NİSA

6 - Gizli mesaj

"Selam" son derece itici sesiyle verdiği selamını kimse almamıştı. Bende bir farklılık yapmak adına "Ve aleyküm selam" dedim kaşlarını çatıp yüzüme anlamsızca baktı.

"Bakma faslınız bittiyse içeri girsek artık" dedim kıza. O da bakışlarını Can'a çevirdi. Bakışıyla 'bu benimle nasıl konuşuyor' diyordu bunu anlamıştım. Can elinde olan kızın elini sıktı tekrar bana dönerek sinsi bakışını yüzüne yerleştirmişti.

Başlarıyla onayladıktan sonra ilerlemeye başladık. Seda bir şey söyleyecekti ki koluma girmişti kafamı sağda bulunan sedaya çevirdim. Bana iyice sokukup "Ne oldu bozuldun galiba?" Dedi. Ben mi bozulmuştum?

"Niye bozulayayım ki?" Dedim Sorusuna soruyla cevap verdim. Gözlerini bir müddet kısıp yüz ifademden doğru mu yoksa yalan mı söylediğimi anlamaya çalışıyordu.

Tekrar önüne döndükten sonra ilerelemeye başladık "Doğruyu söylemek gerekirse ben Can ile seni çok yakıştırıyordum neyse nasip değilmiş" dedi. Acayip bir karakter olduğunu biliyordum da bu kadar esra erol olduğunu bilmiyordum.

"Bencede"

"Ben can ile konuşup sana anlatırım" Dedi. Neyi anlatacağını ve neden anlatacağını anlamamıştım.

"Anlatma ne yapacağım" diyerek omuz silktim.

"Tamam ama bir sorun olduğu belli" diyerek durakladı tekrar.

"Ne sorunu?" Dedim karşılık olarak bende. Kaşlarımın çatışmış olduğunu tahmin ediyordum.

"Can kızlarla yakın olmaz!" Dedi fısıldayarak.

"Neden ki?" Karşıt tepki olarak bende fısıldamıştım. Bu hareketimi fark ettiğim anda tekrar sesli olarak söyledim.

"Sinan kızları Can'a yolluyor o da hiç bir kıza güvenmez ben hariç" dedi. Kısın gözlerimi açıp dik durur pozisyona geri döndüm. Her yerden muhakkak çıkıyordu sinan bey...

Bir süre sonra yan yana ilerlememizi Seda bozdu yanımdan çıkıp onların yanına doğru gitti. İçeriye girdiğimiz anda herkes kendi dersliğine doğru yürüdü. En arkada kaldığım için Can bey ve sevgilisinin adımlarını izliyordum. Bu pekte eğlenceli bir şey değildi.

Aslında arabadan inerken beraber gelmelerine çok şaşırmıştım. Gerçi hepimiz şaşırdık çünkü geçen hafta nerdeyse bir cinayet çıkacaktı.

Kolum başıma yaslı bir şekilde duruyorken "Her neyse bize ne değil mi?" Dedim kendi kendime. Benim sesimi duyan hilal kolumu yavaşça dürttü.

"Daldın gene?" Dedi yavaşça. Çünkü hoca ders anlatıyordu ve ses duyunca muhakkak dikkati dağılıyordu. Bende bu derste hep hayallere dalıyordum.

"Öyle oldu biraz, namaza gitmiyor muyuz?" Dedim hiç dinlemediğim dersten çıkmak için.

"Gidelim de tek mi gideceğiz?" Dedi gene fısıltıyla. Arkasına döndü. O arkasına dönünce bende arkaya doğru baktım Can ve sevgilisi de iki sıra arkamızda oturuyorlarmış ki ona baktığını fark ettiğim anda sinirle döndüm tekrar önüme.

"Normalde kimle gidiyoruz ki?" Celalle söyleyince hocanın bakışı bana döndü. Başımı önüme eğdim çünkü kalabalıktan dolayı sesin kimden geldiğini anlamamıştı

"Arkadaşlar sessizlik" diyerek tekrar tahtasına döndü ve çizimine devam etti.

Sol tarafımda oturan Hilâl bir kez daha kolumu dürterek "Bence seda ile gidelim Arda'da kapıda bekler. Şimdi Can bey kalkmazlar" Dedi. Kısa bir süre düşündükten sonra başımla onayladım.