12

552 22 0
                                    

Isabelle Peters

Het word steeds donkerder, en kouder, ik heb wel een trui aan maar die is niet zo heel dik. Ik ben wakker geworden door de kou, ik heb waarschijnlijk maar een klein uurtje geslapen, en ik heb nu al rugpijn. Ik durf niet weg te gaan, het bankje is voor mijn gevoel het veiligste. Even denk ik erover na om naar huis te gaan, lekker warm in mijn bed. Maar die gedachte gaat ook snel weer weg. Ondertussen ben ik helemaal aan het bibberen, ik wist dat het kouder werd 's avonds, maar ik had nooit gedacht zo koud. In de verte zag ik iemand lopen. Ik duik snel weg, maar als ik zie wie daar loopt... "Luke!" ik sta op en ren zo hard als ik kan naar hem toe, en als ik bij hem ben geef ik hem een knuffel. Hij slaat meteen zijn armen om me heen. "Isabelle, ik was zo bezorgd, en wat ben je koud, hier pak mijn jas maar" blij pak ik zijn jas aan, meteen krijg ik het al iets warmer. Luke is iemand aan het bellen. "Hey, ik heb haar gevonden" ... "Ja, volgens mij is ze wel oké" "oke dat zal ik zeggen" "doei" hij kijkt me aan, in mijn ogen, en dit keer is het anders dan anders.

We staan samen ergens in niemandsland. Ik ruik munt, maar de geur is niet sterk. Luke staat naast me, maar er is iets mis...

Opeens is het weg, ik weet niet wat dat was. "Luke.." hij kijkt me verbaasd aan, maar er gebeurt niks, geen raar visioen, de wereld blijft gewoon zoals het is. "Oke dat was raar, maar kom we gaan naar mijn huis" we liepen samen naar zijn huis, toen we daar aankwamen was het al bijna 1 uur 's nachts. Michael, Calum en Ashton zaten ons binnen al op te wachten. Verlegen keek ik ze aan, ze zijn nog steeds de bandleden van 5 Seconds of summer, en ik sta gewoon in hun woonkamer. "Is alles okay" Ashton leek net zo bezorgd als Luke. "Ja, maar ik ben vooral heel erg moe" "je mag wel in mijn bed slapen, ik slaap wel op de bank" Luke wil al bijna naar de bank lopen als ik hem tegen hou. "Nee dat hoeft niet, jullie hebben al heel veel moeite gedaan voor mij, dus ik slaap wel op de bank, dat vind ik niet erg" zonder op een reactie te wachten loop ik naar de bank, ga liggen en val meteen in een diepe slaap.

When I look in his eyes (Luke Hemmings)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu