When I look in his eyes (Luke Hemmings)

22

Isabelle Peters

Ik kijk de vrouw aan, ze komt me vaag bekend voor, maar ik kan haar niet helemaal plaatsen. "En hoe denk je dat ik jou ooit zal gaan helpen?" Dan gaat iedereen dood, van wie je houd. "Dat zal je nooit lukken, je kent me niet eens, misschien van Twitter, of van Luke zijn twitter, maar dat is alles." ze kijkt me aan met een enge grijns. "Maar binnekort wel, want jij zal alles zeggen waar ik om vraag" ze houd het knopje omhoog. Boos kijk ik haar aan. "Hoe kom je daar aan?" "je moeder gaf het aan ons, ze zei dat ze het niet meer kon gebruiken, en dat wij er dan misschien iets aan hadden. Je wordt bedankt mam. "Nou meisje, vertel eens hoe je Luke hebt ontmoet." Ik kijk dwars door haar heen, en negeer haar hard. "Gaan we het zo spelen? Ik vraag het nog één keer, waar heb je Luke ontmoet?" ik reageer nog steeds niet. Ze drukt op het knopje, er gaat een steek door mijn zij. Maar ik geef geen kik. Ik zal alles doen om Luke veilig te houden. Alles. "Oke misschien een andere vraag, waarom woon je bij Luke en de jongens in huis?" nog steeds reageer ik niet. Ze drukt op het knopje, lang dit keer. Ik ga kapot van de pijn, val van de stoel af op de grond, maar geef nog steeds geen kik, ik wil me niet laten kennen. Ik weet dat ik dit niet lang volhoud, alsze nog een keer goed op het knopje drukt ben ik bewusteloos. Ik adem rustig in en uit en probeer een beetje op krachten te komen. Ik wacht op een volgende vraag, maar die komt niet. De bewaker sleurt me weer naar mijn cel. Dit keer staat er een kleine beker met water, verder niets. Ik ga zitten, en laat mijn ogen wennen aan het donker. Ik probeer zo zuinig mogelijk te doen met het water. Ik weet niet wanneer ik weer water zal krijgen. Vermoeid van de pijn val ik in een droomloze slaap.

Luke Hemmings

Ik vraag me af waar ze is, hoe het met haar gaat, word ze mishandeld? Het enige wat ik kan doen is ijsberen, en hopen dat ze nog leeft. *biep ik kijk op, ik heb zojuist een bericht gekregen, van Isabelle! "Luke, ik weet niet waar ik ben, het is hier koud, donker en het ruikt vies, een beetje chemisch."