Karanlıktan Aydınlığa

Bölüm 16

Koşmak, kalbin deli gibi atarken hiç durmadan koşmak... Yolun sonunu bilmeden koşarsın ya bazen hani herkesten kaçmak her şeyi geride bırakmak için ardına bakmadan koşmaktan bahsediyorum. Şuan tam da öyleyim. Arkama bakmadan koşuyorum, arkamda kim var? neden koşuyorum? nereye koşuyorum ? Bunları bilmeden koşuyorum. Sanki eğer nefes almak için bir an dursam çok kötü bir şey olacakmış gibi hissediyorum. Arada uçuşan elbiseme bakmaya fırsatım olmuştu. Koşmaya başladığım an simsiyah olan elbisem şimdi griydi ve sanki ben koştukça daha çok beyazlaşıyordu. Koştum... Koştum... Koştum...

Uçsuz bucaksız bir çölün ortasında Buğra'nın sesini duyunca adımlarımı yavaşlattım.

'' Arya, sakın durma Arya koş başarabilirsin'' dediğini yaptım koştum... Sesi bana cesaret verircesine kulaklarımda yankılanıyordu...

O her söylediğinde biraz daha hızlandım... Sesin geldiği yere gitmeye çalıştım, ama sanki her yerdeydi ses. '' Durma Arya başarabilirsin yapabilirsin sakın durma'' dedi tekrardan...

Başarabilirim... İnanıyorum, başarabilirim... Koş Arya....

Rüzgar saçlarımı hızlıca okşayıp geçerken gerçekten yorulduğumu hatırlattım kendime. Ama durmadım koştum. Elbise baktım beyaza bir tonluk uzaklıktaydı. Koştum... Ta ki Buğrayı görene kadar.

Sahil miydi burası ? Deniz ne kadar güzel dalgalanıyor öyle... Buğra, gülüyor musun sen ? Biraz hızlanıp tam karşısına geçip durdum. ''Başardın'' dedi gülerek. '' Başardım...''

''Abi manyak bu kız rüyasında gülüyor''

''Uyan, hadi çok uyudun uyan '' Sert bir sarılmayla gözlerimi yavaşça açtım. Rüyaymış. Zaten böyle bir şey ancak rüya olurdu. Karşımda bana bakan dört adamı görünce üzgün bakışlarımın yerine çatık kaşlar aldı.

'' Amma uyudun güzellik '' dedi içlerinden biri. '' Neresi burası ? çözün beni.'' dedim sesimi yükselterek.

'' sen dedin diye seni çözemem. Bir süre misafirimiz olacaksın merak etme sana iyi bakarız '' deyip güldü içlerinden bir başkası.

'' Eğer buradan çıkarsam size bunun hesabını sorarım. Buğra gelip bulur beni'' dedim. Sert olmalıydım beni zayıf görürlerse kötü olurdu.

'' Buğra seni bulur elbet ama o bulmadan biz onunla olan işimizi çoktan hallederiz şimdi yemek yiyeceksen ellerini çözerim.'' dedi.

'' istemiyorum'' dedim, sonra hepsi odadan çıkıp kapıyı kapattılar.

Bütün gece ellerim bağlı burada duramazdım, etrafa baktım bir dolap, ufak bir masa ve eski bir koltuktan başka bir şey yoktu. Beklemem gerekiyordu elbet biri gelecekti yada belki buğra şuan yoldadır. Yani umarım...

Buğradan...

'' Lan yok mu başka bir yer bu itlerin saklanabileceği '' sinirden ellerimin titremesine engel olamıyordum. Vurup kırmak,dökmek istiyordum. Ama kıralacak bir şey kalmamıştı, her yeri darmadağın etmiştim geldiğimizden beri.

Eğer o orospu çocukları Aryaya dokunursa, eğer ona bir şey yaparlarsa ölene kadar onların yakısında olur her gün acı çektiririm onlara. Korkuyor mudur şimdi ? korkar tabi aptal ! bilmediği bir yerde bir sürü piçin arasında şuan.

'' Hadi lan hadi aradınız mı bilen birisi yok mu ?'' dedim tekrar bağırarak.

'' Abi bilen birisini bulduk ama söylemiyor orospu çocuğu. Gidip konuşturmak lazım bizimkiler yakalamış '' dedi Caner. '' Gidelim '' dedim hiç beklemeden çünkü hiç zaman yoktu. Arya benim yüzümden orada. Benim yüzümden...