When I look in his eyes (Luke Hemmings)

20

Isabelle Peters

Als ik weer wakker word, is het donker. Ik sta op, en loop langs de muren. Het is hier ongeveer 2 bij 2. Ik ga weer op de grond zitten, en besef me iets. Ik voel in me zak en, daar is mijn telefoon! Voorzichtig pak ik hem eruit, en sms Luke, ik durf niet te bellen, misschien horen ze mij en pakken ze het af. Luke, ik weet niet waar ik ben, het is hier koud, donker en het ruikt vies, een beetje chemisch. Ik druk op verzenden, wanneer de deur open word gegooid, en er een onwijs grote meneer naar binnen loopt. Ik probeer nog snel mijn mobiel te verstoppen. Tevergeefs, hij ziet het en pakt het van me af, en gooit het kapot op de grond. Geschrokken loop ik achteruit, maar ik kan toch niet veel ber naar achteren in dit kleine mini kamertje. "Hier komen!" bromt de man. Er komt wat licht binnen, en ik kan zien hoe hij er uit ziet. Breed, bruin haar, baardje van 3 dagen, mooie bruine ogen. Ik blijf staan waar ik sta. Hij loopt drijgend op me af, en slaat me in mijn gezicht. "Als je niet gaat luisteren moet het maar zo." hij gooit me over zijn schouder en loopt weg. Ik probeer om los te komen, en schop en sla alles wat ik zie, maar ik merk al snel dat het niks uithaalt, en dat ik er alleen maar moe van word. We lopen een paar gangen door, ik probeer om de route te onthouden, maar ik ben de weg al kwijt na twee bochten. We stoppen eindelijk in een kamer, hij zet me op de grond. "Ga zitten, en wacht tot de baas er is." hij loopt weg, en ik hoor hem de deur op slot doen. Ik kijk rond, er staan hier alleen 2 stoelen, een tafel en er is een klein raampje. Er zijn hier volgens mij geen beveiligings camera's, iets dat me een beetje kalmeert. De deur gaat open, en er komt een net geklede vrouw naar binnen vandezelfde leeftijd als mij. "Moet jij de baas voorstellen?" zeg ik met hoorbare verafschuwing in mijn stem. "Ja, en ik heb jou nodig." "waar kan je mij voor nodig hebben?" "Luke Hemmings. Volgens mij doet die naam wel een belletje rinkelen bij jou." zonder op een reactie af te wachten gaat ze verder. "Zijn moeder en ik waren ooit beste vriendinnen. Alleen toen liet ze me in de steek, ze heeft nooit meer iets van haar laten horen en is er vandoor gegaan met haar man." "en dat heeft te maken met?" ik kijk haar vragend aan. "Die man hoorde mijn man te zijn!" "maar ik wil haar dezelfde pijn laten voelen als ik heb gevoeld, iemand weghalen wie veel voor je betekent, ik dat geval is dat haar o zo geliefde en ook nog beroemde zoon Luke Hemmings.