༻𒆜 𝔓𝔯𝔷𝔢𝔨𝔩𝔢̨𝔱𝔞 𝔭𝔯𝔷𝔢𝔷 𝔲𝔠𝔷𝔲𝔠𝔦𝔞 𝔨𝔩𝔞̨𝔱𝔴𝔶 𒆜༺||Sukuna Ryōmen

❤️‍🔥W Dubaju Król Przeklętych dokonał zemsty na oprawcy swojej narzeczonej

Miłość ma wiele definicji.
Jedną z nich są ciągłe wyrzuty adrenaliny, przez które tracisz kontrolę nad własną impulsywnością.

Przestajesz się kontrolować, kiedy zyskujesz sposobność własnoręcznego pozbycia się gówna, które zadało ukochanej osobie ból.

To jest najgorszy rodzaj miłości.

W tę samą noc, podczas której Natori opowiedziała mu o przyczynie swoich traum, Ryōmen Sukuna rozpoczął planowanie zemsty na oprawcy dziewczyny.

Nie mógł zmrużyć oka tamtej nocy, gdyż dopadł go cholerny overthinking.
W pewnym momencie przez jego ostro pieprznięty łeb przewinął się pomysł natychmiastowej zemsty na skurwysynie, o którym opowiadała my wcześniej Natori.
Jakiś skrawek racjonalnego myślenia kazał mu odpuścić i pójść spać.
Nie potrafił, więc leżał i słuchał spokojnego krążenia krwi w żyłach jego oblubienicy.
W pewnym momencie się przebudziła. Wyrównał oddech i udawał sen. Nabrała się.
Potem ona też udawała sen. Następnie przyjebała mu w piszczel.
Udawała sen, aby móc zwalić to na senne odruchy.

Zamiast ją ukarać za ten karygodny czyn, postanowił przystąpić do planowania zemsty na typie, który ośmielił się skrzywdzić dziewczynę.

Ten typ sprawił, że Natori miała fobie przed dotykiem i seksem.

Ta pojebana laska miała zimny i trudny charakter, ale może gdyby nie była tak straumatyzowana, byłoby chociaż odrobinę inaczej.

Właśnie w hotelu Armani w Burj Khalifa, po seksie z wtedy jeszcze jego dziewczyną, Sukuna załatwił wszystko, co było niezbędne.

Zrobił to leżąc w łóżku, w którym obok niego spała dziewczyna, która była przyczyną pogorszenia pierdolca Króla Przeklętych.

Najpierw rozkazał odpowiednim do tego ludziom wyszukać jego przyszłą ofiarę.
Jedynymi informacjami, jakie posiadał był fakt, że kilka lat temu szukany mężczyzna miał kochankę, teraz już kobietę po 40, nazwiskiem Okie.

Matkę Natori.

Mimo tak niewielu szczegółów hakerzy bardzo szybko odnaleźli pasującą osobę (jak? chuj wie).

Ochinuma Miroku.
52-letni, bardzo przeciętny facet, pracujący w jakiejś niewielkiej firmie produkującej chuj wie co. Jakieś dziadostwo.
Rozwodnik. Miał dorosłą córkę, która wyjechała za granicę.
Żona, którą wykończył psychicznie, zostawiła go parę lat temu.
Jego córka przez całe dzieciństwo była przez niego maltretowana i poniżana. Teraz nie chciała mieć z ojcem nic wspólnego.

Cudem skończył szkołę. Miał robotę w firmie tylko dzięki znajomościom.
Był zagorzałym homofobem i rasistą oraz do bólu konserwatywnym, zakłamanym świętojebliwym.

Był niczym.
Klaunem w przebraniu pracownika firmy.
Debilem.
Pół mózgiem, który ledwo ogarniał posługiwanie się ojczystym językiem.

Był ścierwem, które śmiało podnieść rękę na kobietę należącą do Króla Przeklętych.

Sukuna widząc na zdjęciu spasioną, wieśniacką mordę totalnego gówna, a nie człowieka poczuł, jak zalewa go tsunami lawy.

Zamierzał zesłać na Ochinumę Miroku najgorszy możliwy kataklizm zwany Ryōmen Sukuna.

Kiedy już miał namiary na skurwysyna, działał dalej.

Przy wstawaniu z łóżka udało mu się nie obudzić dziewczyny. Wyszedł na korytarz i wykonał parę telefonów.
Znał bardzo odpowiednie źródła, które z chęcią mu pomogły, za opłatą oczywiście.
Takie usługi rodem z romansideł z wątkiem mafii nie kosztowały parę marnych tysięcy.
Sukuna wszystko bez problemu opłacił.
Kto mu zabroni?
Bogatemu i przeklętemu nikt nie zabroni.