Karanlıktan Aydınlığa

Bölüm 18

Medyadaki maviş Uğur.

Gülümseyip kaldırıma geçtiğim sırada, biraz uzaktan ismimin söylenmesiyle tekrar arkamı döndüm.

"Uğur? "

***********************************

Şuan bana yaklaşan kişi, benim önceden çocukluk arkadaşımdı hatta benim için arkadaştan daha farklı birşeydi de neyse. Asıl soru şu ; Amerika' da değil miydi bu ? Üniversiteyi de orada okuyacak diye duymuştum. Ne işi vardı burada ? Yakınıma gelince bir an gözleri buğraya kaydı, sonra tekrar bana gülümseyip tam önümde durdu. Ben gözlerine bakarken beklemediğim bir şey yapıp sarıldı. Kollarını daha çok bana dolayınca kemiklerimin kırılmasından korkup '' uğur'' dedim kısık bir sesle.

'' Kusura bakma çok özledim seni o yüzden biraz fazla sıkı sarıldım.'' dedi ve sırıttı. Güldüm.

''Hiç değişmemişsin, sırıtmanı görmeyeli uzun zaman oldu.'' dedim ve sonra tekrar sırıttı. Ardından bir öksürük sesi geldi Buğradan. Tanıştırmam gerekirdi değil mi ?

'' Uğur tanıştırayım bu Buğra, Buğra bu da Uğur. Benim çocukluk arkadaşım olur Uğur.'' dedim sonra verecekleri tepkiye bakmak için sustum.

'' Memnun oldum Buğra'' dedi Uğur ve elini uzattı.

'' Bende '' Buğra ilk gözlerini kısıp zorda olsa gülümsedi.Ve ardından
'' Benim işlerim var Arya yarın sabah seni alırım '' dedi, arkasını dönüp gitti. Ben arkasından bakarken Uğurun konuşmasıyla tekrar ona döndüm.

'' Size gelsem sorun olur mu annenle babanı da çok özledim '' demesi üzerine '' tabi gel '' deyip beraber eve girdik.

Anahtarla kapıyı açtıktan sonra oturma odasına gittik. Babamı orada bulamayınca mutfağa gittik. Biz kapıdan içeri girer girmez annem elindeki kabı bırakıp hemen yanıma geldi.

''Arya sen neredeydin ? Bu kaç oldu haber vermeden eve gelmemeler? ne yapıyorsun sen ?'' dedi yanımdaki Uğur'u görmezden gelerek. Dişlerimi sıkıp ;

'' Cemrede kaldım ama şimdi misafirimiz var anne bak hatırlayacak mısın?'' dedim sonra annem uzun uzun Uğura baktı. İlkten hatırlamaya çalıştığı için çatık olan kaşları, sonra hatırlayınca düzeldi.

'' Uğur ? sen, ne kadar da yakışıklı biri olmuşsun inanamıyorum !'' dedi annem ve ardından hemen sarıldı.

Sonraki bir saat boyunca Uğur annemin soru yağmuruna yakalanmaktan kaçamadı. Gerçi kaçmak istedi mi orası da meçhul. Liseyi burada bitirip geri dönecekmiş Amerika'ya. Annesi ve babası gelmemiş tek başına kalacakmış burada. Annem yemek için bize gelsin diye ısrarlarını sürdürüyor halâ. Bu arada kaydını bizim Liseye aldırmış bile. Bundan sonra daha çok sık görüşeceğiz anlaşılan.

Sohbet ortamından biraz sıkılıp masadan kalkınca '' Ben bir üstümü değiştireyim siz devam edin '' dedim ve yukarı çıktım. Hemen üstümü değiştirip biraz yatağa uzanayım dediğim sırada kapı tıklandı. Uzanma eylemimden vazgeçip otururken ''gel '' dedim ve Uğur girdi kapıdan içeri.

'' Rahatsız etmiyorum değil mi ?'' dedi kaşlarını yukarı kaldırarak. '' Hayır gel otur'' dedim.

''Arya bugün yanında ki çocuk sevgilin miydi ?'' bir an duraksadım. Sorunun cevabı belliydi aslında ama birden pat diye sorunlunca doğal olarak şaşırdım.

'' Hayır okuldan arkadaşım '' dedim, şaşkınlığımı gizlemek amacıyla gülümsedim biraz.

'' Öyle mi? güzel, sevindim yani şey sevindim derken yeni arkadaşlar edindiğine sevindim.'' dedi, sanki biraz kızardı ya da bana öyle geldi. Neyse.