(LC) Chapter 95
“I’m fine, Jax. I must have just eaten something that upset my stomach.”
He wants to call Sahara because he’s thinking I’m pregnant. Pero ako, ramdam ko sa sarili ko na hindi. Nahilo ako at nagsimula lang magsuka pagkarinig sa binalita nina Orion at Caelum. If I'm pregnant, I'll feel it right away because deep inside me I don't want what happened before to happen again.
“I just want to make sure—”
I sighed. I nodded because I understood him. In addition to being worried, he is also afraid. Pareho kaming may fear na isang pagkakamali lang, maulit ang noon.
“Alright. But, please don’t expect too much. I can really feel it, Jax. I’m not pregnant. I know my body and I won't let that happen a second time. I will not let anyone harm our child, not as long as I’m alive. Let's just send her here to end your worries.”
Pagpayag ko, maya-maya lang nasa bahay na niya si Sahara. Just like I told him, I’m not pregnant. I’m not taking any contraceptive pills but it seems that my body knows that I am not ready for pregnancy, either emotionally or physically.
“You’re not feeling well because your stress hormones aren't at a normal level. If you want to get pregnant, rest if you can. If it is unavoidable and you are not ready for pregnancy, it is better that you take contraceptive pills. I will leave some pills that may be good for you. I'm leaving now and just call again if you need anything.”
Nagpasalamat ako sa kanya. Hinatid namin siya sa chopper na sinakyan niya papunta rito. Si Mason ang nagmamaneho niyon pero hindi na siya bumaba at hinintay na lang ang asawa sa chopper. Hindi rin naman siya nagtagal. We also invited them for dinner but she immediately declined. Mukhang may lakad sila at inuna lang akong puntahan dahil tumawag si Jax.
“I will take the pills, is that okay with you?”
Kinuha ko ang opinyon niya ngayon, hindi gaya noon na hindi ko pinaalam. Pagkalayo ng chopper. Hinarap niya ako at kinuha ang aking kamay. Nakapamulsa ang isang kamay niya habang dala-dala niya ako papasok sa bahay. Tahimik siya nang una. Nang nasa hallway na kami patungong dining saka pa lamang siya nagsalita.
“Hindi pumasok sa isip ko noon na nabuntis kita dahil buong akala ko umiinom ka ng gamot para hindi ka magbuntis. I don’t have even a slightest idea. I’m sorry.”
Pagilid akong lumapit sa kanya at pinatong ang gilid ng ulo ko sa balikat niya. Binitawan niya ang hawak niyang kamay ko at niyakap iyon sa aking likod at bewang.
“Don't be sorry for something that is not your fault. No. You can be apologetic but never ever blame yourself. Just like you said, you have no idea. If you know, I know you’ll do something. Tulad mo wala rin akong alam. Nalaman ko lang nang nakulong ako.”
Narinig ko ang mabigat na pagbuga ni Jax sa hangin. Sa tingin ko ay nagagalit siya sa sarili niya na wala siyang nagawa nang mga panahon na iyon. Ni hindi niya alam na nakulong ako. Sobrang gulo nang mga panahon na iyon at sunod-sunod ang mga namatay kaya siguradong walang mangangahas na magbukas at pag-usapan. Hindi rin siya nagtagal sa Mindoro at hindi na muling dumalaw o bumalik gaya ko.
“I love you, Jax…” Biglaang sabi ko.
Habang naglalakad kami, nanigas ang balikat niya. Dama ko iyon sa ulo kong nakapatong sa balikat niya. Nakangiti ako at pikit ang isang mata, pinapakiramdaman siya.
“Hey.” Aniya, sabay galaw sa balikat niya.
Natawa ako nang umalog ang ulo ko. Sinilip niya ako at nakitang napapanguso ako para lang mapigilan kong matawa. I think he noticed.
BINABASA MO ANG
Lascivious Casanova (R-18) (Erotic Island Series #7)
Romance"Do you smoke?" natatawang tanong niya sa akin kahit alam niyang hindi. Pagilid ko siyang sinulyapan nang ilabas niya ang sigarilyo at mabilis na sinindihan sa harapan ko. Sinasadya niya ito para ipakita sa akin na walang kahit sino ang magbabawal s...
