~3 maanden later~
Bo 's POV
Ik loop de studio in en begroet Simon. Toen Liam en de jongens weg waren heb ik mijn spullen gepakt en ben naar de studio gegaan. Simon heeft me voorgesteld aan een paar mensen waar we de komende jaren mee gaan werken.
De eerste paar weken waren ontzettend zwaar. Ik miste Liam en de jongens, maar gelukkig had ik afleiding met school en zingen. Simon heeft gezegd dat ik van school af moet en voor me carrière moet gaan. Simon betaald namelijk privé lessen als ik klaar ben in de studio.
Nu 3 maanden later, voel ik me geweldig en kan niet wachten om de jongens weer te zien.
'Oke Bo, je weet hoe het werkt. We hebben samen een nieuw nummer geschreven en die mag je nu opnemen. Wij gaan proberen om hem op de radio te krijgen net zoals je cover van Ed Sheeran Photograph.' Zegt Simon en glimlacht trots.
Ik knik en glimlach terug. Ik ben blij dat Simon trots op me is. Hij zegt het ook regelmatig waar ik altijd zo erg om moet lachen.
Ik open de deur en ga op het krukje zitten achter de microfoon. Ik zing het nummer en ik zie Simon stralen achter het glas tegenover me. Ik ben klaar en hij komt naar me toeglopen.
'Dat was fantastisch! Dit wordt een grote hit ik weet het zeker!' Zegt hij en glimlacht breedt.
"Ik hoop het Simon! En dankje."
Samen lopen we naar de muziek-producer die erg tevreden kijkt.
'Ik weet zeker dat dit op de radio komt! Ik ga mijn best doen goed? Want jij moet echt ontdekt worden!' Zegt hij enthousiast.
Ik knik. "Klinkt gaaf en dankuwel!"
'Geen dank en zeg maar -je- hoor.'
Ik knik. "Haha okay."
'Moet jij niet naar je privé lessen?' Vraagt Simon en kijkt op zijn horloge.
Shit ik was het helemaal vergeten!
"Oh jaa shit! Super bedankt voor alles! Ik zie jullie morgen!" Roep ik nog voordat ik de deur uitloop en ren naar de taxi.
Ik stap in en zeg dat ik naar huis wil. Mijn ouders hebben besloten om in Amsterdam te gaan wonen zodat ik niet elke keer zo ver hoefde te reizen. Ze hebben ook mijn school opgezegd en nu heb ik privé les in mijn eigen huis.
We komen aan bij mijn huis en ik betaal de taxi. Ik doe de voordeur open en zie mijn ouders in de keuken zitten. Ik geef ze een kus en wacht totdat de docent er is.
Liam 's POV
De jongens en ik zitten in de tourbus onderweg naar Griekenland. Gelukkig reizen we alleen nog in Europa, maar het is alsnog ver weg van Bo. Ik mis haar nog steeds, maar ik vind de tour geweldig tot nu toe. Ik heb mijn leven weer opgepakt en de jongens en ik maken de grootste lol ooit in de tourbus. Bo en ik skypen vaak en dan verteld ze hoe ze het vind als zangeres. Ik heb haar cover op de radio gehoord en het was prachtig.
Ik heb de fans verteld over ons en ze waren ontzettend enthousiast. Al helemaal toen ze hoorde dat Bo op de radio was geweest. Maar er zitten natuurlijk altijd een paar meiden tussen die jaloers zijn en zeggen dat zij het beter kunnen en dat Bo helemaal niet knap is en dat ik beter verdien. Dat zijn geen echte fans dus negeer ik het.
We stappen de tourbus uit en komen fans tegen. We moeten allemaal lachen en gaan naar ze toe. Ik loop naar een meisje toe met een shirt aan met mijn naam erop.
'Omg ik kan niet geloven dat ik je nu eindelijk zie in het echt!' Zegt het meisje waardoor ik moet lachen.
"Ik vind het ook leuk om jou te ontmoeten! Wat is je naam?" Vraag ik als ik haar boekje aanpak om mijn handtekening neer te zetten.
'Noëlla. Super bedankt voor alles Liam! Dankzij jou vind ik mijn leven veel leuker nu.' Zegt ze en glimlacht breedt.
Ik zet een lief berichtje in haar boekje en kijk haar aan.
"Jij hebt mij juist gered Noëlla. En ik doe alles voor mijn fans. Jij bedankt!" Zeg ik en geef haar een knuffel.
Ik zwaai haar gedag en loop nog naar een paar andere fans voordat ik en de jongens naar binnen gaan.
JE LEEST
You are mine (Dutch)
FanfictionBo is 15 jaar en heeft een beste vriendin genaamd Kelly. Kelly is ook 15 jaar. Ze zien op Internet dat one direction naar Nederland toekomt! Ze besluiten om snel kaarten te kopen voordat ze uitverkocht zijn. Ze hebben de kaarten en gaan naar one di...