Adam deniz kenarında yalnız yürüyordu. Aslında etrafında birçok insan vardı ama o kendini ruhen yalnız hissediyordu. Hayatta sevdiği tek varlığı olan annesini kaybetmesiyle iyice yalnız kalmıştı. Babası zaten o daha 5 yaşındayken ölmüştü. Annesinin ölümünden sora yıkılan Çağrı'yı Ayça hayata yeniden bağlamıştı. Çağrı onu okulda ilk gördüğünde ona aşık olmuştu. Gülüşüyle büyülenmişti. Sanki bir ışıktı o onu kendine bakmaya zorlayan. Gözlerini ondan alamıyordu. Her saniye o mavi gözlerine bakmak istiyordu. Başlarda kaçmıştı ondan ama sonra onun büyüsüne kapılmıştı. Canının yanacağını hissediyordu ama ondan uzak durmaya gücü yetmiyordu. Başlarda her şey çok güzeldi. Ayça Çağrı' nın duygularına karşılık vermişti. Çok güzel vakit geçiriyorlardı. Çağrı onunlayken yaşadığını hissediyordu. Onsuzluğu düşünemiyordu bile. Birlikte sinemaya gidiyor, çarpışan arabalara biniyor, birlikte ağlayıp birlikte gülüyorlardı. Bir gün Çağrı eve elinde bir demet laleyle geldi. Ayça laleleri çok severdi. Anahtarla kapıyı açtı ve gördüğüyle olduğu yerde dondu kaldı. Ayça başka bir adamla onun yatağındaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK ACIDIR (DÜZENLENİYOR)
RomanceAcılar içinde kıvranırken bir ışığa tutunursun. Dünyan bu ışıkla aydınlanır. Sonra o ışığı kaybedersin. Anlarsın ki o ışık sahteymiş. Bir ilizyon gibi var olduğunu sanırsın ama yoktur. Bu sahteliği anladığında ise geriye sadece acı kalır. Aşk o ışık...
