Make A Wish (Dutch 1D Fanfiction)

Hoofdstuk 22

*ROSIE'S POV*

"Wat is er gebeurd?" Vroeg Lola bezorgd. Ze trok me in een stevige knuffel. Ik snikte. "Hee meisje. Wat is er?" Vroeg ze weer. "H-Harry.." Begon ik. Meer kreeg ik even niet naar buiten. "Wat is er met Harry?" "H-hij z-zoende Taylor!" Gilde ik in pijn uit. Ik zakte door m'n knieën en verborg m'n gezicht in m'n handen.

"Hij wát?!" Riep Lola boos uit en ze knielde naast me neer. "Meiden!" Schreeuwde ze. Gina en Delayla kwamen uit hun hutje naar buiten en schrokken zich dood toen ze me op de vloer zagen zitten, in tranen. "Rosie! Wat heb je?" Riep Gina in paniek en ze rende op me af. Delayla sloeg haar handen voor haar mond en deed hetzelfde.

"Harry heeft Taylor gezoend." Zei Lola boos. "Ik vermorzel hem..." Zei ze. Gina en Delayla hielpen me naar de bank en probeerde me een beetje te sussen. "Stop met huilen dushi." Zei Gina en ze wreef over m'n rug. "Hij is het niet waard." Zei Delayla.

Toen sprong er iets bij me. Ik stopte met huilen en veegde de tranen van m'n gezicht. "Dat klopt. Daarom heb ik het ook uitgemaakt."

Op het moment dat ik dat zei kwam Liam binnen lopen. "Je hebt wát?" Riep hij verward en zodra hij me zag rende hij op me af. Hij knielde voor me neer. "T-Taylor?" Vroeg hij voorzichtig. Ik knikte.

"Ik zei nog tegen hem dat hij niet naar Taylor moest gaan!!" Riep hij kwaad en hij gooide een vaas van de salontafel op de grond.

"Liam doe alsjeblieft rustig.. Ik weet het.." Zei ik. Ik liep langs de glasscherven en knuffelde Liam. Z'n ademhalig was luid van woede. De spieren in z'n armen sterk aangespannen. Ik wreef zachtjes over z'n rug en hij ontspande een beetje.

Ik schrok toen Harry binnen kwam rennen en duidelijk zwaar buiten adem was. Zweet stond op z'n voorhoofd. "Rosie! Laat me het uitleggen!" Zei hij. Ik wilde niet. Liam wist hoe ik daarover zou denken en trok me als een reflex beschermend achter zich. Harry ga hem een waarshuwende blik. "Liam?" Zei hij. Liam bewoog niet. Tenslotte besloot ik achter hem vandaan te komen en mezelf te confronteren met de jongen die me ongelooflijk veel pijn had gedaan.

"Vergeet het Harry." Zei ik. "Ik ga terug naar Engeland."

"Nee alsjeblieft.." Harry stapte op me af om me te omhelzen. Ik deinste terug. Ik wilde zijn aanraking niet. Ik viel over de tafel heen wat een enorm lawaai gaf door de bus heen. De meisjes kwamen nieuwsgierig hun hut uit en schoten me te hulp toen ze me zagen liggen. "Rosie het spijt m.." "Kijk nou wat je doet!" Riep Lola pissig. "Harry fuck off." Zei Liam. Ik stond op en rende weg. De bus uit. Naar het vliegveld.

*HARRY'S POV*

Rosie rende deur uit. Liam en de meiden keken me aan met walging in hun ogen.

"Bah.." Zei Lola en ze haalde haar neus op.

Ik wilde mezelf verdedigen maar realiseerde me dat ik het verdiend had. Vreemd gaan was het laagste van het laagste. En zo voelde ik me ook.

"Jongens.. Hou haar alsjeblieft tegen! Alsjeblieft! Ik wil haar niet kwijt!" Zei ik met m'n gezicht in m'n handen. Delayla stapte naar me toe en legde haar hand op m'n schouder. "We weten allemaal dat je haar al kwijt bent." Zei ze. Die woorden kwamen aan als messensteken. Nee! Ik was Rosie kwijt! Dit zou ze me nooit vergeven.. En ik mezelf ook niet!

"Willen jullie ons even alleen laten?" Zei Liam tegen de meisjes. Ze knikte, gaven me nog een waarschuwende blik en liepen elk naar hun eigen hutje. "Harry. Meekomen." Zei hij pissig en hij trok me overeind. "Ik kom al." Klaagde ik.

We liepen naar buiten en stonden aan de achterkant van de bus. "Oke Styles. Ik wil precies weten, maar dan ook precies, hoe deze avond voor jou verlopen is." Ik vertelde hem over hoe ik Taylor m'n problemen uitlegde. Hoe ze wegliep en ik in poging haar te volgen struikelde en in haar armen terrecht kwam. Hoe ik haar kuste en zei dat Rosie er toch nooit achter zou komen. Nou, fout gedacht...

Liam liep rood aan van woede en stompte een paar keer om de boosheid los te laten hard tegen de bus aan. Ik zag dat zijn knokkels begonnen te bloeden. "Liam je doet jezelf pijn.." Zei ik bezorgd. "Ik sleur er teminste geen mensen in mee. Dat jij jezelf voor de gek wilt houden dat Taylor lijkt op Rosie, oke. Maar jij hebt het meisje dat duidelijk honderden keren beter is dan Swift er in meegesleurd." Kaatste hij terug. De woorden kwamen hard aan. Ik wist dat ik haar pijn gedaan had.

Ik was een verschrikkelijk mens...

"Liam het spijt me! Oke? Ik weet niet wat ik nog meer kan zeggen behalve het spijt me! Ik hou zo ongelooflijk veel van Rose! She's my everything and you know it!" Zei ik. Ik wist dat ik fout zat maar ik hoefde het niet te horen van iemand die mijn Rosie juist overtuigde vreemd te gaan een tijd geleden. In-direct misschien, maar hij deed het wel. Ik duwde hem van me af en Liam stond meteen klaar om me een klap te verkopen. Maar hij hield zich in...

*LIAM'S POV*

"Luister, ik ga je niks doen. Ik zorg dat de meiden en de jongens niks zullen zeggen over deze avond. We straffen je door het knagende gevoel binnenin jezelf. Dat moet genoeg zijn aangezien je zag hoe overstuur de arme meid was." Ik trok m'n t-shirt recht en liep weg. "Ik ga haar proberen te overtuigen om te blijven. Jij gaat nu naar bed en nadenken over hoe je hoe je moet nadenken. Want dat doe jij blijkbaar niet als je Taylor zoent."

Ik startte m'n auto en hij gromde tot leven. "Vliegveld.." Zei ik zacht en ik gaf gas richting Rosie. Ik moest haar tegenhouden... We wilden niet dat ze wegging.. Ik vooral niet!

-------------------------------------------------

Wat denken jullie dat er nu gaat gebeuren?? Laat het me weten in een reactie! Ik ben benieuwd! :3

xxx Renée