Make A Wish (Dutch 1D Fanfiction)

Hoofdstuk 19

*HARRY'S POV*

Ik rende naar de tourbus en ging in m'n eigen kamertje zitten en deed de deur dicht. Hoe kon ze... Ik sloeg boos tegen de muur met m'n vuist. Ik dacht dat ze echt van me hield! En nu gaat ze naar Liam...? Ik voelde tranen opkomen en ging op m'n bed zitten tot de telefoon ging.

"Met Harry." Zei ik in de hoorn. "Hallo meneer. Ik bel vanuit het ziekenhuis waar ik werk. Ik moet u helaas verzoeken hier naartoe te komen. Rosalie Turner heeft een auto-ongeluk gehad en ligt nu op de OK." Zei een mannenstem. Mijn mond viel open. "Rosie? Een ongeluk?" Zei ik ongelovig. "Wij proberen haar toestand stabiel te krijgen. Ze had een telefoon in haar zak en dit is het eerste nummer dat wij vonden." Zei hij weer.

"Ik kom er aan! Welk ziekenhuis is het?" Riep ik en zodra hij het adres gegeven had sprong ik in de auto van Niall. Hij had altijd reserve-sleutels in zijn auto liggen. Ik gaf plank gas en reed naar het ziekenhuis.

Toen ik aankwam nam ik geen moeite om de auto te parkeren en reed ik zo de stoep op en sprong uit de wagen. Ik rende naar binnen rende naar de receptioniste aan de balie. "Rosalie Turner?" Hijgde ik. Ze knikte en liep met me mee naar de kamer waar ze lag.

"Ze ligt nog onder narcose. Ze heeft 2 ribben gekneusd en haar rechter-arm. Het duurt nog een uurtje tot ze wakker word. Sterkte meneer. Ik zal jullie even alleen laten." Zei ze en ze liep weg waarna ze de deur achter zich dicht deed.

Ik keek naar Rosie. Hoe ze in bed lag met sneetjes en blauwe plekken op haar gezicht. Haar arm zat in het gips en ze had een dik verband om haar borst heen gewikkeld. Ik pakte een stoel en ging aan de voet van haar bed zitten. Ik begroef m'n gezicht in de lakens bij haar voeteneind en zat daar zo voor een tijdje. Dit was mijn schuld...

*ROSIE'S POV*

Ik opende m'n ogen en voelde een grote steek door m'n lichaam gaan. "Fuck!" Schold ik. Harry keek op en ik zag dat hij dikke, rode ogen had. Hij had gehuild. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ik. "Ik kan me onze ruzie herinneren maar daarna eigenlijk niks meer." Zei ik en ik wreef over m'n hoofd. "Waar ben ik?"

"Je hebt een auto-ongeluk gehad.. Rosie het is mijn schuld en het spijt me zo!" Zei hij. Ik beet op m'n lip. "Je denkt serieus dat ik je zou dumpen voor een goede vriend van je?" Zei ik boos. "Nee nee nee. Sorry! Het spijt me!" Zei hij en weer liepen er tranen over z'n wangen.

"Je vertrouwt me niet. Vertrouwen is de basis voor een relatie Harry. En als dat er niet is..." Ik aarzelde..

"Heb ik er eigenlijk geen zin in.." Zei ik zacht. Harry's rode ogen werden groter. "Je.. Je maakt het uit?" Zei hij ongelovig. "Technisch gezien had jij het al uitgemaakt met me waar Liam bij was." Zei ik en ik keek weg van hem. Harry stond op en leunde over me heen. Zijn krullen kietelden op m'n voorhoofd.

"Het spijt me." Fluisterde hij zacht.

Hij leunde nog verder naar voren om me op m'n lippen te kussen maar ik draaide weg. Ik hield zielsveel van Harry maar dit opende m'n ogen. Als hij al flipt tegen Liam...

"Je houdt van me en dat weet je.." Zei hij en hij keek me diep aan met z'n groene ogen. Hij wist dat dat me zwak maakte! "Ik zal altijd van je blijven houden. Maar ik heb wat tijd nodig. Dus het is misschien beter als je gaat. Je hebt zo een concert." Zei ik. Hij knikte en liep de deur uit. Ik zuchtte. Wat moest ik nou met hem...

...

Na een paar dagen in het ziekenhuis gelegen te hebben mocht ik terug naar huis. Ik had in die paar dagen van iedereen bezoek gehad. Vandaag gingen de jongens door naar de volgende stad. Ik liep het ziekenhuis uit en Liam stond tegen zijn auto aan te leunen met een zonnenbril op.

"Kom je?" Vroeg hij en hij hield de passagiersdeur voor me open. Ik stapte in. Liam liep om de auto heen en ging zelf ook zitten. Hij gaf gas en reedt voorzichtig weg.

Elke hobbel en drempel nam hij heel voorzichtig. Bang dat hij me pijn zou doen. "Gaat het met je?" Vroeg hij. "Mm-mm." Zei ik en ik knikte. Hij streelde over m'n wang. "Harry is echt kapot.." Zei hij. "Ik ook. Maar dan letterlijk.." Zuchtte ik. Hij grinnikte.

"Je moet wat je ook doet, niet aan mij denken. Ik red me wel. Ik heb spijt van wat ik veroorzaakt heb tussen jullie. Rikky heeft me gisteren gebeld en ze was ook erg lief voor me. Het komt wel goed met mij en ik wil dat het ook goed komt tussen jou en Harry." Zei hij. Ik legde m'n hoofd op zijn schouder als reactie. "We zien wel.." Zei ik.

Toen we aankwamen bij de tourbus pakte ik m'n spullen in. "Wat doe je Rose?" Zei Delayla. Verbaasd omdat ik niemand begroette of vertelde over hoe het met me ging. "Ik ga weg." Zei ik. "Ik ga terug naar Gina en Lola. Jij mag gewoon hier blijven." Zei ik en na ik m'n koffers gepakt had liep ik naar buiten.

"Doe dit niet!" Riep Zayn. "Als je Harry zoekt, die heeft in zijn hut gezeten de afgelopen dagen. Hij eet niet, hij drinkt niet, hij praat niet en hij komt niet naar buiten omdat hij je mist. Je gaat nu je ass naar zijn hut verplaatsen meissie." Zei Louis. Niall knikte. Liam kwam tegen de deurpost aanstaan en vouwde z'n armen over elkaar. Hij knikte aanmoedigend naar me.

Ik zuchtte. "Goed." Zei ik en ik liep naar de hut van Harry.

"Harry..?" Zei ik en ik klopte op de deur. "Rose?" Hoorde ik zijn stem ongelovig zeggen. "It's me." Zei ik en hij schoof de deur open. "Hoe is het nu met je?" Vroeg hij. Ik knikte "Prima." Zei ik en ik liep naar binnen. Ik ging op z'n bed zitten maar kreunde even toen ik m'n ribben voelde. "Gaat het?" Vroeg hij bezorgd. "Jaa prima!" Zei ik.

"Harry.. Ik.." Begon ik maar voordat ik nog wat kon zeggen had hij zijn lippen op die van mij gedrukt. Hij was zachtjes en lief. Voorzichtig. Ik kon het niet helpen en kuste terug. Hier kon ik niet zonder! Wat haalde ik me in m'n domme hoofd. Hij wreef zachtjes over m'n rug en kuste toen m'n nek. Hij vond het gevoelige plekje en ik zuchtte tevreden. Harry grinnikte tegen de huid van m'n nek en gaf er nog een zacht kusje op.

Het was goed zo.