My Seobang

729 13 0
                                    

JESSICA's POV

Kagabi, inuwi lang ako ni Taeyeon sa amin. Ayoko sa dorm matulog e. Ayoko makita yung mga gamit at kung ano pa na makakapagpaalala sa akin kay Yuri.

Maski Cellphone ko di ko binubuksan dahil andami nmin picture ni Yuri.

Ang sakit kaya, yung makalimutan ka ng taong mahal mo. Mas okay na yung kinalumitan ka na dahil wala na kayo kesa sa kayo pa limot kana.

Natigil ako sa pagiisip kasi tumunog phone ko, di ko alam kung kukunin ko at babasahin kasi wallpaper ko kami e.

Di bale na nga. Kinuha ko phone ko at binuksan yung message, nagulat ako kasi...
Si Yuri, si Yuri yung nagtext.

Fr: My Seobang

Sica-ssi, di kaba dadalaw ngayon? Nabobored na ako dito e.

Sica-ssi, napakapormal naman niya sa akin. Dapat Sica baby yan e. Atska bat ako tinext niya hindi si Hara.

To: My Seobang

Ah, Yuri-ssi bat hindi si Hara papuntahin mo jan? Nasa bahay kasi ako wala ako sa dorm natin. Baka di ako makapunta.

Fr: My Seobang

E sabi nila wala na daw kami, Ah Ganon ba? Miss na kasi kita e. Kahapon umalis ka kaagad, kakagising ko lang iniwan moko agad. Katampo ka :(

Kyaaaahhh! Ano ba Yuri!? Hindi ka aware sa ginagawa mo. Kinikilig ako! Pero teka bakit parang wala lang sa kanya yung break na sila ni Hara, dati halos hindi kana makausap ng grupo ah.

To: My Seobang

Oh, ayos lang sayo na nalaman mong wala na kayo? Ah. Osige dadalaw na po ako.

Fr: My Seobang

Oo, ewan ko nga rin e. Hindi ko siya hinahanap. Bilisan mo, pag dating mo nalang tayo magkwentuhan. Ingat ka ha? :*

"Kyaaahhh! Yes. Hindi siya apektado kay Hara!" Napasigaw ako dahil sa tuwa, hindi ko din masyado maexplain.

Biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Mom at Soojung.

"Sooyeon-ah! Bakit ka sumigaw?" Sabi ni mom na parang nagaalala pa. Napatakip ako ng bibig ng marealize ko na sumombra pala sa lakas yung sigaw ko.

"Wala Mom, nanaginip lang po. Hehe! Soojung-ah sabay na ako sayo pauwi."

"Kala namin ni Mom kung ano na nangyari sayo, Sige magayos kana Unnie padating narin si Manager oppa." Nagnod nalang ako sa kanya at umalis na sila sa kwarto ko.

Pumasok ako sa cr para maligo, eto nanaman ako ang saya ko nanaman. Tapos pag dating ko doon, aray aray naman.

Lalalalala~~~ Seobang-ah~

Natapos ako maligo nagbihis, pero simple lang ayos ko. Boyfriend Jeans and White V neck Shirt medyo loose tapos nakatuck in sa harap tapos slip on na shoes.

Bumaba na ako, tapos sumubo ako ng unti dahil anjan na daw manager ni Soojung.

Nagpaalama na kami kay Mom at sumakay na agad sa Van nila.

"Unnie, naalala kana ba niya kaya ka sumigaw kanina?" Tanong ni Soojung sakin.

"Hindi pa, napasigaw lang ako kasi Miss na daw niya ako."

"Ah buti naman, kahit nakalimutan niya yung kung ano meron sa inyo. Yung puso niya siguro di ka nakakalimutan. Kaya wag ka mawalan ng pagasa unnie ha?" Dahil sa sinabi ni Soojung napangiti ako, tama siya. Hindi dapat ako mawalan ng pag asa.

My Seobang, My BabyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon