"කේනු..... ඔයා අද වෙනස්නෙ හලෝ, මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද"
"ඇයි බං එහෙම ඇහුවෙ"
"ඔයා අද කල්පනා කරනවා වැඩියි හලෝ"
"අනේ මන්දා බං මොනව කියන්නද කියල තේරෙන්නේ නෑ"
"ඇයි ඒ"
"එක අතකින් මං හරි පව් බං, තනියම ආදරේ කරන එකත් කරුමයක්"
"අනේ හලෝ"
"ඇයි බං අපිට ආදරේ නැති කෙනෙක් ගැන ආදරේ හිතෙන්නේ, ඒක ලේසියෙන් අතෑරලා දාන්න, අමතක කරන්න බැරි ආදරයක් නම්..... මොකක්ද බං මං කරන්න ඕන. මං විතරක් නෙවෙයි බං සුදු අයියත් විදවනවා මේ නිසා. ඊයේ රෑ එයා පාඩම් කරෙත් නෑ. මං එයාගෙ ඔළුවට ප්‍රශ්න දැම්ම නිසයි ඒ. මට එහෙම වෙන්න ඕන නෑ බං. එයාට මාව කරදරයක් වෙන්න දෙන්න බෑ. එයාට හිතේ සැනසිල්ලේ පාඩම් වැඩ ටික කරගන්න නම් මට එයාගෙන් ඈත් වෙන්න වෙනවා බං. ඒත් මට ඒක කරන්න පුළුවන් වෙයිද බං"
"අනේ ඔහොම ඉන්න එපා හලෝ. ඔයාටත් ඔයාගෙ ආදරේ ලැබෙයි.අපි ටික කාලයක් ඉවසන් ඉමුකෝ. ආයු අයියා ඔයාට ආදරෙයි හලෝ. මං දැකලා තියෙනවනෙ"
"සහෝදරයෙක්, යාළුවෙක් විදිහට විතරයි"
"නෑ නෑ ඔන්න බලන්නකෝ එයා ඔයාට ආදරේ කරයි"
"ම්ම්ම්"
කේනුගෙ හිත හැදුවට මොකද මේ වෙලාවෙ බෝමිගේ හිතත් ඇවිලුනා.එයා එයාගෙ ප්‍රශ්න හැම දෙයක්ම යුකීගෙ ඔළුවට දාන එක හොඳද කියලා එයත් පළවෙනි පාරට කල්පනා කරා.කේනු කියනවා වගේ තමන් අඩ අඩා යුකී එක්ක කතා කරන දවසට යුකීටත් හිතේ සැනසීමෙන් පාඩම් කරන්න බැරුව ඇති.
ඊයේ රෑ කේනුගේ හැසිරීම ආයුට ලොකු කම්පනයක් උනා. ඒ නිසාම එයා යාළුවෝ දෙන්නවත් දැනුවත් කරේ ආයෙත් කේනු ඉස්සරහ අර වගේ දේවල් නොකියා ඉන්න වග බලා ගන්න ඕන නිසා.
"දැන් උඹ කිව්ව නේද කේනු මල්ලි ගැන හිතල බලන්න ඕන කියලා, තාම හිතනවද ඉතින්, හිත හිතාම ඉඳපන්"
"මට තේරෙන්නේ නෑ සිහා"
"අනේ උඹේ කට විතරයි"
"ඉතින් උඹත් එහෙමනේ. තාම ලව් එක සෙට් කර ගන්න බැරි උනා"
"ආ හා ඒවා ගානට වෙයි. මේ දවස් වල අපි ඩාන්ස් එකේ වැඩේට නිතරම හම්බ වෙනවනේ"
