Make A Wish (Dutch 1D Fanfiction)

Hoofdstuk 3

*ROSIE'S POV*

"Misschien moet je haar met rust laten..." Zei de jongen met de bruine krullen.

Even kon ik geen woord meer uitbrengen. Aan de ene kant was ik doodsbang voor Brandon, maar aan de andere kant voelde ik me geweldig omdat Harry Styles me aan het redden was.

"Brandon?" Zei Harry.

"Rot op Harry dit verdient ze." Antwoorde Brandon en hij haalde uit naar me. Ik kneep m'n ogen dicht en deed m'n handen voor m'n gezicht.

Harry greep de vuist van Brandon vast en gaf hem een flinke duw tegen zijn borst met z'n andere hand.

Brandon deinste snel achteruit en viel bijna achterover.

Toen hij zijn evenwicht terug had richtte hij zich weer op Harry.

"Waar bemoei jij je mee? Als je ruzie wilt kan je het krijgen hoor." Begon hij.

"Toch jongens..?" Zei hij en zijn vrienden stonden op en gingen met gebalde vuisten achter hem staan, klaar om aan te vallen.

In plaats van verder te ruzieën negeerde Harry de jongens volledig en richtte hij zich op mij.

"Heeft hij je pijn gedaan?" Vroeg hij bezorgd.

"N-Nee.. I-Ik ben oke." Kreeg ik met moeite m'n keel uit.

"Ik breng je zo wel thuis. Kom maar mee naar de tafel waar wij zitten." Zei hij. Hij pakte m'n hand en nam me mee naar de tafel waar ik hem al eerder had zien zitten.

Tot mijn grote verbazing bleek de rest van One Direction daar ook aan tafel te zitten!

De jongens stonden op en keken boos naar Brandon en zijn vrienden.

"Hadden jullie wat mietjes?" Zei Brandon lachend. Ik voelde m'n bloed koken. Waarom heb ik wat met hém gehad?!

Brandon had zijn shirt dat nat was van de ijsthee uitgedaan en z'n haar uitgeschud. Waarop ik Harry sarcastisch "Mooiboy *kuche*" hoestte.

Gelijk had hij. Wat een uitslover.

"Laat haar met rust. Je gedraagd je al de hele avond als een zak." Zei Harry tegen Brandon.

"Jij hebt wel een grote bek he? En waar bemoei je je eigenlijk mee? Ze is mijn vriendin." Grinnikte Brandon.

"Ik zag een mooi meisje die kut behandeld word. En jou vriendin is ze denk ik niet meer of wel?" Zei Harry en hij draaide zich naar mij om.

"Ik denk dat die ijsthee over je arrogante kop wel duidelijk was Brandon.." Zei ik.

"Bitch.." Zei Brandon toen hij pissig op me af stampte.

Ik deinste terug achter Harry en hij duwde hem terug.

"Laat haar met rust!" Riep Harry nu boos.

"Wat wilde je er aan doen dan?" Lachte Brandon.

Harry liep op hem af en greep hem bij z'n keel tot ze 3 meter naar achter gelopen waren en drukte hem toen tegen de muur. Hij gaf een knietje tegen zijn onderbuik en Brandon dook in elkaar. Hij sleurde hem mee aan z'n arm en nam hem mee naar buiten. Iedereen liep achter ze aan. Ik denk dat Harry de eigenaar van de bar geen problemen wou geven.

Toen we buiten waren mikte Harry, Brandon op de grond en hij landde op zijn rug op de tegels.

"Je bent dood man." Zei Brandon.

Hij probeerde op te staan en haalde met z'n vuist uit naar Harry. Harry ontweek de vuist en gaf een high kick tegen zijn kaak. Brandon viel achteruit op de grond.. en kwam niet overeind. Ik schrok me kapot.

Ik rende naar hem toe en voelde in z'n keel. Thankgod, hij ademde nog wel. Ik voelde een paar tranen opkomen. Waarom was ik zo stom om met zo'n lul uit te gaan... Bij die gedachte gingen de tranen al helemaal stromen. Ik snikte.

"Kom maar mee.." Hoorde ik achter me. Harry reikte zijn hand naar me uit. Ik pakte zijn hand en hij hees me zonder enige moeite omhoog.

Harry pakte een punt van zijn shirt en veegde wat mascara van m'n wangen. Toen deed hij zijn jasje uit en hing die om mijn schouders.

De vrienden van Brandon stonden met open mond te kijken naar de eers zo stoere gozer die nu lag te bloeden op de straat. Zayn, Louis, Niall en Liam hielden hen in de gaten. Maar er stond nog een jongen bij. Ik herkende hem..

Josh! Josh Devine! Emily was gek op hem! Hij was de drummer van de band en niet minder knap dan One Direction zelf als ik eerlijk moest zijn.

Harry sloeg zijn arm om me heen en grinnikte.

"Hoe heet je eigenlijk?" Vroeg hij.

"Rosalie. Maar zeg alsjeblieft Rose of Rosie." Zei ik.

"Mooie naam Rosie. Ik ben Harry." Zei hij.

"Weet ik." Giechelde ik.

"Haha kom dan breng ik je thuis. Dan kunnen we daar alles uitleggen." Zei Harry en we liepen samen naar zijn auto.