Undercover as a criminal | Boek 1 en 2

Deel 1 - Hoofdstuk 16

Hey? Wacht is even!

Ik kan het gewoon niet geloven. Het is niet echt toch? Alsjeblieft laat dit een nachtmerrie zijn waaruit ik straks ontwaak, en ik dan heel hard om moet lachen.. 

Ik kneep mijn ogen stijf dicht. Oké, oké, als je straks je ogen open doet, lig je in je eigen bed.. Terwijl ik tegen mezelf probeerde te zeggen dat het allemaal wel mee viel, deed ik mijn ogen weer open. 

Ah nee he! Wel echt.. Waarom gebeurt het mij, Ellis, dat een grote crimineel -die ik achter de tralies moet zien te krijgen- mij thuis wil brengen?! Waarom is het leven zo oneerlijk verdeeld? 

Ik moest echt iets bedenken waardoor ik eronder uit kon komen. Nep dood gaan kon helaas niet meer.. Vlug liet ik mijn blik door de straat heen glijden. Ah ha! 

Daar is een appartementencomplex wat nou als ik.. Ja, briljant, al zeg ik het zelf! Ik liep er vastberaden heen, en liet Steve los. 

"Hier woon ik!" Ik had het volgens mij best wel zelfverzekerd gezegd. Ik gaf hem een knuffel -wat ik dus echt niet had gedaan omdat ik het zelf wilde- en liep naar de deur. 

"Hey! Wacht is even!" Oh nee, oh nee! Steve zijn stem klonk nogal boos.. Oh nee! Heb ik al oh nee gezegd? Ik draaide me langzaam om, en plakte snel een grote grijns op mijn gezicht. 

"Jaaa?" zei ik zo schattig mogelijk.

"Je vergeet je tas!" 

Een zucht van verlichting ging door me heen. Lucky me! Snel knikte ik, en nam ik de tas over. "Doeg!" 

Ik rende ongeveer naar binnen helaas voor mij bleef ik vast haken met mijn tas. Ik viel vol tegen de deur. "Au! Sinds wanneer staat die deur hier?!" 

"Al langer dan dat jij geboren bent, schat!" Ik keek omhoog, recht in het gezicht van een oude man met een nogal lange grijze baard. 

"Ehm, verkeerd adres!" Ik had het nog maar net geroepen, of ik rende al half struikelend weg. Ik rende aan een stuk door naar het vakantiehuisjes park. Buiten adem stond ik na een paar minuten binnen.

✭~✭~✭

"Pizza!" 

"Patat!" 

"Pizza!" 

"Patat!" 

Niet weer he.. Elke keer hebben we bij het avond eten een soort van een discussie.. Want ik wil gewoon PIZZA, en niets anders oké?! 

Jess pakte de telefoon, en belde naar een nummer. Whoho wat is hij aan het doen?! 

"Ja met Jess. Ik zou graag een pizza Hawaii willen bestellen. Ja bezorgen ja. Oké, dan zie ik je straks." 

Hij had gewoon een pizza besteld! Soms is hij gewoon zo aardig. Wacht even.. Zei hij één? Maar ik wil ook nog een pizza.. Had hij nou gewoon een pizza voor zichzelf besteld? Soms is hij gewoon zo gemeen..

_______________

Dit was 'm dan.. Ik ben minder trots op dit hoofdstuk, maar ach.. Soms moet ik er maar mee leren leven. ;)