CHAPTER 2
YURI'S POV
Ano ba kailangan niya? Bakit siya ganun? After few months na iniiwasan niya ako bigla nalang niya sasabihin yung mga salitang yun! Hindi naman ako umalis sa tabi niya e, malayo man ako o pasulyap sulyap lang sa kanya. Andito parin ako para umalalay sa kanya.
Siya lang naman itong lumalayo. Bakit nga ba kasi siya lumalayo? Ganun ba na nakakaini o irita na may kaibigan na Bi? Bakit and TaeNy? Sila nga e, pero ayos lang sayo. Infact best of friends na aayo ngayon....
Hay napakagulo naman ng sitwasyon ko ngayon.
Tinapos ko yung niluto ko para kay Soo dahil sa kahit hindi niya alam may nagawa siyang na nakatulong sa akin.
Umakyat ako sa Roof top netong building ng dorm namin, pag wala ako magawa o gusto ko magisip dito ako nagpupunta. Tinatamad ako pumunta sa pinabili kong bahay kay Mama, Secreto lang iyon. Nilagay parin naman sa pangalan ko. Pero pag may nakaalam na binili ko yun, sabi namin na sasampahan namin ng kaso yung Pinagbilhan namin.
Lakas manakot no? Hahaha!
"Unnie?" Teka si Yoong yun ah, lumingon ako sa tapat ng pinto.
"Oh Yoongie, ano ginagawa mo dito? Malamig."
"Yun nga e, anlamig tapos andito ka. Kanina ka pa namin hinahanap. Di ka namin matawagan kasi nasa dorm cellphone mo."
"Mian. Tara na, baka nagaalala na sila."
Lumabas na kami ni Yoongie sa roof, magdidinner na siguro kaya hinahanap na nila ako atska gabi narin naman kasi.
Pagkapasok namin, Si taeyeon palakad lakad habang pinipigilan siya ni Tiff tapos si Sica tahimik sa gilid pero ang lungkot ng mukha kinocomfort naman siya ni Hyo and Sun tapos si Seo di alam gagawin. Si Soo ayun nakain lang, kilala niya naman ako e. Kaya ko sarili ko. Napakarelax niya.
Nung maramdaman na nila ang presensya ko, lumingon na sila sa akin. Nginitian ko sila.
"Yul! Kung lalabas ka naman magsabi ka oh. Nakakakaba ka e." -TAEYEON
"Tama na Taenggu nandito na siya." -tiff
"Tara na kumain na tayo, Gutom na ako!! Mamaya na kayo magaway." -Soo
"Tss, lagi naman gutom." Mahina kong sabi pero tinitigan niya parin ako ng masama kasi narinig niya. Nagpeace sign ako!
Himala ang tahimik namin ngayon ah? Walang balak magkwento sa mga ginawa nila ngayong araw.
Ganun ba sila napagod? Si Yoong parang pagod n pagod, mabuti ang agad niya nakauwe ngayon e.
Minsan uuwe yan madaling araw na, matutulog tapos aalis ulit. Halos 2oras nalang pahinga niya sa isang araw.
Pag natapos nga teleserye niya, madala siya sa Hideout ko para makapagrelax siya at makalayo sa stress.
"Yuri, Sica. Pansin ko lang ilang buwan na kayo ganyan?"
"*cough*" nasamid naman ako sa biglang tanong ni taeyeon...
"Sorry, Ano kasi. Busy kami diba jessica."
Sasalita sana si Sica kaso bigla naman nasalita si Hyo.
"Kung busy lang kayo bakit Jessica na tawag mo sa kanya? Bakit Yuri ang Tawag niya sayo?"
"We're not fine." SERIOUSLY SICA! PWEDE NAMAN TAYO NALANG DALAWA MAGAYOS!
"Tapos na ako kumain."
"Stay here Yul..."
"What do you want Taeyeon?! Do you know how hard for me to distance myself to her?! Do you how hurt I am seeing her being happy with someone else!! Masakit, masakit lumayo sa taong mahal mo....."
Tumakbo ako papasok sa kwarto namin ni Yoong, kumuha ako ng Jacket at ang susi ng motor ko. Iiwan ko yung susi ng kotse ko para kay Yoong baka kailanganin niya.
