Kağıdı açıp okumaya başladım.
KİM Taehyung, ben sana söz vermiştim kız kardeşini bırakmicam diye ama bir sorun var. Senin kardeşin de böbrek yetmezliği var. Ben onu bırakmak istemiyorum ama kardeşin ayrılalım dedi. Bende mecbur kaldım. Bu mektubu yazdım çünkü karşına çıkacak götüm yok. Eğer beni bulup da öldürürsen ben senin kız kardeşini deliler gibi seviyordum bunu unutma...
Kağıdı buruşturdum arabanın içine fırlattım. "kahretsin" cevap verseydi böyle olmazdı peki kardeşim şimdi nerdeydi. Üzülecekti sevdiği adamı öldürdüm diye.
Kardeşimin yaşadığı eve sürdüm. Jungkook da buruşturduğum kağıdı alıp okumaya başlamıştı çok meraklıydı. Tek kardeşimdi o benim onun bişey olmasını istemezdim.
Ev biraz uzaktı yol uzun sürcekti telefondan hoseok'a basıp Jungkook'a uzattım. "Bütün programları iptal etsin" o telefonla konuşurken bende sürmeye devam ettim neden bana söylemedin neden?
⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪
Kapıyı yavaşça çalmış belkiyordum açmasını. Bir kaç dakika sonra gözleri yerinden çıkacak kadar ağlamış kardeşimi gördüm. Beni görünce gözlerini saklmaya çalışıyordu ama ben görmüştüm çoktan çenesinden tuttum.
"Herşeyi biliyorum" bana hemen sarıldı. "A-abi özür dilerim" ona iyce sarıldım. Bu hayatta ailemizden sadece ikimiz yaşıyorduk. İceriye geçtik ona baktım anlatması için. "Abi bir ay önce doktora gitmiştim.
Doktor bana böbrek yetmezliğin var eğer hemen bulunmaz ise ölüceksin demişti. Sevgilim vermek istedi ama doktor uymadığını söyledi.
Ona gitmesi gerektiğini bir daha benim ile görüşme diye bir konuşma yaptım ama ben onu çok seviyordum ben ölürsem o üzülür diye onda ayrıldım şimdi nerde bilmiyorum"
ben öldürdüm kardeşim dıştan söylemesem de içimden söylemiştim ona. Hastaneye gitmemiz lazımdı ben vericektim böbreğimi kardeştik sonuçta uyardı uyması lazımdı. Ben tek böbrek ile yaşardım. Arabaya geri inip hastaneye sürdüm.
⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪
"Lan nasıl uymaz doktor biz kardeşiz uyması lazım" ben konusmamı bitirmiş o konuşmaya başlamıştı. "Bazen kardeşlerde de uymuyor başka birisinin böbreği lazım kardeşinize uyan"
gitmişti. Geçen her vakit kardeşime işliyordu. Nerden bulacaktım ben başka birisinin böbreği uyarsa istediği parayı verirdim. İnsanlara sormaya başladım.
Hepsi yaşlıydı zaten onların böbrekleri gitmişti. "Böbregini ver istediğin parayı al" yanımdan koşarak gitmişti beni deli gözüyle görüyorlardı. Yere oturdum nerde bulucam ben bu lanet böbreği.
Ayağa kalkıp önüme her gelene sormaya başladım. "Böbreğini ver istediğin parayı vericem" biraz düşünüp kafasını sallamıştı onu hemen doktorun yanına götürdüm.
Nolur bu uysun bulmak çok zor her insan önüne gelince böbreğini vermezdi. Adam iceriye girmiş ben ayakta duvarlara vuruyordum. Etrafa baktım Jungkook nerdeydi.
Ah oda gitmişti işte. "Bay Kim bunun da böbreği de uymuyor ve zaman daralıyor" yakasına yapıştım bul sende ne kadar zor biliyor musun öyle delice aramak herkes benim deli olduğumu sanıyor git sen ara"
2 SAAT SONRA
Bir kişi bile bulamamış hastaneye geri dönmüştüm yıpranmıştım benim kardeşimde ölüyordu. Bizim aile diye bir sey kalmıcaktı sadece Kim Taehyung kalıcaktı. Merdivenlere oturdum.
Başımı duvara yasladım. Benim hayatım hep kötüydü hep de kötü geçiyordu. Ayağa geri kalkıp merdivenlerden yukarı çıktım.
Her bir adımda bekliyordum. Ameliyatın olduğu kata gelince insanların delicesine koştuğunu gördüm. İçeriden doktor çıktı ve gülümseyerek yanıma geldi.
" Bay Kim kardeşinize uyan bir böbrek bulundu ve artık kardeşiniz yaşıyacak" kim vermişti o böbreği kapıdan çıkan bedene baktım.
"JUNGKOOK?"
gokceesaracoglu bu bölümü ona ithaf ediyorum.
Vote ve yorumlar (:)
