KARANLIĞA DİRENİŞ +18

13.Bölüm

                           İyi okumalar 🫠

Bölüm Şarkısı;
Haykırdım Ben~Duman

                                   🌪️

Kokuşmuş bedenimi duşa soktum önce, duştan çıkış uzun düz siyah saçlarımın havluyla nemini alıp saldıktan sonra dişlerimi fırçalayarak uyandığım odaya geçtim.

Girdiğim odada gördüğüm beden, istemsiz dudaklarımda ki tebessüme sebep oldu.

Aynanın önüne dizdiği makyaj malzemeleriyle, heyecanla bana bakıyordu. Sanki ben yaşlı, o genç idi.

Sandalyeden ayaklanarak, eliyle sandalyeyi gösterdi. Üstümde ki bornozla sandalyeye oturduğumda, önce fişini prize taktığım kurutma makinesini çalıştırarak, "Önce saçınu kurutalum da hasta olma." dedi.

Cevap vermeden, aynadan onu izledim. Şefkatli elleriyle, saçlarımı okşaya okşaya kurutan kadının,  kehribarlarında hüzün ve heyecan vardı.

İşi bitince, fişi prizden çekerek saçıma peluş taç geçirerek, saçlarımın öne gelmesine engel oldu.

Bu taç bende bile yoktu.

Hiçbir şeye dokunmama izin vermeden makyajımı yapan yaşlı kadının, hareketlerini şaşkınlıkla izledim. Gerçi yeteneğin yaşla alakası yoktu ki.

Kehribarlarımı öne çıkaran makyajıyla, hafif tonlarda ruj sürerek tamamladı. Saçımda ki tacı çıkartarak, fişe ısınması için taktığı maşayı eline aldı.

Çok sürmeden yaptığı kalın maşaların üzerinden tarakla geçip, elime elbiseyi tutuşturdu.

Utandığımı anlayınca, "Oy heyecandan öleceğum kizum, giyunce çağur." diyerek odadan çıkıp kapıyı kapattı.

Üzerimde ki bornozdan kurtularak, önce bana verdiği iç çamaşırları ardından elbiseyi üzerime geçirdim. Aynaya bakmadan beni hazırlayan anneanneme seslendiğimde, hızla kapıyı aralayıp içeriye girdiği gibi gözlerini bana dikti.

"Oy hele şu güzelluğa." dolu gözleriyle bana yaklaşarak, yüzüme tüküre tüküre dualar okumasına gülerek baktım.

O kadar şeye rağmen yüzümü güldürebilen bu kadına bakarken, kehribarlarım sevgiyle ışıldadı.

"Anneanne bu elbisede senin mi?" sorduğum soruyla gözlerinde ışıltı sönerek, "Karan'um sana evlenme teklifu ettiğu gece giyunduğun elbuse." dedikleri, bedenimi buz kesti.

"Ne?" tek kelime içerisinde o kadar çok anlam barındırıyordu ki.

"Kizum başka elbuse yoktur, bir bu vardur." başımı iki yana sallayarak, "Anneanne, ne evlenmesi? Ne teklifi?" acıyla fısıldadım.

"İşte yaşaduklarunuz cevaplaru biz de değuldur, onu sen bulacaksun. Sana duygularunu haturlatamam kizum ama şunu diyeyum, sizin sevdanuz dilden dile dolaşıyordu, o kadar büyük bir sevdaydu." hayır kalbim, bu kadar hızlı atma.

"Peki ama o evde ki kadınlar beni tanımadı." dedim.

"Hoşt, o karilara bak sen! Kiz seni bu şehurda tanimayan mu vardur?! Sizin sevdanuzu tüm Trabzon biliyordu kizum." dedikleriyle kaşlarım çatıldı.