Chapter Fourty-Two

68 2 0
                                    

MELODY

Hoe heeft John me hier gekregen? Heeft hij me bewusteloos geslagen? Misschien wel gedrogeerd. Ik zal toch moeten overleven. Hoe deden ze dat in Expeditie Robinson ook al weer? Ik loop wat heen en weer en neem droge stukken houd mee naar de grot. Het is echt koud hier. Ik graaf met mijn handen een gat en besluit om mijn voorraad eten, wat ik straks ga zoeken op te bergen. Zouden de jongens weten dat ik hier ben? Waar ben ik uberhaupt? Ik loop de grot uit en loop het bos is. Ik zie een paar amandel bomen en bananenbomen. Tja je leert nog wel eens wat van tv. Ik trek mijn shirt uit en knoop de gaten dicht. Ik stop daar wat voedsel in en loop dan terug. Onderweg neem ik nog wat palmbladeren mee en als ik terug ben bij de grot ben ik bek af. Ik leg het eten in de kuil en leg er een blad overheen. Ik zet mijn handen in de grond en begin met een grotere kuil waar ik in kan liggen. Als ik klaar ben leg ik er wat palmbladeren in. Volgens mij is het al aardig laat. De lucht is rood boven de zee en het wordt kouder. Ik vis een aansteker uit mijn BH en steek het hout aan. Waarom ik een aansteker in mijn BH heb? Omdat ik soms rook, alleen als ik niet kan snijden. Ik ga in de kuil naast het vuur liggen en sluit mijn ogen. De warmte van de vlammen verspreiden zich door mijn lichaam. Ik val langzaam in slaap.

ASHTON

We kunnen haar niet kwijtraken. We moeten haar vinden! Luke en ik proberen haar te bellen maar haar telefoon staat op stil. Ik probeer nog een keer te bellen en schrik als ik haar stem hoor. 'Ashton?' Ze klinkt brak. 'Melody waar zit je?' Vraag ik als ik haar op de luidspreker zet. 'Een eiland ofzo, er is niemand hier, en niks te eten. Ik slaap in een grot en mijn batterij is bijna leeg.' Zegt ze met een snik. 'Zet je gps aan dan proberen we je zo snel mogelijk te vinden.' Zeg ik en ik hang op. Ik zet mijn gps app aan en zoek het signaal van Melody's telefoon. Ik zie een klein stipje en scrol wat. Ze zit op Ameland, een eiland bij Nederland. "Nederland" mompel ik.

MELODY

Ik wordt rillend wakker en sta op. Ik steek het hout opnieuw aan en ga er bij zitten. Als ik het wat warmer heb sta ik op en ga ik opzoek naar water wat ik kan drinken. Ik loop naar de zee als ik me bedenk dat zout water slecht voor je is. Ik loop weer terug en ga zitten waar ik 5 minuten eerder ook zat. Mijn mobiel gaat en ik neem op. 'Melody we zijn opweg naar je maar het duurt nog wel even' zegt Ashton aan de andere kant van de lijn. 'Oke zolang jullie maar komen' zeg ik. Gelijk hang ik op want ik hoor voetstappen. Ik hoor de stem van John en iemand anders en gelijk weet ik dat ik problemen heb.

Everything About YouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu