Eczacıbaşı'nın durumu gün geçtikçe kötüye gidiyordu,oyuncular aşırı mutsuz ve isteksizdi.
Aydın karşısında 2. seti kaybetmişlerdi,Tijana çok sinirlenmişti.Zaten her maç ırgat gibi oynadığı yetmez gibi böyle maçlarda bile dinlenemiyordu,Ferhat setin ellerinden kaymaya başladığını fark edince oyuna almış fakat,Tijana'nın çabası yeterli olmamıştı.Zaten bitmek üzere olan seti kaybetmişlerdi.
Zaten Ferhat'a sinirli olan Tijana,yardımcı antrenörün söylediği saçma sapan sözlerle daha da sinirlenmiş ve çıkışmıştı ona.Sanki antrenör Ferhat değil de kendisiydi,gerçekten artık tahammülü kalmamıştı.
Hande Tijana'nın bu halini ilk defa görüyordu,üzülmüştü tabi.Biricik sevgilisinin bunca çabasına rağmen başarısız olmalarına katlamıyordu.Dünya'nın en iyisiydi o,bu kadar başarısız bir takımda oynamayı haketmiyordu.
Onu sakinleştirmek adına ellerini bir birine kenetledi Hande,sevgilisinin elleri sinirden buz tutmuş ve titriyordu çok stresliydi belliydi.
"Bebeğim sakin ol."Sessizce söylediği sözden sonra gözleri kenetlendi,surat ifadesi hiç değişmemişti Tijana'nın.
Hande'nin elini bırakıp arkasını döndü,döner dönmez de Naz ile karşı karşıya gelmeleri bir oldu.
"Tijan-"
Konuşmasına izin vermeyip uzaklaştı oradan,herkes şaşkındı bu haline ama hak da vermiyor değillerdi.
...
Zorlansalarda Aydın'ı yenmişlerdi,maç sonunda herkes üstünü değiştirdikten sonra Tijana arabasına binip kontağı çalıştırdı.Tam gidecekken cama vuran ellerle duraksadı.Camı açıp kimin geldiğine baktı,Hande'ydi tabiki.
"Nereye gittiğini sanıyorsun?"
"Özür dilerim."
"Bu kaçıncı oluyor farkında mısın?"
"Haklısın."
Camdan uzaklaşıp Tijana'nın yanına bindi Hande.
"Ne oluyor sana?"Sesi fazla sinirli çıkmıştı.
"Bir şey yok"
"Yok öyle mi?"Kafasını Hande'ye çevirmiyordu Tijana,sadece yola bakıyordu öylece.
"Ya biz sevgiliyiz farkındasın de mi?"
Bu lafı duymasıyla hemen döndü Hande'ye Tijana.
"Ne demeye çalışıyorsun?"
"Beraber yaşıyoruz ve beni bırakıp gidiyorsun sence ne anlatmaya çalışıyorum."
"Bir anlık sinir ile çıkıp gitmek istedim sadece senlik bir durum yok yemin ederim."
"Bak Tijana"Hande çok kırılmıştı belliydi.
"Seni ilk defa böyle görüyorum,daha önce hiç böyle davranmamıştın."
"Farkındayım özür dilerim."Tuttuğu direksiyonu sıkmaya başladı Tijana.
"Artık yeterli değilim."
"Ne?"
"Duydun işte Hande yeterli değilim."
"Ne demek yeterli değilim ya saçma sapan konuşma."
"Kaptanlığı bırakacağım belki sonra da takı-"
Tijana'yı çenesinden tutup kendine çekti Hande.
"Hiç bir şeyi bırakmayacaksın,sen olmasan biz ne yaparız ha."
"Ben ne yaparım sen düşünüyor musun?"Tijana kafasını eğmek istedi fakat Hande izin vermedi sertçe tutmuştu bırakmıyordu.
"İn arabadan ben süreceğim."
"Sorun değil ben süreri-"
"Tijana in dedim."
İkisi de arabadan inip yer değiştirdiler.
...
"Sevgilim biliyorum son zamanlarda çok zor dönemlerden geçiyoruz ama-"
"Hande anlamıyorsun."
"Neyi anlamıyorum ya neyi?"
"Güzelim senlik bir durum olmadığını."
"Şu tavırların öyle saçma ki böyle anlamam normal değil mi sence de?"
"Haklısın ama gerçekten kafam hiç yerinde değil."
"Tijana,seni çok seviyorum."Sevgilisine sımsıkı sarıldı Hande,korkuyordu onu kaybetmek istemiyordu.
"Sensiz ne yaparım ben."
"Özür dilerim saçmalamadım."
"Hiç bir yere gitme nolur."
"Gitmeyeceğim."
"Gidersekte beraber gidelim olmaz mı?"
"Olur tabi sensiz tek başıma ne yaparım bende bilmiyorum."
İkisi de bir birine bakarken Hande dudaklarını birleştirdi,onu bırakamazdı ki ne demek kaptanlığı bırakacak sonra da belki takımı bırakacak,olur muydu öyle şey asla olamazdı asla izin vermezdi buna.
Onsuz yapamazdı ki Hande,çok aşıktı ona,ayrı kaldıkları sürede neler yaşamıştı tekrardan dayanamazdı buna asla bırakmazdı Tijana'yı.Kimse ayıramazdı onu kendisinden.
"Beni bırakma nolur."
"Bırakmayacağım söz veriyorum."
Hande ağlamaya başlamıştı,titriyordu.
"Sensiz yapamam ben nolur bırakma beni."
"Bitanem öyle bir şey olmayak söz veriyorum asla ayrılmam ki ben senden,sadece takım için söylediğim bir şeydi o."
"Hayır olmaz o da olmaz ben senden ayrı kalamam dayanamam."
"Öyle deme ya Allah korusun bir şey-"
"Sakın o cümlenin devamını söyleme."
"Ben-"
"Ben sensiz yapamam Tijana,sana bir şey olursa bende yanına gelirim."
"Saçmalama Hande."
"Kapatalım mı konuyu."
"Haklısın bence de kapatalım,hadi gel."
İkisi de yatağa geçti,Hande hala ağlıyordu.Tijana onu kollarının arasına almıştı saçlarını seviyor ve arada minik öpücükler konduruyordu pamuk gibi olan saçlarına.
"Söz veriyorum hiç ayrılmayacağız."
Hande uyumuşa benziyordu,Tijana ona daha da sokulup son bir öpücük kondurdu alnına."
"Seni seviyorum sevgilim,seni asla bırakmayacağım."
Bölüm Sonu
Eczacının durumu ne olacak ya...
Ben Balavicden de ayrılamıyorum:/
