The Emotionless Queen

Chapter 12~ Song to You

 “Thanks. I suddenly felt a glimpse of happiness. I don’t know what to say.”

RaphaelaHaruno

Raphaela’s POV

Napalinga ako sa paligid. Ngiting ngiti yung iba, yung iba nakatingin lang sa akin. Ba’t ang dami atang tao? Saka kalian pa nakarating si Gelo dito? Masyado bang matagal ang pagd-daydream ko sa garden kanina? O sadyang mabilis lang sila gumalaw? Mabagal ako e. -__-

“RapRap,” tawag sa akin I Gelo mula sa mic kaya napatingin ako sa kaniya. “I hope I could earn at least one fourth of your trust after this song,” sabi niya.

Ni-tilt ko ang ulo ko. “One fourth?” Binaba ko si Maki kaya tumakbo siya sa loob ng bahay. “Anong ibig mong sabihin, Gelo?” tanong ko sa kaniya.

Ngumiti lang siya. Biglang bumagal ang ikot ng mundo ko. “You’ll see,” sambit niya saka agad itinaas ang kamay; senyas na nagsimula na ang kanta. Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko. Hindi ko rin alam kung bakit ang lakas ng tibok ng puso ko. Ito ba yung harana na sinasabi nila? Dati hindi ko pinapansin iyan kasi mukhang korni. Pero pag ikaw yung nasa sitwasyon, iba mararamdaman mo.

“I don't wear designer clothes
I don't go to the finest schools
But, I know…”

Ang ganda ng boses niya. Malaanghel ba tawag dun? Oo yun. Bigla siyang sinabayan ni Ayesha.

“I ain't no fool baby”

Napangiti ako. Hindi ko alam kung bakit. Pero naalala ko yung araw nay un. Araw na tinuruan ako ni Gelo na ngumiti.

“I may not be a star
I'm not driving the sickest car
But, I know…”

“I can make you happy baby”

Nakatingin lang sa akin si Gelo habang binibigkas ang bawat linya ng kanta. Biglang bumagal ang ikot ng mundo ko nang ngumiti siya. Lagi ko na itong nararamdaman, tuwing ngumingiti siya bumabagal ang oras. Ironically, bumagal ang oras pero bumilis yung puso ko. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa sa nararamdaman ko ngayon. Magulo.

“I don't know what you been used to
Never been with a girl like you
But, I can give you a love that's true to
Your heart, not material things”

“I'll give you my song
These words to you
Sing you what I feel
My soul is true.
I don't have the world
Can't give it to you girl, 
But all that I can do (All that I can do)
Is give this song to you”

Sumabay ang palakpak ng mga tao sa bahay sa musika. Sinubukan kong kumalma para hindi na ulit ako mapangiti. Iniwas ko muna ang tingin ko habang pinapakinggan sila.

“Yeah I know that you are blessed
But there's something you're missing yet…”

“Your own melody. Oh baby.”

Ang tanong lang sa isip ko ngayon, bakit kailangan niyang gawin ito? Oo. Aaminin ko. Hindi ako makapaniwala na may isang lalaki na kakantahan ako kasama ang pinsan niya. I mean, dapat ba akong kiligin katulad ng ibang babae? Too mainstream.

“I don't know what you been used to
Never been with a girl like you
But, I can give you a love that's true to
Your heart, not material things”

Nakisabay na silang kumanta. Hindi ko alam pero parang lahat ng tao dito sa bahay namin, magkakakilala na simula pa lang. Oks. Ako na ang iba ang iniisip.

“I'll give you my song
These words to you
Sing you what I feel
My soul is true (My soul is true)
I don't have the world
Can't give it to you girl (can't give it too you girl)
But all that I can do (All that I can do)
Is give this song to you”