Lumabas ako sa kwarto at wala pa ni isa sa kanila na umaalis doon.
"Yoong, I left my car keys. Use it when you need it. I'm going. Don't find me."
"Wait Yu--"
Hindi ko na sila pinatapos, gusto ko muna lumayo sa gulong ginawa ko.
Tutal tapos naman na comeback namin.
To : Manager Oppa
Oppa, pasabi naman kay CEO Kim magbabakasyon lang ako. 1month or 2. Thanks, ngayon na alis ko Oppa. Sorry if I just inform you.
I turn off my phone, so no one can contact me. I just use my other phone incase mom contact me.
Ang lamig ng hanginna humahampas sa akin.
Isang oras lang naman ang biyahe ko, sa Yuchiri ako bumili ng lupa. Siguro pampatagal ko na ng stress yung pagiging normal na tao.
Sinabihan ko narin sila Ahjussi Roadlee at yung Village pres na wag ipaalam kay sunkyu na bumili ako ng lupa doon.
Gabi na wala na masyadong nadaan sa kalye na ito. Ang hirap tumakas sa problema pero kailangan.
Gusto ko narin mawala itong nararamdaman ko para sa kanya, balewala narin naman e.
I wish I could stop loving you Sica.
JESSICA'S POV
Totoo nga, mahal talaga ako ni Yuri. At nasasaktan ko na siya ng sobra dahil sa paglayo ko. Sana nung panahon na hindi pa siya umaamin hindi ako lumayo. Para naman hindi ganun kasakit nararamdaman niya.
Pero huli na e, paano pa kami maaayos? Umalis na siya. Wala na siya. They tried calling her, but her phone was off.
Dahil sa akin umalis siya, kakadaan lang din ni Manager Oppa dito. At tinatanong kami kung ano ang nangyari bat biglaan na nagbakasyon si Yuri.
Dahil sabi daw sa kanya e 1month or 2 daw siya mawawala. Hay.
Nagsinungaling na lang kami na hindi namin alam at umalis nalang din siya at nagiwan ng note. Sinabe namin after namin mabasa naitapon na namin para wag na siya maghanao kung nasaan kasi wala naman talagang note.
"Hay, wala na yung buddy ko." -Soo
"Wala na ang kambal ko." -Yoong
Ang lungkot ng dalawang shikshin, kasalanan ko ito. Dahil sakin umalis at lumayo si Yuri. Dapat ako din ang gumawa ng paraan para mahanap siya. Pero paano? Wala akong alam na pwede niyang puntahan. Pwera nalang sa magulang niya and for sure di siya doon pupunta.
"Matulog na kayong lahat, my schedule pa kayo." Sabi ni taeyeon.
Wala akong schedule bukas, pati siya. nacancel ang comeback stage nila ni Jonghyun para sa SM Ballad. baka daw next week na maituloy.
"Sige Unnie, tulog na kami. Goodnight."
"Ako din Taenggu, sunod ka nalang pagantok kana ha." Sabi ni Tiff, sabay halik sa pisnge at umalis na.
Teka nga, bat ba nagpaiwan pa itong isang to?
Kaminh dalawa nalang naiwan sa sala, nagbabaka sakali din ba siya babalik din si Yul ngayon?
Ako feeling ko hindi na, pagkatapos niya magconfess.
Sa totoo lang, kaibigan lang talaga turing ko kay Yul hindi ko alam kung hihigit pa doon. Hindi alam kung kaya ko ibalik ang nararamdaman niya.
Masakit din sa akin ang malaman na may nasasaktan ako, Tao ako hindi naman ako manhid e.
"Sica, sorry. Kung di ko inungkat yun di sana mangyayati to." Biglang salita ni Taeng.
"Ayos lang Taeng, wag kana malungkot jan. Babalik din yun after 1 month or 2 nga daw diba? Tara na, matulog na tayo. Wala ng dadating."
Nag nod nalang siya sa akin, at pumasok na kami sa kwarto namin.
Yul, bakit mo ba ito ginawa? Pwede naman natin mapagusapan to. Pero umalis ka pa, di mo dapat tinatakasan ang problema mo dahil hahabulin ka lang din niyan.
Where ever you are right now Yul, i hope you are okay.
