When I look in his eyes (Luke Hemmings)

32

Isabelle Peters

-die avond-

We zitten allemaal op de bank, ik zit vast tussen Michael en Calum, die luidruchtig The Last Of Us aan het spelen zijn. 'Shiet! Nee! Je moest recht in zijn hoofd!' 'Nee shit! Je moest daar naar toe gaan, nu zijn we af door jou!' Ik probeer mezelf te bevrijden, maar Calum voelt het en plet me nog meer. 'Cal... Krijg... Gee... Lucht...' Snel verschuift Calum een beetje, alleen veel nut heeft het niet, want Ashton gaat boven op me zitten. 'Ashton! Sirieus?' Lachend verschuift hij zijn kont nog verder. Dit keer kan ik mijn evenwicht niet houden, en ik val half, waardoor hij boven op me komt liggen. Op een of andere manier draait hij, waardoor hij op zijn buik op me komt liggen, met zijn gezicht heel dicht bij de mijne. Lachend probeert hij overeind te komen, waardoor het er nóg erger uitziet. 'Wat?' Ashton word ruw van me af getrokken. Geschokken kom ik overeind. Ik zie een boze Luke, een geschokken Ashton. 'Luke het was niet zo als het eruit zag.' probeerde ik. 'Jaja, dat zegt iedereen. Ga maar.' boos wijst hij naar de deur. 'Maar...' 'GA!' geschokken sta ik op, loop naar de deur, met betraande ogen kijk ik nog een keer achterom, maar Luke staat nadrukkelijk een andere kant op te kijken. Ik gooi de deur met een klap dicht. Waar moet ik nu naar toe? Ik loop door naar de stad. Gelukkig is het koop avond. Snel wil ik Madison sms-en maar al snel merk ik dat ik geen nieuwe mobiel had gekocht, nadat die kapot was. 'Godverdomme!' boos trap ik tegen een muur. Au!! Dat deed echt pijn! Hoe kan ik alles verpest hebben! Er komt een oude man aan. 'Heuh, meisie, wil jij mij een pleziertje doen vanavond?' Snel loop ik door, als ik langs een etalage loop zie ik pas hoe ik er uit zie. Mijn haar is niet gewassen en zit in een knot, ik heb een of ander shirt van Luke aan, met een leuke pinguïn er op, met een jogging broek eronder. ik dwaal een beetje rond. Na een tijdje merk ik dat er de hele tijd een meneer van rond de 30 met een camera de hele tijd fotos aan het maken is, om precies te zijn fotos van mij. Shit paparazzi! Snel loop ik allemaal steegjes in om hem af te schudden. Volgens mij heeft het gewerkt. Ik loop de starbucks binnen, wil al een hot chocolate bestellen, maar natuurlijk heb ik ook geen geld bij. 'Shit, Shit. Shit!' ik loop naar buiten, zak ineen op de grond. Ik ben alles kwijt geraakt, Luke wil me nooit meer zien, de andere jongens waarschrijnlijk ook niet. Het enige wat ik kan doen is terug gaan naar huis, mijn enige en echte huis. Bij mijn moeder. Allemaal mensen kijken me aan, veel daarvan herkennen me van interviews, maar ik geef er niks om. Zelfs niet de papz die nu aan het filmen is. Ik loop snel naar mijn huis. Eenmaal daar graai ik met mijn hand in de planten bak. Ik voel de sleutel, pak hem en draai de voordeur open. Wow dat is raar, alles blinkt, het ruikt hier naar fleurige bloemen. Er liggen geen lege bierblikjes in de hal, alles is super netjes. Ik loop door naar de woonkamer, waar zelfs een vaas met bloemen staat. 'Mam?' 'Isabelle? Ben jij dat?' mijn moeder komt vanuit de keuken naar me toe gerend, in echte kleren, geen jogging broek en een veel te klein shirt, maar in een mooie elegante jurk. Ze geeft me een knuffel. 'Isabelle? Is alles goed?' ze kijkt me met betraande ogen aan. 'Ja mam alles is goed.' ik vind deze versie van mijn moeder veel beter. 'Ook met Luke? Hij leek me zo'n aardige jongen, ookal heeft hij me aangevallen.' ik krijg meteen een brok in mijn keel. Ik probeer het door te slikken, voordat mijn moeder het ziet. Dat lukt misschien, alleen de tranen die over mijn wangen lopen kan ik niet tegen houden. 'Wat is er?' 'je weet wel Luke? Er is net iets gebeurt en toen werd hij boos, en heeft me weg gestuurd. Ashton weet niet waar ik ben en door hem is het een beetje gebeurd zeg maar. Mijn mobiel is kapot, en ik heb geen nieuwe gekocht, dus ik kan het hem ook niet laten weten.' 'Anders pak je mijn telefoon maar' ze geeft al haar telefoon aan. Wow ze is echt veranderd. Dankbaar pak ik het aan, bel Ashton, maar hij neemt niet op. Ik spreek snel een bericht in en hang op. ik ben zo moe van het huilen en al het gedoe dat ik in slaap val.

Ik word wakker van een hard geluid.

Hey, hey
Hey, hey
Hey, hey
Hey, hey
Hey, hey
Hey, hey
Hey, hey
Hey, hey