Undercover as a criminal | Boek 1 en 2

Deel 1 - Hoofdstuk 15

De badboy wil mij thuis brengen?!

Wat een dag, wat een dag, van een badboy aan de haak naar het ziekenhuis.. Jup, ze hebben wel gezegd dat ik ben neer gevallen, maar uiteraard niet dat ze daar zaten te vechten. 

Ze waren meteen bang dat er iets ernstigs was, en een arts heeft me toen mee genomen naar een of ander eng scanding. Toen we daar waren, heb ik hem gauw het pasje laten zien en kort uitgelegd waarvoor de missie was. 

Hij had er eerst nog hartelijk om gelachen, en gezegd dat ik echt niet bang hoefde te zijn voor het scanding. Maar na wat korte telefoontjes dacht hij daar toch echt anders over, en heeft hij me met de tekst dat ik rust moest houden weer afgeleverd bij de twee 'engeltjes', die braaf zaten te wachten in de wachtkamer. 

"En?" Steve klonk bijna bezorgd, en ik zag een klein sprankeltje in zijn oog. 

Snel schudde ik mijn hoofd bij die gedachte, en antwoordde dat ik rust moest houden. Terwijl ik als een hondje achter ze aan liep, dacht ik na. 

Verbeeldde ik dat me nou, of zag ik echt verschil in de blik van Steve? Maar al snel kwam ik tot de conclusie dat het onmogelijk was. De twee 'boefjes' hadden zich het voorval weer herinnerd, en begonnen kwade blikken te wisselen. 

Ik ging voor de zekerheid in het midden lopen, en keek heel erg zielig. Steve sloeg snel een arm om me heen, en keek uitdagend naar Ash. 

Ik voelde dat hij zijn arm blijkbaar graag af wilde staan, wat een kracht zat er in die arm zeg.. Terwijl ik half gekild werd door Steve, zag ik Ash een beetje afdruipen. Ergens vond ik het zielig voor hem, maar toen besefte ik weer wat hij wilde doen. 

Híj wilde míj zoenen?! Echt waar, haalt hij het lef vandaan om míj te gaan zoenen. Nou ja, het was meer een poging.. Maar toch! Hoe durfde hij het te proberen.. 

Ik hoopte heilig dat alles goed ging bij Jess. Hoe zou hij zijn opdracht uitvoeren? Had hij ook twee van zulke jongens bij zich, of had hij een 'verhouding' met een van de dames van de kroeg? 

Bij de gedachte dat Jess met een ander meisje iets zou hebben, voelde ik een steek door me heen gaan. Waarom voelde ik die steek? Snel wuifde ik het weg, en ging ik weer volop op in mijn rol als slachtoffer. 

Ik ging een beetje voorover gelopen lopen, en keek heel erg wazig voor me uit. Nog steeds half stikkend onder Steve zijn arm, hadden we de kroeg alweer bereikt. 

Ik keek ze stuk voor stuk aan, en mompelde een bedankje. Ik duwde de arm van Steve weg, en wilde weglopen, maar net voordat ik al in mijn hoofd een overwinningsdansje had gedaan riep Steve: "He ik laat je echt niet alleen naar huis lopen! Ik breng je!" 

Als versteend bleef ik staan. Steve wilde míj thuis brengen?! No way!

________________

Ik ben echt ongelofelijk blij met de 1,2K reads! Echt, ik weet niet hoe dit is gebeurd, maar wow.. Gewoon wow.. Ik heb echt een uur naar het beeldscherm gestaard, voordat het een beetje tot me door gedrongen was!