değildi, daha sık gülmeye başlamıştı ama yine de hâlâ ürkek bir kuş gibi olduğu anlar daha fazlaydı. Bunun nedeninin en başta Cihan olduğunu düşünerek gözlemlemeye başlamıştım, odaları tam karşımızda olduğu için işim de kolaydı ancak Cihan ona asla kötü davranmıyordu. Bir gün direkt soramadığım için konuyu ailesine getirerek nerede olduklarını sorduğumda nedenini anlamıştım. Küçük yaşına rağmen evlendirmişlerdi, bu ürkek tavrı yetiştiği aileden geldiği için bu eve sıkıca bağlanmıştı. Buradan kovulma korkusunu iliklerine kadar hissediyordu. Son aylarda Şehnaz'ın yaşadığı değişimin ufak da olsa herkes farkındaydı. Şadiye Hanım ve Şehnaz'ın bu değişimi herkese iyi gelmişti.

"Of bu konak çok sıkıcı olmaya başladı, Eylül gelin geldiğinden beri hiç olay yok. Ben alıştım yıllarca güne kavgayla başlayıp, kavgayla bitirmeye. Canım kaos çekiyor." Hatun babaannenin söylediklerine gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Kaos yok dese de Şadiye Hanımla her gün tartışırlardı. Şadiye Hanım biraz alttan almayı denese de Hatun babaanne gerçekten zorluyordu. "Merak etme bir aya sana uğraş geliyor, torunum doğduğunda sen ilgilenir kaos boşluğunu hissetmezsin." Şehnaz bile hafif kıkırdadığında onun bu halini görmek beni de güldürmüştü. "Hele dilli düdüğe bak, ilgilenirmişim. Hiç de ilgilenemem, anası babaannesi dururken ben niye uğraşayım. Benim büyüttüklerim bana yeter. Severim ama ağladığı an siz uğraşırsınız."