May Forever ang Playboy(?)

Chapter 17

Bumukas yung pinto nung hinalkan ako ni Jake. Nabigla ako, kaya dumistansya ako sa knya and I see Janet. Buti nalang dumating sya kasi hindi ko alaman kong anong gagawin ko at sasabihin ko.
"Oh, Janet. May kailangan kba?" Sabi ni Jake.
"Aah nga pala" tumayo ako at kinaon ko si Janet. "Diba may gagawin tayo? Yung hinabilin ni Mr. William na trabaho na dapat matapos. Diba Janet?" Kinurot ko sya sa likod para isign ko sa knya na kailangan nya mag panggap.
"Aah. Oo nga. Kaya nga ako ay bumalik"
"Kong ganon, punta na ako sa office ko" naglakad sya papuntang pinto at nung nasa tapat namin ang sabi nya s'akin ay: "6:30 pm sa entrance"
Wala na ako masabi kaya tumango nalang ako.
Nung nagsara ang pinto, nagsi-upo kami ni Janet.
"Umalis lang ako, pagbalik ko magkadikit na kayo?"
"Sssh.. Nabigla din ako. Nagpupulong nga lang kmi. Hinalkan nya ako"
Hinalikan nya ako, YESSS!😍
"HA? HINALIKAN KA NYA?" Sabi ni Janet ng pasigaw.
"Sssh.. Ano ka ba! Wag ka nga sumigaw"
"Ay. Sorry. Ano ba ang pinagpulungan nyo at naging ganon ang katapusan?"
Ikenwento ko lahat ang mga sinabi at mga nangyari. Every datails. Nung sinasabi ko, nkangiti sya at tuwa na tuwa. Parang loka-loka.
"Hindi mo sya nattandaan?"
"Hindi eh"
"Ano ba ang school na yun? May pinakita ba sya na picture nya nung bata para mapa-alaala sayo?"
"Hindi. Nawala na sa isip namin pagpulungan yan. Tanong ko sa knya mamaya pero ang awkward na ngayon"
"Oo nga girl! Pero aminin mo na ngayon na-alaala mo yung nangyari, kinikilig ka."
"Hindi no!" Kung wari hindi.
"Oh girl. Umamin ka. Kilala kita"
"Hindi"
"O-o"
"Hindi nga!"
"May mamatay man ngayon na tao?"
"Sigeh na nga! Oo na. Kinikileg parin ako ngayon" sinabi ko ito ng pasaya style. "Parang naabot kona ang langit"
"I feel you pero tandaan mo na hindi pa sya pwde pagkatiwalaan" nung sinabi nya ito'y bumalik na ulit ang serious mode.
"Tama ka nga Janet, tama ka! Sana hindi ako madisappointed sa knya"
"Kapag pina-iyak ka ulit nun, ako mismo ang pupunta sa knya at kahit boss ko sya, bubugbugin ko sya"
"Ha? Kaya?"
"Eto naman oh! Panira ng lakas ng loob"
"Sorry naman" sabay tawa namin.

At 6:25 pm nasa labas na ako at sya ay nandun na sa labas, hinihintay nya ako.
Binukas nya ang pinto ng kotse at pinasakay nya ako.
"Well, musta naman po ang maghapon nyo miss Guzman? Para ata may nangyari sa inyo" tumingin sya sakin at ako ay nginitian.
"Ok lang naman. Wala. Ano naman ang mangyayari s'akin?"
"Hindi ko po alam sa inyo. Pero s'akin may nangyari"
Hindi ko maintindihan kong sa sinabi nya ay may jokes or hindi. Kong serious or hindi. Sasakyan kona lang ang mga sinasabi nya.
"Ano nangyari sa inyo Sir?"
"Mmh. Hindi ko alam. May natikman ako na matamis kanina, kaya maganda ang mood ko ngayon"
"Mmh ano yun? Candy, cake or something else?" Ano daw? Bakit napapunta ang pulong sa mga sweets?
Tumawa si Jake sa sinabi ko. "Hindi naman mga sweets ang natikman ko eh."
"Eh ano?" Hindi ko sya maintindihan.
"Gusto mo malaman?"
"Pinagpupulungan na natin, eh di sabihin mona" ano ga daw yun(?)
"Yung matamis na bagay na natikman ko ay...." Hindi nya itinuloy ang sentence.
"Ay ano?"
"Yung halik mo"
Nashy ako sa sinabi nya. Na-alaala ko nnaman ang moment na yun. Kasi first time ito nangyari s'akin. I mean, first time kiss ito.
"Maganda ka pala naman kapag nahihiya ka. Pero kapag galit at masungit. Hindi."
Hindi ako sumagot sa knya. Nang-irrita na ulit sya. Hayss
He takes my hand at hinalikan nya.
"I'm just kidding. You're beautiful kahit ano naman ang mood mo at itsura mo"
Ang sweet naman!
"Boss, Nag aadulate ka nnaman"
Tumawa sya. After one minute dumating na kami. "We're arrived"
The place is wonderful at ang naging reaction ko nalang ay: WOW!😍