V

694 54 19
                                    






E M B R A C E









Help me...

Please...

I don't wanna die...

Mom...



I was crying and begging for help deep inside me. I'm just so scared and I think that I might loose my consciousness any time soon.

"ROAAARRR!!!!"

I was startled by the monster's scary loud roar. A piercing pain from my ankle brought me completely back to my consciousness. Though still hard, I tried to open my eyes. My sight is blurred but I know that I'm no longer on the monster's grasp.

M-Monster...

My body's shaking because of the fright eating my system. My tears begun to fall and I don't know how to stop them. I'm so scared. I don't want to be here any longer. But the fact that had me sitting on the grass made me think twice if I should run or I should wait.

Because there's someone fighting the monster right now and I somehow believe that I was crying because of him.

Tulad ng lagi niyang suot ay nakaitim siyang coat na abot hanggang tuhod, nakaitim na polo, naka itim na pants, at leather shoes. All he's wearing is colored with black that's making his crimson eyes be shown more. He's eyes is colored with burning red and his skin's pale white.

Tumalon siya ng mataas ay sinipa sa mukha ang dambuhalang haimaw na kanina lang ay hawak na ako at handa nang kainin, pero sa isang saglit ay naagaw ako ng lalaking iyon at ngayo'y pinapanood siyang tapusin ang halimaw. Hindi ko namalayang dumating siya para sagipin ako, at hindi ko rin alam kung paano niya nalamang nasa bingit ako ng kamatayan.

Who are you? You're walled with mystery. How come that you know me and said that I'm someone that belongs to you?

Gaya ng dati ay napupuno na naman ng mga katanungan ang isipan ko. Mga katanungang hindi ko maitanong sa kanya dahil sa takot ko na baka hindi niya rin sagutin. May pakiramdam ako na ayaw kong tanggihan niya ako sa oras na itanong ko sa kanya ang mga iyon. Baka kasi malalim ang pagkakaintindi ko kahit wala naman palang ganoong dahilan.

Napaawang ang bibig ko dahil sa sobrang bilis ng mga galaw niya na halos mahilo na sa kanya ang halimaw. Iniikutan niya ito at sinisipa sa iba't-ibang parte tsaka mawawala. Sa tuwing sisipa siya ay parang bumabagal ang lahat sa paningin ko dahil sobrang nakakamangha ang ginagawa niya. Kitang-kita ko ang mapupulang mga mata na iyon na animo'y ilaw sa dilim na mabilis na gumagalaw na parang mga alitaptap sa sobrang bilis niya.

"GROOOOOOWWWWLLLLL!!!" Ungol ng iika-ikang halimaw habang tumatakas ito pabalik sa madilim na parte ng lugar.

Tumalon nang mataas ang lalaking may mapupulang mga mata na halos makapantay niya na ang maliwanag na buwan sa aking paningin. "As if you can escape after what you've done to her." I heard him say then in a split of time disappeared from my sight.

I gasped. Napatakip ako ng bibig ng makitang bumagsak siya iksakto sa ulunan ng halimaw kaya malakas itong humampas sa damuhan. It caused a loud impact and shaking of the land. Napakalakas kaya hindi ako sigurado kung napatay niya ba ang halimaw o hindi.

For the second time, he killed.

"Don't make me laugh lowly creature."

"Rooooaarrrr..." Pahinan ang ungol ng halimaw as it huffs in tiredness and pain.

A Pure blood's VowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon