Everything About You

Chapter Fourty-Six

MELODY

'Lieve jongens,
Jullie weten van mijn verleden en dat ik problemen had. De oorzaak van de problemen kwam terug en hij loste alles op. Nu is hij weg nu zijn de problemen terug. Ik neem het hem niet kwalijk, ik zou ook niks met mezelf willen. Ik ben zo dankbaar dat ik jullie als vrienden heb en ik blijf altijd bij jullie. Het is voor mij nu echt tijd om te gaan, om een nu leven te starten in een andere wereld. Willen jullie drag me down en little things op mijn begravenis zingen? Ik hou van jullie, liefs Melody x♡'

Ik scheur het papiertje uit mijn schrift en leg het op mijn kussen. Ik pak een riem en hang het aan een balk. Ik ga op een stoel staan en leg mijn keel in de riem. Ik gooi de stoel om en blaas mijn laatste adem uit met het gezicht van Harry voor me.

LIAM

Ik hoor boven wat vallen dus ik loop de trap op om te kijken. Ik klop op Melody's deur, geen antwoord, misschien slaapt ze al. Ik open de deur en zie Melody hangen. Ik pak mijn telefoon en bel 112. Daarna haal ik Melody daar weg en leg haar voorzichtig op de grond. "Mel" fluister ik. De tranen glijden over mijn wangen. Ik zie een papiertje op haar bed en pak het. Ik lees het en er komen alleen maar meer tranen. Ik hoor de ambulance komen en ik ren naar beneden. Ik open de deur en zeg: "ze is boven" de mensen lopen gelijk de trap op en ik zie de jongens raar naar me kijken. "Melody heeft zelfmoord gepleegd" zeg ik zacht. Ik zie de anderen ook met tranen en ik geef ze het briefje. Ik krijg het briefje terug en ik loop naar buiten. Ik bel aan bij Harry's huis. "Oh Liam, Harry is even naar de bakkerij, brood halen. Kom erin hij zal zo wel terug komen" zegt Anne. Ik knik en de tranen komen terug. Iets van 10 minuten komt Harry binnen. "Liam wat doe je hier?" Vraagt hij verbaasd. "Harry, het gaat om Melody" begin ik. "Wat nou weer?" Zegt hij dan bot. Ik kan hier zo boos om worden. "Damn Harry, je weet dat dit jouw schuld is he? Ik zie je wel op de begravenis" snauw ik en ik sta op. "Wacht wat? Begravenis van wie?" Vraagt hij verbaasd. "Van Melody" zucht ik. "Neeneenee dit is niet grappig Liam" zegt hij geschokt. Ik geef hem het briefje en hij begint te huilen. Ik omhels hem en we lopen samen naar de anderen.