A Pure blood's Vow

XXI

HAPPY NEW YEAR!

**

Mukhang bitin yung pagka-update ko sa una so ito ulit. Gomen!

**

B R O T H E R S

Buong araw ay nakakulong ako sa silid ni ILion. To be exact ay sa silid-aklatan niya. Hindi ko man maintindihan ang ibang nakasulat dito ay mayroon naman itong mga nakaguhit na imahe na nagbibigay sa'kin ng ideya kung ano ang nakasulat.

It seems vampires are not the scariest beings in this world. There are more monstrous creatures living in this world. Pero hindi maipagkakaila ang kapahamakan na dala ng mga bampira. They suck blood—a life force in order for them to quiver their thirst. Being a vampire, they can never defy that rule.

Lunod sa kaalaman tungkol sa mga bampira ay hindi ko na napansin ang pagpasok ni ILion sa silid. Nakita ko nalamang siya na nakaupo sa harapan ko ay nakapangalumbaba habang nakatitig sa akin.

"I-ILion..." Utal kong tawag sa pangalan ng lalaking nagmamay-ari ng pares na pulang mga mata. The crimson color of his eyes is much more radiant than before.

"Can you understand what you're reading?" Tanong niya sa ganoon pa din na posisyon.

"Medyo hehe," may pagkamot sa ulo kong tugon.  Sa mga imahe lang naman talaga ako umaasa eh. Napabuntong hininga na lang ako sa huli. Hindi ko din kasi mahingi ang tulong niya dahil alam ko kung gaano siya nakatuon sa kanyang mga trabaho bilang isang pinuno. "B-Bakit ka nga pala nandito?" Tanong ko nalang habang isinasara ang libro ngunit hindi nilimot na ipitan ng papel ang pahina kung saan ako nahintong magbasa.

Sandali pa niya akong tinitigan bago ako mabilis na iniupo sa kandungan niya. Kakaibang bilis na taglay ng isang immortal na gaya niya. Napailing na lang ako ng mahalikan niya ako sa pisngi.

"Tsansing! Tumigil ka nga," saad ko sa kanya tsaka tinakpan ng aking kamay ang bibig niya.

Nakita ko kung paano niya inilibot ang kanyang mga mata sa aking mukha. Unti-unti kong inilipat ang aking palad mula sa kanyang bibig patungo sa gilid ng kanyang mga mata.

"Anong nakikita ng mga matang ito ngayon ILion?" Hinaplos ko ang magkabilang gilid ng kayang mga mata. Ano nga ba ang nakikita ng mga matang ito?

Could it be the veins where my blood flows and circulates? Could it be the things I'm thinking right now? Or could it be just my face? I once had the chance to have the power of those eyes. And what I saw is the power that dwells inside him.

Sa halip na sagutin ang tanong ko ay ibinaon niya ang mukha niya sa leeg ko dahilan para maramdaman ko ang mga labi niya sa balat ko. That answered my question. He can see my life flowing inside my body.

"My eyes can only see you. My precious Sophia," bulong niya na nagpatigil sa aking pag-iisip. He snaked his arms around my waist and pulled me closer.

I was about to hug him nang biglang yumanig ang lugar kasabay ng isang pagsabog. Nagkatinginan kami ni ILion bago naisipan na puntahan ang lugar kung saan naganap ang pagsabog.

Makakapal na usok ang sumalubong sa amin sa daan patungo sa trono ng hari. Agad naman akong hinila ni ILion sa didib niya para hindi ako tamaan ng mga debris na nagtatalsikan pa dahil sa pagsabog.

"Anong nangyayari?!" Natatakot kong tanong. Hindi kaya kagagawan ito ni Seth?

"Are you alright You're Highness?" tanong ni Kurasuma na nasatabi na pala namin. Hindi siya tinugon ni ILion sa halip ay itinanong nito kung anong balita sa ipinagawa niya rito. "When I return to the Western Palace, the soldiers I left there were gone." Pagkukwento ni Kurasuma.