When I look in his eyes (Luke Hemmings)

14

Isabelle Peters

Langzaam vertel ik hun alles, bijna alles dan, dat over het knopje hoeven ze niet te weten. Ik vertel over mijn moeder, die mij keer op keer in elkaar sloeg, met alles wat in de buurt lag, honkbal knuppels, wijnflessen, deegrollers, pannen enzovoort. In het begin kijken ze mij allemaal verbaasd aan. Maar op het einde kijken ze met medelijden in hun ogen. "Maar nu hebben jullie niet het recht om me anders te behandelen!" "Nee, nee zoiets, daar doen we niet aan" ik lach door Calum's antwoord. Ik plof op de bank neer, en kijk ze vragend aan. "Wat doe ik nu?" "wacht heel even Isabelle" met die woorden wenkt Luke zijn vrienden en lopen naar een andere kamer, waarschijnlijk om te over leggen. Ik kijk rond. In de kamer waar ik nu zit hebben ze echt alles, een kei grote TV met Playstation en allemaal andere apparaten die ik niet eens ken. Aan de achter kant van de kamer zijn grote ramen met uitzicht op de tuin, of beter gezegd, op het zwembad! De jongens komen er weer aan, en ze klinken nog al opgewekt. Ze komen lachend de kamer binnen, en Ashton roept: "We have a new roommate!" blij spring ik op van de bank en kom op ze af rennen, en geef ze een voor een een knuffel. Pas nadat ik besef wat ik had gedaan, liep ik een beetje beschaamd achteruit. Ze lachen allemaal en geven me een grote groepsknuffel. "Waar wachten we nog op? Kom we gaan die spullen halen!" roept Michael enthousiast. Ik word helemaal blij vanbinnen, ik mag gewoon bij de droom boys van mijn leven wonen! "ik weet niet hoe ik jullie kan bedanken jongens!" "je bedankt ons al door jezelf te zijn" zei Luke blozend. Glimlachend loop ik naar buiten, richting de auto. Michael rijd, en ik wijs hem de weg. Langzaam word ik zenuwachtig. Wie weet wat er zal gebeuren? Aangekomen bij mijn huis, doe ik voorzichtig de deur open. Dat is vreemd, er hangt totaal geen alcohol lucht...