« کیپاپ سناریو | 𝐊𝐩𝐨𝐩 𝐒𝐜𝐞𝐧𝐚𝐫𝐢𝐨 »

«پاپاراتزی | کایسو»

کلاه هودیش رو روی سرش کشید و قدمی به سمت درب برداشت که سهون از پشت، بازوش رو گرفت
سهون- دیوونه شدی؟! واقعا داری میری!؟

دستش رو کند و لبخند گشادی به روش پاشید
کای-بیشتر از این نمیتونم ندیدنش رو تحمل کنم!!

با عصبانیت غر زد
سهون- اما تو تازه از سفر برگشتی!قسم میخورم که فردا خبرش همه جا رو پر میکنه!!

بیخیال شونه ای بالا انداخت
کای-پس بیچاره خبرنگار ها! مجبورن فردا رو تا دیر وقت کار کنن!

و دیگه نموند تا  بد خلقی های سهون رو تحمل کنه و تقریبا از ساختمون پا به فرار گذاشت. با قدم های بلند از خیابون گذشت و همین که خواست وارد پیاده رو بشه، از صدای جیغ ترمز، درجا خشک شد!!
نور شدیدی چشم هاش رو کور کرد و قبل از اینکه به خودش بیاد،  پخش زمین بود!!
همه چیز در عرض چند ثانیه اتفاق افتاد و اجازه ی هیچ عکس العملی رو بهش نداد.از درد بدنش بلند ناله کرد. دستی روی صورتش نشست  و بلافاصله صدای فردی رو شنید

-اقا؟! اقاا خوبید؟!

اروم لای چشمش رو باز کرد و چند بار پلک زد تا چهره ی نگران پسرک که روی صورتش خم میشه، واضح شد. قبل از اینکه حرفی بزنه، سوزشی رو در پشت گردنش احساس کرد و خیلی زود، همه چیز تیره و تار شد.

***

با صدای پچ پچ هایی، از خواب پرید و اروم لای چشمش رو باز کرد. گیج و منگ نگاهش رو به اطراف و محیط ناآشنایی که قرار داشت انداخت. به سرعت اتفاقات شب گذشته و تصادفش، پیش چشمش جون گرفت و با اه بلندی، دستش رو به سر دردناکش گرفت.همچنان صدای صحبت هارو از بیرون اتاق میشنید.بدنش به شدت کوفته بود اما با این حال خودش رو بالا کشید و به هر سختی ای که بود، روی تخت صاف نشست.
کمی گوشش رو تیز کرد تا بلاخره صدای پسرکی که شب گذشته با نگرانی صداش میزد رو تشخیص داد

-الان اینجاست!

بعد از مکثی کوتاه، با لحنی شاکی تر گفت
-اگر شک داری میتونی بیای خودت چک کنی! کیم کای توی خونه ی منه! دقیقا همون آدمی که میشناسی!

هیج جوابی نگرفت و کای متوجه ی صحبتهای مخاطبش نمیشد اما از لحن پر از افتخار پسرک مشخص بود که حسابی تونسته مخاطبش رو شوک زده کنه