අපි අපේ

28 කොටස

මේ කොටස මට සැටිස් නෑ ළමයි... හුගක් පාරක් මුල ලියන්න ගත්තත්, අනේ මන්දා!?

...................................................................................................

යුගාන් හිටියේ එයාගේ කාමරෙන් එළියේ තියෙන ගරාදි වැටට බර දීලා අහස දිහා බලාගෙන ලොකූ කල්පනාවක...

"හ්ම්ම්!" යුගාන්ගේ මුවින් බර සුසුමක් පිට උනේ නිතැතින්මයි... යුගාන් පහත දාපු හුස්ම පොදින්ම කියන්න පුලුවන් අද එයාට හුගක් වෙහෙසකර දවසක් කියලා. 

'ට්‍රීං ට්‍රීං'

"හෙලෝ..."

"...."

"හරි මන් දැන් එන්නම්."

"...."

"No food, No water..."

"...."

"දැනට කී දෙනයිද?"

"...."

"good job!"

සේව් කරලා නැති නම්බරේකින් ආපු කෝල් එක ආන්සර් කරපු යුගාන් මොන මොනවද ඒ කෙනත් එක්ක කථා කරලා කෝල් එක කට් කලේ කට කොනේ හීන් හිනාවක් ඇදෙද්දී... ඒ හිනාව මේ වෙනකන් යුගාන්ගෙන් කත් නොදැකපු හිනාවක් කියලා මට විශ්වාසෙන් කියන්න පුලුවන්.

කෝල් එක ඉවර වෙලා බැල්කනියේ ජනේලෙත් වහගෙන කාමරේට ආපු යුගාන් කබඩ් එකෙන් කළු පාට ටී ශර්ට් එකක් අරන් නිරුවත් උඩුකය වහගෙන දොර ගාවට අඩිය තිබ්බේ හෙන පරිස්සමට.ඒත්,

"ම්හුක්!! ලොක්-කූහ්~"  නිදිමත බේරෙන හඩකින් විහාස් කථා කලේ යුගාන් හිටි තැනම ගල් වෙලා වගේ ඉදිද්දී...

"ලොකූ?" ආයෙම වථාවක්... ඒත් මේ පාර නම් යුගාන් ඇද දිහාට ඇවිදන් ගිහින් ඇදේ කෙලවර හිට ගත්තේ මෙච්චර වෙලා නේත්‍රගේ අත් අස්සේ හිර වෙලා වුන්නූ විහාස් නේත්‍රගේ ඒ අත් අස්සෙන් රින්ගලා අවිල්ලා යුගාන්ගේ බඩ වටේ අත් ඔතාගෙන ඒ නිකට යුගාන්ගේ බඩට තියලා යුගාන්ගේ මූන දිහා බලන් ඉද්දී. 

'හුරතල්' විහාස්ගේ මේ වැඩත් එක්ක යුගාන් හිතුන එකම දේ විහාස් හුරතල් කියන එකයි. 

"කොයි යන්නේ" විහාස් අහනවත් එක්කම යුගාන් කලේ විහාස්ව උස්සලා වඩාගෙන එයාම වහපු ජනේලේ ඇරලා ආයේ පාරක් එළියට ගිය එක...