When I look in his eyes (Luke Hemmings)

30

Luke Hemmings

Eindelijk, we hebben haar, en ik zal haar nooit meer laten gaan. Ik hou van haar, met heel mijn hart, en dat zal ik altijd blijven doen. Ik kijk achterom, daar zit ze op de achter bank. ze staart naar buiten, het zal allemaal wel een grote schok voor haar zijn geweest. Ik twitter snel naar mijn fans dat ze gevonden is. Zelfs alle fans waren grote zoek acties aan het doen voor haar, dat is zo lief! We komen bij ons huis aan. ik spring uit de auto en loop naar de deur van Isabelle. Als een echte gentleman open in haar deur, en til haar op, en kus haar zachtjes op haar perfecte lippen. Ik voel haar glimlachen. 'Isabelle, ik hou zo super veel van je, ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden, nog nooit heb ik hetzelfde gevoeld als wat ik nu voor jou voel.' 'Luke ik hou ook zielsveel van jou!' met die woorden kust ze me zachtjes. we staan zo een tijdje. 'Uhum... ik wil jullie niet storen, maar kunnen we een pizza ofzo bestellen? grinnikend kijk ik hem aan, en merk dat ik zelf ook wel honger heb. 'Natuurlijk Michael, ik regel het wel.' we lopen naar binnen, en ploffen allemaal op de bank. ik blijf de hele tijd glimlachen. 'Zo te zien is er hier iemand vrolijk' Calum lacht ervan, maar eigenlijk is iedereen wel vrolijk, behalve Madison dan. Isabelle staat op 'Ik ga even naar Madison toe, bewaar wat pizza voor ons jongens!' ondertussen start Ashton de Fifa op, eindelijk dat is waar ik zin in heb! lachend maak ik iedereen in. Isabelle en Madison komen de kamer weer inlopen. Madison haar ogen zijn nog rood van het huilen, maar toch komen ze lachend tussen ons in op de bank zitten. ze pakken de controlers af, en gaan een nieuw potje Fifa spelen. wij kijken hun allemaal vragend aan, en hun lachen zich kapot. 'Wat? nog nooit een meid Fifa zien spelen?' als ik eerlijk moet zijn, moet ik toegeven dat ze erg goed zijn. de deurbel gaat, 'PIZZA!' Calum loopt blij naar de voordeur, het valt nog mee dat hij niet aan het huppelen is. hij komt terug met een paar dozen pizza. Ookal heb ik zo'n honger, ik kan niet eten. ik kan alleen maar blij Isabelle aanstaren, en haar in mijn armen houden.

-de volgende dag-

als ik wakker wordt, ligt Isabelle naast me, ze ziet er zo schattig uit als ze slaapt. ik probeer zo voorzichtig mogelijk uit bed te stappen, en ga een ontbijt voor haar maken. ofja, het enige wat ik kan maken is pannenkoeken, maar daar zal ze ook wel blij van worden toch? Calum komt met zijn slaapkop de kamer inlopen, 'Ruik ik daar pannenkoeken!' hij grist snel een pannenkoek van de stapel. lachend kijk ik hem aan. 'Wow ik heb hemmo nog nooit zo vrolijk gezien.' Michael komt ook de keuken ingelopen. 'Hey guys! ik heb een ideetje wat we kunnen gaan doen vandaag!' ik kijk hem vragend aan. 'Naar het strand!' 'Dat is een super goed idee!' ik wou mijn mobiel pakken, maar ik voel iets anders in mijn zak. het knopje! Ik pak het voorzichtig, 'Jongens, wat moet ik hiermee doen?' Ze kijken me geschrokken, maar heel erg blij aan. 'Je hebt hem! ik maakte me al zorgen waar die was gebleven.' Michael pakt het dingetje uit mijn hand, loopt naar de openhaard, die op een of andere reden aan staat, en gooit het erin. 'Zo opgeruimd staat netjes.' ik lach om zijn gebaar. fijn we hoeven ons nooit meer druk te maken over dat stomme knopje. Madison en Isabelle lopen de keuken ook in, Ik draai me om, en kijk recht in de ogen van Isabelle, maar er gebeurt niks. Het enige wat ik voel zijn vlinders in mijn buik. Ze slaat haar armen om mijn nek, en woelt met een hand door mijn haar. Ze geeft me voorzichtig een kus op mijn mond. We gaan hier niet klef doen waar al die andere mensen bijzijn...