in love with my mate

=22=

Mijn vader rijd ons naar het ziekenhuis. Ik en Jarret zitten achterin. Marie is nog steeds weg en Collin heeft zich opgesloten in zijn kamer. De enigste die in zijn kamer mag zijn ben ik. Ik mag hem eten brengen en weer ophalen. Mijn vader heeft de jongen ondervraagt die blijkt de neef van Marie te zijn. Marie wilde graag bij een roedel horen. Ze kreeg ruzie met haar vader en liep weg. En nu heeft haar vader haar ontvoerd. Hij wilde praten had hij gezegd maar hij heeft haar meegenomen. Ik schrik op uit mijn gepieker door mijn vader die zegt: 'we zijn er.'

Ik stap uit. Jarret stapt ook uit en gooit de deur dicht. Mijn vader loopt achter ons aan naar binnen. Wanneer we binnenkomen staat er al een man op op ons te wachtten. Hij heeft grijs haar en bruine ogen. Hij glimlacht vriendelijk naar ons. 'Ah daar zijn Kaitlyn en Jarret' zegt hij glimlachend.

Mijn vader legt een hand op mijn schouder en die van Jarret, 'inderdaad. Ga jij ons helpen Benning?'

'Altijd Alpha. Ik hielp u en uw vrouw dan vind ik het wel een goed idee als ik uw dochter en aanstaande schoonzoon help.'

Mijn vader knikt, 'een heel goed plan Benning. Kaitlyn, Jarret. Dit is Peter Benning. Hij hielp ook toen jouw moeder zwanger was Kaitlyn. Van jou en van Collin.'

Jarret mindlinkt me: 'dan is hij ook oud.'

Ik kijk hem aan. Hij grinnikt. 'Mogen wij ook mee lachen' vraagt mijn vader.

'Ik denk dat dokter Benning het niet heel grappig vind' zeg ik.

'Het gaat zeker over mijn leeftijd' zegt Benning 'of niet?'

Ik knik.

'Ik was net klaar met mijn opleiding toen uw moeder hier kwam.'

Ik kijk Jarret aan, 'dat valt dus reuze mee.'

Hij rolt met zijn ogen. Mijn vader grinnikt. 'Zullen we' vraagt Benning.

We knikken en lopen achter hem aan naar een wit kantoortje. Aan de muren hangen wat posters over zwangerschap. Tegen de linkerwand staat een onderzoeksbed. Ernaast staat een monitor. Hij gaat achter zijn bureau zitten en wacht tot wij ook zitten. 'Zo' zegt Benning 'ik heb wat vragen voor jullie.'

Ik knik, 'vraag maar.'

Hij glimlacht en vraagt: 'hoe lang ben je nu zwanger?'

'Een maand geleden ontdekten we het.'

'Ben je misselijk?'

'Nu niet nee. Een paar dagen voordat ik die test deed wel. Daardoor had ik een vermoeden.'

Hij knikt, 'duidelijk. Verder nog klachten?'

'Buiten dan twee vervelende moeders' mompeld Jarret.

Ik glimlach. Mijn vader grinnikt, 'dat kan je ze niet kwalijk nemen Jarret. Ze zijn alleen enthousiast. Ze worden oma.'

'Ja en jij opa' zeg ik.

'Ja en haal het niet in je hoofd, Jarret, om me zo te gaan noemen.'

Ik grijns. 'Ja Alpha' zegt Jarret.

ik kijk Benning weer aan. Die glimlacht, 'dus heb je verder nog klachten behalve dan vervelende moeders?'

ik schud mijn hoofd. 'Nee.'

'Dat is mooi. Heb je nog andere vragen?'

'Klopt het dat ik opeens heel veel zin heb in eten in de nacht?'

Hij knikt, 'dat kan. Het hoeft niet maar het kan.'

'En een zwangerschap van een wolf duurt toch zeven maanden, toch?'

'Ja. Wij wolfen maken sneller cellen aan dus groeit de baby ook sneller.'

Ik knik, 'dan heb ik verder geen vragen meer.'

'Maar ik wel' zegt Jarret 'wat gaan we nu doen?'

'Een nieuwe afspraak maken' zegt hij 'dan gaan we de volgende keer een echo maken.'

We knikken.

'Goed' zegt hij terwijl hij een agenda pakt 'over een maand om twee uur?'

Ik knik, 'dat vind ik goed.'

'Ik ook' zegt mijn vader.

Hij glimlacht, 'dan zet ik dat in mijn agenda.'

We knikken. Daarna loopt hij met ons mee terug naar de uitgang. Mijn vader rijd ons terug naar huis. Wanneer we thuis komen staan mijn moeder en de ouders van Jarret op ons te wachten. 'En' vraagt mijn moeder.

'Benning' zegt mijn vader.

'Ah, goede dokter' zegt mijn moeder glimlachend.

'En wanneer is de volgende afspraak' vraagt de moeder van Jarret.

'Over een maand om twee uur.'

Ze knikt. 'Dan ga ik het in de agenda schrijven' zeg ik 'ga je mee Jar?'

jarret knikt en loopt achter me aan naar boven. Ik pak mijn agenda en schrijf het erin. Daarna ga ik naar Collin. Ik klop op de deur. 'Binnen' hoor ik.

Ik loop naar binnen. Collin ligt op zijn bed. Hij kijkt op, 'Kate wat is er?'

'Ik ben terug van de dokter.'

'En?'

'En ik moet volgende maand terug komen.'

Hij knikt en legt zijn hoofd weer neer. 'Alles goed broer' vraag ik.

Hij schud zijn hoofd, 'waarom wil haar vader haar?'

'Weet ik niet. maar het beste is als we zijn neef sturen en hem volgen.'

'Nee, die gozer is te achterhaald. Dat weet hij.'

'Dan laten we hem contact opnemen en zeggen dat jij hem wil spreken.'

Hij kijkt me aan, 'denk je echt dat hij dat gaat doen?'

'Als pap dreigt om hem ander te laten vermoorden, misschien dan wel.'

'Nee, die gozer wil sterven om zijn familie te redden. Net als pap.'

'Collin! Stop met negativiteit! Marie is eerder weg gekomen daar dus deze keer zal het haar ook wel lukken!'

Hij kijkt me aan, 'en hoe lang gaat dat nog duren?'

'Niet lang meer. Echt waar.'