CHAPTER 4
JESSICA'S POV
Nagdadrive ako ngayon papunta sa Jessica and Krystal taping. Wala kasi si Oppa, hinatid din si Yoona. Wala naman na akong kasama sa dorm, huli akong umalis.
Rrriiiinnnnggggg...
Kinuha ko yung Phone, but suddenly nadulas sa kamay ko yung phone kaya napunta sa lapag yung phone. Inabot ko at pagkaangat ko...
BBOOOOGGGGHHHSSSSS....
TAEYEON'S POV
Nagmamadali akong pumunta ngayon sa Hospital kung nasaan si Sica, dahil nabunggo daw eto sa poste at malakas daw ang impact sa poste kaya napuruhan ang ulo niyam
Di ko kaya pag nawala siya. Group member ko siya at tinuturing ko na siyang kapatid at di ko kakayanin na may isang mawala sa amin.
Please sica be strong..
Pagkadating ko ng hospital si Seohyun lang nakita ko, naiyak.
Hindi niya ako napansin kaya nilapitan ko siya. Tapos lumingon siya sa akin.
"Unnie *sob*"
"Tahan na Seobaby, She will be fine."
Isa isa narin sila nagdatingan si Yuri ang nahuli dahil galing pa siyang busan, kakababa niya lang daw sa train ng malaman niya ang nangyari kaya nagpaalam siya agad ka Jiyeon.
Halata sa mga mata ni Yuri na sobrang nagaalala na siya. Na tipong gusto niya na siya nalang nabangga at hindi si Jessica.
Isang oras ng nasa operating room si Jessica, yung iba nawawalan na ng pagasa. Si Yuri napaluhod na. Halatang pumapatak na ang mga luha sa mata niya...
Sica, Please Stay! Fight for us.
Lumipas ang trenta minutos lumabas na ang Doctor. Lahat kami nakafocus sa kanya.
"She's fine now, but if she doesn't wake up after 24hours we will declare that she is in coma."
"thank you doc."
"You can see her now, we will transfer her at room 418."
Dumeretso kami sa room ni Jessica, buti nalang di nasira ang maganda niyang mukha. Pero may mga galos.
YURI's POV
Hindi ako sumama sa kanila sa pagderetso sa recovery room ni Sica, Ayoko pa makita siya ng ganon. Manghihina lang ako pag magkita ko siyang ganon ang lagay.
Andito ako ngayon sa Chapel.
Lord, Gisingin mo siya please? Pagalingin mo na siya agad. Di ko kaya makita siyang ganun. Ayoko mawala siya sa akin Lord. Please, kahit kaibigan lang. Di na ko hihiling pa ng kahit ano basta wag niyo lang siyang kunin sa akin..
Di ko na napigilang hindi umiyak. Saan ako nalang ang nandoon hindi siya.
"Unnie! Unnie!" Sigaw ni Seohyun, napalingon agad ako sa kanya. Natakot ako at kinabahan ba ano nangyari kay Sica kaya tumayo ako at lumapit sa kanya..
"Bakit? May nangyari ba ha?!"
"Gising na si Sica Unnie!" Masigla niyang sabi.
Talaga?! Lumingon ako ulit sa chapel kay God, Thank you Lord. Thank you..
