Mahal pa rin kita(chardawn fanfic) *FINISHED*

5

Richard:What happen? bakit ka umiiyak?

Dawn: k-kuya?(nagulat siya nang si Richard ang nabungaran niya)

Richard: pwede ba akong pumasok?

Dawn: hindi pwede alis na!(ayaw nya kasing malaman ni Richard na may period na siya)

Richard:bakit,siguro may tinatago ka noh???

Dawn: w-wala alis na kasi kuya!!(tinulak nya ito,pero nagpumilit pa din si Richard na pumasok sa loob)

Lita: dawn ito na ang napkin mo(narinig ni Richard ang sinabi ng kararating lang na si Lita)

Richard: napkin para kay Dawn???( humalakhak si Richard),meron ka ng monthly period Dawn??(parang gustong hampasin ng tsinelas ni Dawn si Richard nakakaloko kasi ang tawa nito)

Dawn: what's funny?(tinaasan nya ito ng kilay)

Richard: oyyyy!! dalaga na sya i would tell this to my friends

Dawn: no!!!! magagalit talaga ako sayo kuya!(iiyak na sana si Dawn dahil pakiramdam niya napahiya siya)

Lita: Richard tama na yan papaiyakin mo na naman si Dawn(saway niya kay Richard)

Richard:yuck! si Dawn may tagos!(lalo pang inasar ni Richard si Dawn)

Dawn: i hate you get out of my room!!( hinagisan ng unan ni Dawn si Richard dahil sa kanyang inis dito,patakbong lumabas ng kwarto niya si richard,alam kasi ni Richard na nagaalburoto na sa inis si Dawn)

*Matapos magbihis ni Dawn hindi na siya lumabas pa ng kanyang kwarto inis na inis talaga siya kay Richard tiyak na aasarin lang siya nito )

Feley: lita bakit hindi pa bumababa si Dawn?(tanong ng mayor doma kay lita)

Lita: naku manang Fe nagtampo na naman ,inunahan na naman kasi ng asar ni Richard si Dawn kanina may buwanang dalaw na kasi ang baby girl ng mansyon(natawa na lang din si Feley naalala nya rin kasi ang unang dalaw niya)

Feley: Richard!!(narinig naman ni Richard ang tawag sa kanya ni Feley kaya kaagad siyang lumapit kay Feley)

Richard: yes manang?

Feley: hala ikaw ang magkumbinsi  kay Dawn na kumain na hindi yon makikinig sa amin ininis mo na naman kasi

Richard: manang baka ano pang gawin sa akin ni Dawn,sabi nila kapag may dalaw ang isang babae sumusungit daw ,naku!baka naging super sayan na un si Dawn para kasing umuusok na ang bunbunan nun kanina (humalakhak ulit si Richard )

Feley: lokong bata ka talaga,hala sige ka lagot ka sa mommy mo kapag nalaman nyang inaasar mo na naman si Dawn,dali na makipag ayos ka na sa dalaga natin

Richard: sige na nga po.

*nag sign of the cross pa si Richard bago siya kumatok sa kwarto ni Dawn*

Richard: pretty !please open the door( hindi pinansin ni Dawn ang kanina pang kumakatok na si Richard)

Dawn: umalis ka na!naiinis ako sayo!

Richard: sorry na,kapag hindi mo ito binuksan sasabihin ko kay Aldriech na crush mo sya

Dawn: and so??? tell him i don't care!(napakamot na lang ng ulo si Richard wa epek kasi ang pananakot niya)

Richard: osige na hindi ko na sasabihin basta buksan mo na itong pinto 

Dawn: ayoko manigas ka dyan

Richard: sige aalis na lang ako, pupunta nga pala si babe Lucy dito sa bahay(nagpaparinig si Richard,bumangon si Dawn nang manahimik na ang buong paligid ang akala niya umalis na ito)

Dawn: puro na lang Lucy,Lucy!( bubulong-bulong na sabi niya habang binubuksan ang pinto)

Richard:BULAGA!!!!! kala mo umalis na ako noh??(napatili na lang si Dawn dahil sa gulat, nasa gilid lang pala ng pinto  si Richard)

Dawn: ano ba!papatayin mo ba ako sa gulat?( hinampas nya si Richard sa balikat)

Richard: aray!(umarte siya na kunwari masakit ang hampas ni Dawn nakunsensya naman si Dawn sa ginawa niya)

Dawn: k-kuya sorry masakit ba? ikaw kasi

Richard: oo masakit kaya(pinipigilan ni Richard na hindi matawa,pero ang totoo gusto nya ng tumawa dahil sa itsura ni Dawn alalang-alala kasi ito)

Dawn:sorry talaga

Richard: your forgiven basta bati na tayo

Dawn: sige na nga

Richard:halika na sa baba(inakbayan niya si Dawn,naramdaman na naman ni Dawn ang biglang pagbilis ng tibok ng kanyang puso dahil sa ginawa ni Richard,naiilang na sya sa pag akbay ni Richard pero noon parang wala namang kaso sa kanya kahit akbay akbayan pa siya ni Richard)

Dawn:k-kuya huwag mo na akong akbayan naii-- i mean ang bigat kasi ng braso mo(inalis ni Dawn ang braso ni Richard na nakapatong sa balikat niya)

Richard: ang arte naman ganyan ba talaga kapag may period?

Dawn: mabigat nga kasi ang braso mo( hindi nakinig sa kanya si Richard sa halip sumakay pa ito s likuran niya,hindi nya nakayanan ang bigat ni Richard kaya natumba silang dalawa at napahiga sa sahig ng nakatihaya mabuti na lang at si Richard ang unang bumagsak kaya sa katawan ni Richard bumagsak ang likuran ni Dawn)

Dawn: kasi naman eh!!!(kaagad siyang bumangon,pero hindi nya nagawa dahil nakayapos sa leeg niya ang dalawang braso ni Richard umikot siya paharap dito,at doon namalayan ni Dawn na magkalapit na ang mga mukha nila,kaya nataranta siya)

Richard: hindi mo pala ako kaya(parang walang kamali-malisya kay Richard ang posisyon nilang iyon,ramdam na ramdam ni Dawn ang mainit na hangin lumalabas sa ilong ni Richard at amoy na amoy niya ang mabangong hininga  nito,naitulak ni Dawn ang dalawang kamay niya sa dibdib ni Richard para makabangon na siya)

Dawn: natural lang na matumba tayo ang bigat mo kasi(aniya matapos niyang makabangon ,tumalikod siya kay Richard baka kasi mahalata nito na kinakabahan siya)

bakit ba ako kinakabahan ng ganito?bakit ang bilis ng tibok ng puso ko?( sabi ni dawn sa kanyang isip)

Richard: lampa ka talaga Dawn,(nagpagpag ng kamay si Richard) tara na nga.

*at bumaba na nga silang dalawa*