Undercover as a criminal | Boek 1 en 2

Deel 1 - Hoofdstuk 22

Handen omhoog! - Deel 2

Trillend keek ik naar het pistool voor me. Als ik nu mijn pistool pak -die ik zorgvuldig had opgeborgen- ben ik er negenennegentig procent geweest, maar als ik het niet doe dan ben ik officieel het haasje en wordt dit hele cafe overgenomen door alleen maar schietende mensen.

Ik bedacht ineens dat er hier ook een schietbaan is, dus straks wordt het een grote schietpartij van twee kanten. Oh, hoe konden we zo dom zijn..

Ik moest ingrijpen, snel keek ik om me heen, en ik zag al een man met een rode-witte jas staan. We hadden afgesproken dat iedereen die me bij zou staan deze dag een rode-witte jas aan zou trekken. Toen ik een meter van de andere man afkeek, zag ik nummer twee.

Toen ik na drie seconden ook nummer drie ontdekte, vond ik het tijd om in te grijpen. Ik trok snel mijn pistool onder mijn jas vandaan, en richtte hem op Steve.

"Handen omhoog en op de grond, politie." Terwijl ik dat zei, liet ik iedereen mijn pasje zien.

Verbaasd keek Steve me aan, maar Shane richtte meteen het pistool op mij. "Pff veel succes in je eentje, je bent er zo geweest. Nu dat pistool weg of.." Dreigend keek hij me aan.

Ik begon te trillen. "Dat dacht ik niet, meneertje." Een man kwam achter me staan, en liet zijn pasje zien terwijl hij zijn pistool laadde. Na een paar secondes had iedereen zich achter mij verzameld, en stonden we als een soort van uithangborden met onze pasjes te zwaaien.

Met open mond keek Steve me aan. Ik gaf hem een zelfvoldaan gezicht, en trok langzaam een wenkbrauw op.

"Op de grond, en wel nu meteen!" Jess kwam ook aangelopen met zijn pistool terwijl er twee meisjes voor hem liepen die hij opjoeg.

Ik denk niet dat ik hem hoef te vragen of zijn missie is gelukt, aangezien er twee fotomodellen voor hem uit lopen.

Ondertussen waren Shane en Steve op de grond gaan liggen. Ik bond bij alle twee snel handboeien om, terwijl de rest de anderen in bedwang probeerde te houden.

Het ging aardig goed, totdat er een schot klonk van achter de kroeg.

Ik draaide me om en zag een man dreigend op ons af lopen.

Toen ik in zijn ogen keek, herkende ik de man die geen suiker wilde lenen. Dat kan niet?! Wat heeft hij hier nou weer mee te maken?! Voor wie werkt hij toch? Met een gemene grijns kwam hij op me af.

Ik richtte mijn pistool op hem, maar ik trilde zo erg dat ik niet goed kon richten.

Hij laadde zijn pistool, en vanaf dat moment leek alles in slow motion te gaan.

Er klonk een schot, en een harde klap van een lichaam dat op de grond viel.

____________

Cliffhanger. :O Ik wil even zeggen dat dit boek bijna is afgelopen. MAARRR... Goed nieuws! Er komt geen deel twee (denk ik..) maar ik ben wel bezig met een nieuw boek: "Just one night(?)" Een boek waar ik nu al heel trots op ben! Omdat niet iedereen me volgt vertel ik het hierbij nog een keer; het eerste hoofdstuk wordt op 1 december online gezet!