Ishamar's POV
"Don't you feel hot on your clothes?"
Natigilan ako sa pagtupi sa mahabang kamay ng suot kong hoodie dahil sa narinig at tinignan si Heze sa driver's seat.
"No. It feels so refreshing to have a lot of holes in my body. Thanks a lot," sarkastiko kong sagot. Tinignan niya naman ako at malawak na ngitian.
"I'm glad you feel good."
This f*cking *sshole!
Papunta na kami ngayon sa eskwelahan. Actually hindi sana ako papasok ngayon dahil mabigat ang katawan ko matapos niya kagatin kagabi pero pinilit ako ni Heze na pumasok. Since aalis siya ngayon para asikasuhin na ideliver ang mga arts niya ay ayaw niya raw akong maiwan mag-isa sa bahay. He said he doesn't want me to feel lonely so even if my whole body feels heavy, I'm on my way to school.
Ugh! But I can't study with this. I'll just sleep at the clinic.
"Anyways, glad my hoodie fits you well," pagbubukas ng usapan ni Heze kaya naman napatingin ako sa suot kong hoodie. Yeah, he owns this.
Wala akong damit na kayang takpan ang buo kong katawan at puro naman suit at polo ang damit ni Heze. Ayoko namang magpolo at masyadong malaki ang mga damit niya para sa akin. So luckily may nahanap kaming hoodie.
"Medyo maluwag pa pero okay lang para makapasok 'yung hangin," sagot ko at iniuwang ang leeg ng hoodie. Natigilan naman ako at inamoy ang damit. He said he can't remember the last time he wear this but why does it smells freshly like him?
"You really like my smell, huh?" may panunuyang sambit ni Heze kaya tinignan ko siya. Malawak itong nakangiti habang nakatingin sa daan.
"Yeah? But between us, don't you think you're more addicted to my smell? You said it yourself last night that I smell so good to the point that you want me to eat me up."
"Yeah, you're right," natatawa niyang sagot at sinulyapan ako. "Your smell was so addictive that when you're not home I always sniff your used clothes."
"Disgusting motherf*cker!" mabilis kong asik na malakas niyang tinawanan.
Habang patuloy sa pagbiyahe ay panay ang paghahabilin nito sa akin na sa susunod ay ipapacheck up namin ang sugat ko sa ulo gayundin ang braso ko para matignan kung pwede nang tanggalin ang sling. Though it still hurts to move but I guess it was solely because it already adapt the sling as it's support.
"I'll try to pick you up after your class," sambit ni Heze na tinanguan ko at tinanggal na ang aking seatbelt. "Hey, you forgot your money!"
Napatingin naman ako roon at sunod sa kaniya. Iniangat ko ang aking katawan para lapitan siya at... hinalikan ko ang kaniyang labi bago kinuha ang pera sa kamay nito. Pagkalayo ko ay bakas naman ang gulat sa kaniyang mukha.
"Don't make that face like it was our first time kissing," singhal ko at ipinasok na sa aking bulsa ang pera. "I'll just text you later if—"
Nanlaki na lang ang aking mata nang biglang tumambad sa aking harapan si Heze. Hinawakan nito ang aking batok at hinalikan ang aking labi. Napangiwi na lang ako nang maramdamang palalim ng palalim ang paghalik nito at nakasandal na ako sa pinto. Napansin ko rin na para bang gusto niya na akong ihiga sa kinauupuan ko.
"H-Heze, what are you—"
"I own you, right?" mahina nitong bulong sa mapang-akit na boses. Sobrang lagkit din ng pagkatingin nito sa akin at ang mabigat niyang paghinga.
Mariin naman akong napalunok sa aking laway at nagsimulang pagpawisan sa posisyon namin ngayon. Why is he looking at like that? That lust in his eyes. No. Not just lust... there's greed in his eyes and fear about something no one can tell but him only.
BINABASA MO ANG
Psychotic Guardian [Mephisto Boys Club Series #2]
Mystery / Thriller[MEPHISTO BOYS CLUB SERIES #2 Hezekiah Ivanov] One that suck people's wealth by scam, and one that kill people without letting a blood out. What will happen if these two met and started to live together as a family? When Ishamar Laksamana, a 19 yea...