KARANLIĞA DİRENİŞ +18

28.Bölüm

İyi okumalar 🫠

Bölüm Şarkısı;
Bu bölüm sizden olsun 🫠

   🌪️

Yanlış mı duydum acaba?

"Ne saçmalıyor.." lafımı tamamlayamadan, "Babam geliyor şimdi kapatmam lazım telefonu." diyerek dan diye yüzüme kapattı telefonu.

Kulağımda ki telefonu indirerek boş boş telefona baktım. Acaba az önce duyduklarım gerçek miydi?

Başıma giren güçlü sancılarla parmaklarımla başımı ova ova odadan çıkıp merdivenlerden inecekken bir anda adımlarım duraksadı. O ne demişti? Kaçır mı?

Nezarethanede ki konuşmalar bir bir zihnime dolarken, hızla elimde ki telefonu açarak en son arayan numaranın üzerine tıkladım.

Uzun süre çalıp açılmayan telefonla bir kere daha arayacaktım ki telefona gelen mesajın üzerine tıkladım. Konum atmıştı.

Hızla adımlarımla merdivenlerden inip, "Mahir!" diye bağırdım. Evin her köşesini aradım lakin yoktu.

Nereye gitti bu adam?

Elimde ki telefondan numarasına tıkladım ama çaldı çaldı ve açılmadı. Ağzımın içerisinde mırıldandığım küfürlerimle mutfağa girdim. Dolaptan aldığım ağrı kesici tabletten bir tane alıp ağzıma attım. Su dolu bardağı alıp başıma dikerek tekrardan tezgahın üzerine bırakarak mutfaktan çıktım.

Söylene söylene merdivenlerden çıkıp, odasına girdim. Ben onu aramıştım, ayrıca o da habersiz evden çıkmış yani bende çıkabilirim.

Giyinme odasına girip, üstüme giydiğim kıyafetlerin üzerine kapüşonlu hırkamı giyerek geri çıktım. Kuzey'i aradığım sıra yatağın üzerin oturmuş çoraplarımı giyiyordum.

Açılan telefonla konuşmasına fırsat vermeden, "Çabuk gelip beni al. Papatya'yı kaçıracağız." dedim pürüzlü sesimle.

"Biliyorum, yoldayım bende. Behçet beni aradı bizi bekliyor." dedikleriyle hareketlerim anlık duraksadı.

"Numaranızı ne ara birbirinize verdiniz?"

"Siz ne ara verdiniz Mehru?" bir şey demeden telefonu yüzüne kapatarak sağ ayağıma da çorabı geçirip odadan çıktım. Merdivenlerden koştur koştur inerken Mahir'e de mesaj atıyordum, ekstra sinirini çekemezdim.

Kapının önünde ayakkabılarımı ayağıma geçirip kapıyı açarak dışarıya attım kendimi. O anda hızla park edilen arabayı görmemle kapıyı ardımdan çekerek hızla adımlarımla arabanın ön koltuğunda ki yerimi aldım.

"Emniyet kemerini tak ve sıkı tutun. Uçacağız!" Kuzey'in coşkuyla bağırmasına gözlerimi devirerek kemerimi taktım.

"O telefonu yüzüme kapatmamı da sonra soracağım." dedikleriyle bakışlarımı ona çevirdim.

"Daha önemli bir konumuz var." sıkıntılı bir nefes aldım. "Mahir evde yoktu ve alkol üzerine bu olay."

Saliselik bana bakıp tekrardan önüne dönerek omuz silkti.