Lascivious Casanova (R-18) (Erotic Island Series #7)

Lascivious Casanova 70

(LC) Chapter 70

LASCIVIOUS CASANOVA
CHAPTER 70 71 AND 72
PUBLISHED NOW

Una pa lang nag-warning na ako about dito. Maging sa ibang Chapters paulit ulit ako sa pag-warning. Uulitin ko kasi may mga sensitibo rito na scene. If you can't tolerate violence, murder, offensive or sensitive scenes. Please leave LC immediately. Kasi hindi na ako magwa-warning sa mga susunod kaya dito pa lang kung hindi kayang basahin, laktawan o i-remove na kaagad sa library ninyo. Magiging busy din po ako nitong June.

Thank You So Much Guys!
And Enjoy Reading!

-----Miss IYA-----

When you fall in love for the first time with someone, everything seems perfect. It brings you a smile and contentment. You feel like you don't need anything else in the world as long as you have that someone on your side. But unfortunately, love is not just about love, it's not always that easy.

"Bumagsak po siya sa dalawang subject, Tita? Iyon po ba ang dahilan kaya siya umiyak at hinimatay?"

"Hindi ko pa alam kung dahil doon. Pagkabukas ko sa pinto nakasalampak siya sa sahig at may luha sa mata. Hintayin natin siyang magising para matanong natin at madala siya sa hospital."

I heard people talking. Naging tahimik sandali. Tunog ng pag-ikot ng electric fan at hangin nito ang humalili sa mga boses nila.

"Ngayon po ba hindi po pupwede?"

"Wala kaming sasakyan. Ang mga tricycle driver na dumaraan kanina'y mga tauhan ng mga magulang ni Maya kaya hindi kami hinihintuan. Maayos naman ang kanyang paghinga kaya pinigilan ko na si Gary na tumawag ng ambulansya sa bayan."

Gumalaw ang mata ko. Mukhang napansin nila dahil natigil ang nag-uusap. Naramdaman ko na may umupo sa kinahihigaan ko. Pagdilat, si Irene ang unang nakita ko. Siya ang nakaupo sa aking tabi. Si nanay, nakatayo malapit sa aking paanan.

"May masakit ba sayo?" Si Irene, may pag-aalala sa anyo niya.

Lumapit si nanay.

"Dalhin ka namin sa hospital? Nasa labas ang tatay mo. Naghihintay lang ng utos ko-"

Hindi pa tapos si nanay umiling na ako. Hindi ko kailangan ng Doctor. Magiging abala lang kami at may mga pasyente na mas kailangan iyon.

"Okay lang po ako, Nay, hindi na po ako kailangan dalhin sa hospital," marahan akong umupo.

Masakit ang katawan ko. Ganoon din ang ulo. Nang bumagsak ako kanina, nasa sahig ako. Nakahiga na ako sa higaan ko nang magising. Marahil ay binuhat ako ni tatay. Hindi naman siguro ganoon kasama ang naging pagbagsak ko.

"Nasira ang cellphone. Nabitiwan mo ba nang matumba ka?"

Inabot sa akin ni Irene ang basag na cellphone. Kinuha ko iyon at mabilis na binitiwan sa gilid. Tila ako napaso dahil doon ko napanuod ang ginagawa nila. Pinigilan ko ang muling pagpasok ng sari-saring emosyon sa akin. Sumandal ako sa headboard at ipinailalim sa kumot ang kamay ko na biglaan ang pagkuyom.

Ayokong alalahanin ang napanuod. Pero nakita at narinig ko kaya imposibleng mangyari iyon. Hindi pa ako ulit nakakasagot kay Irene, nag-unahan na sa paglandas ang luha ko. Tuyo na ang labi ko at tila kulang na sa tubig ang katawan dahil sa paulit ulit na paglabas no'n sa aking mata simula pa nang unang araw ng pag-alis niya.

"Bumagsak ako, Nay. Sorry po..."

Napayuko ako habang umiiyak. Gusto kong idagdag at sabihin sa kanila na may babae si Jax. Pero ayaw lumabas sa bibig ko no'n. Siguro dahil sa sarili ko, hindi ko pa tanggap. Idinuldol na sa akin pero umaasa pa rin ako na hindi iyon totoo. Na nakatulog lang ako sa sahig at napanaginipan ko iyon dahil sa walang humpay na pag-iisip ko kay Jax. Ngunit patunay ang basag na cellphone na hindi isang panaginip iyon.