May Forever ang Playboy(?)

Chapter 7

"Hey, girl! Congratulation!" Pumasok lahat ang mga katrabaho ko dati.
"Salamat! Oh, baka mamura kayo ng boss" nag wworry ako sa knila kasi bka mapagalitan sila.
"We have the consense ni Mr. Rivera. Mamaya pupunta daw dito sya" ito ang sabi ni Janet s'akin at buti nalang may consense sila galing kay director. "Anyway, Congrats friend. Your dream comes true!" They're happy for me at nagpasalamat ako sa knila. "We have 10 mins of break. Now we have to go! See you sa lunch break best!"
"Ok girl! See you nalang mamaya! At sa lahat ng tao pumunta dito, salamat ng marami. Mahal ko po kayong lahat! Hindi ko rin akalain na mangyayari ito." Nung nag greetings na sila, nagbalikan na ulit sila sa trabaho nila. Now, kailangan kona mag start sa trabaho. 2 hours pa naman ang lunch break.
Knock.knock
Sino nnaman ang kumatok?
"Come in" sabi ko hanggang nagaayos ako ng papeles. A girl come in. Si Miss Candaval.
"Miss, here the contract! Now you'll be the director pati sa legal na papeles." Nginitian ako nung napatingin ako sa knya.
"Ok, pwede po mag tanong?"
Itatanong ko kaya?
"Ano yun?" She said while brings me the paper.
"Mmh.. Wala. Next time nalang"

(Point ng Writer: Ano kaya ang itatanong ni Ashley kay Miss Candaval?)

"Ok Miss. Now, you're legally the director. All responsibility ay nasa sa'yo. Good luck!" Umalis na ito, nung nkapirma na ako. Wala na sukuan! I take this job at hindi ako magppaunder sa boss! Jake Montero, you are in my black list! Wahaha! Napangiti naman ako sa inisip ko at may bagay na ibinalik ako sa katotohanan. Nag ring yung telephone ng office.
"Yes?" I said.
"Miss Guzman, hinihintay po kayo in 5 minutes sa reunion room" sabi ng babae na nasa kabilang line.
"Ok, thank you" tumayo ako at kinuha ko ang bag ko at pumunta na ako.

"Welcome Miss Guzman. We're the directors and bosses sa buong airport. Please, may you sit down" sabi ng isang lalaki na nakita ko sa ibang sector.
"Yes, sir. Nice to meet you all. I do all the best." Ang badoy! Ang pangit ng bigote nun. Ahaha. Naisip ko at pinigil ko ang tawa.
"I hope. But one of the bosses tells us to vote for your promotion and we're all according to vote in positive. Pumayag kami na ipromote ka. Your references are so good kaya pinagbigyan namin si boss"
"Swerte mo iha, may nag gaguarantee sayong success sa trabaho" sabi ng isang babae sa kabilang desk.
Sino kaya yung nag guarantee s'akin? Hindi kona lang itatanong at nag pasalamat nalang ako.
"Thank you po ng marami"
Nung magsisimula na ang meeting, dumating naman si boss ng repart namin. Si Montero. Hindi ko sya pinansin or tiningnan.
"Oh, Mr. Montero. Please sit down here"
Jusko Lord! Dito pa sa malapit s'aken. Hindi ako makahinga.
Natal-akan ako at yung lalaki na nag sabi na umupo si Jake sa tabi ko, sabi: "ok ka lang? Parang hindi ka makahinga eh. You need water?"
"No no, Ok na po ako" binigyan ako ng tubig at ininom ko ito ng dire-diretso. Napatingin ako ng saglit kay Jake at sabay tingin ako sa ibang parte. Naisip ko'y: Anong tini-tingin mo? Kong mkatingin, wagas! Kasalanan mo'to!
Si sir. William, ito ang pangalan ng nagwelcome s'akin nung una, inexplain ang mga statement at kong ano ano pa tungkol sa administration. Nung natapos na, tumayo ako pero sumabay ang tayo din ni Jake. Nag kaharapan kami, 20 cm ang distansya sa isat isa.
Ang weird! Nakkahiya. Nag sign sya na umuna ako at umuna nga ako pero na block ako ng isang director kasi nagmmadali.
"Ano ba? Wag ka tumigil ng bigla" sabi ni Jake.
"Ako nnaman ang may kasalanan? Ewan ko sa'yo" sabay alis na ako para makapag- lunch break na. Nakka-stress!

Nagmeet kmi ni Janet, si Josh hindi mkkapaglunch with us, kaya kmi lang.
"Best, are you ok?"
"Ha?" Sabi ko nung isusubo ko na last na kutsara na kanin.
"Ok ka lang? Nakita mo sya, ano?"
"Sa ina-akala ko na hindi ko na makikita, ngayon nakikita ko sya lagi. Ano ba ang ginawa ko? May kasalanan ba ako na ginawa?" Binitawan ko yung service spoon sa kainisan ko.
"Kalma ka lang. Isipin mona lang ang trabaho".
"Eh ano pa nga ba ang gagawin ko? Dun na nga ang buhay ko nakatutok eh, para sa pamilya ko" binitawan kona ulit yung kutsara.
"Alam ko. You are stronger. Pero may something na hindi ko maintindihan" nakatingin sya sa likod ko.
"Ano yun?" Sabi ko sa knya nung naubos kona ang kinakain ko.
"May tao na tumitingin satin o bka ikaw ang pinagmamasdan."
"Sino?" Lumingon ako at ang sabi nya, yung daw nkaupo at nag bbasa ng newspaper. "Bka naman hindi. Ikaw talaga kong ano ang pinagssabi mo. Pero I tell you na pakiramdam ko nga lagi para may nkatingin s'akin"
"Stalker?" Tumawa si Janet sa sinabi nya. "Or admiror?" Tumawa ulit sya.
"Tumigil ka nga. Admiror ka jan! Kung admiror lang, si Josh nalang ang sasagutin ko". Sabay tawa kaming dalawa. Bigla naman may dumaan sa tabi, sinagi yung braso ko at may pumatak na tissue. Yumuko ako para kuhanin at yumuko rin itong sumagi s'akin. Nung ang kamay namin ay nag skin to skin na, napatingin ako sa knya at binulong ko: "eto po ang ..." Hindi ko'na itinuloy ang sentence kasi umimik sya.
"Sorry at salamat sa tissue" sabi ng sumagi s'akin.
Hindi ko'na sya sinagot kasi si Montero nnaman ang kapulong ko. Umayos na ulit ang tayo ko.
"Mmh.. Don't worry Sir. Eat well po" sabi agad ni Janet. Si Jake naman tiningnan nya ang kaibigan ko at umalis na.
"Hoy, ano kba. Nagsorry yung tao, nag ignore ka naman. Kawawa naman, boss parin natin yun"
"Wala akong pakealam. Hindi nya ako nirispeto, hindi ko rin irrespeto. That's all!".

-malupet ang galit ni Ashley kay Jake. Ano naman nangyari kay Jake at lagi nalang nasa palibot? Let's read the next chapter.